2010:Ο ΦΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΤΑ ΑΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

ο εικονΙΖΟΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ: ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ/ VICE

Κείμενο Κώστας Κουκουμάκας

Kατηγορήθηκε για τη δολοφονία ενός ανθρώπου, ο οποίος -όπως αποδείχθηκε- πέθανε από ανακοπή καρδιάς, επτά χρόνια μετά.

Το τηλέφωνο χτυπάει σπάνια στο Αστυνομικό Τμήμα Κυθήρων. Το μεσημέρι της 7ης Ιουλίου του 2010, λίγο πριν το «βαθύ» καλοκαίρι, το φαξ του γραφείου κουδούνισε. Ο δόκιμος αστυνομικός στάθηκε πάνω από τη συσκευή. Είχε φθάσει ένα σήμα της Πολωνικής Ιντερπόλ, που ενημέρωνε για μια πιθανή δολοφονία στο νησί. Το θύμα, έλεγε το σήμα, ήταν ένας Πολωνός εργάτης στο χωριό Αγία Πελαγία Κυθήρων και πιθανοί δράστες δύο αδέρφια Βούλγαροι και δύο συμπατριώτες του, ένας άνδρας και μια γυναίκα, επίσης όλοι εργάτες στο νησί. Ο νεαρός αστυνομικός ενημέρωσε αμέσως τον διοικητή του και εκείνος, το Ανθρωποκτονιών στη ΓΑΔΑ. Μέχρι να φθάσει το κλιμάκιο από την Αθήνα, οι τοπικοί αστυνομικοί προσήγαγαν τους υπόπτους. Τους κράτησαν χωριστά στο Τμήμα και ξεκίνησαν για την πρώτη αυτοψία στο σπίτι του θύματος.

Κάπως έτσι ξεκινά η ιστορία της πιο καφκικής δικαστικής πλάνης των τελευταίων ετών στην Ελλάδα. Ο κεντρικός κατηγορούμενος για τη δολοφονία, ο Βούλγαρος Ίβο Μπογκντάνοφ, έμεινε στη φυλακή για επτά χρόνια. Μέχρι τη μέρα που το θεωρούμενο θύμα του, ο Πολωνός εργάτης Ρίτσαρντ Χανούσκεβιτς, βρέθηκε νεκρός στην Τρίπολη. Είχε πεθάνει από ανακοπή καρδιάς. Τις επόμενες ημέρες, ο Άρειος Πάγος πρόκειται να αποφασίσει για την επιστροφή της υπόθεσης στο Εφετείο.

Η γούρνα

Πίσω στα Κύθηρα, το καλοκαίρι του 2010, την επομένη του σήματος της Ιντερπόλ: «Πήγαμε στο σπίτι του θύματος για αυτοψία», κατέθεσε ο δόκιμος αστυνομικός. «Στα νησιά, επειδή έχουν τακτικές διακοπές νερού, έχουν φτιάξει τεράστια δωμάτια, σαν δεξαμενές, γούρνες, όπου συσσωρεύουν το νερό της βροχής. Έτσι και στο σπίτι αυτό, στην πίσω αυλή, υπήρχε μια γούρνα με καπάκι. Βάλαμε ένα ξύλο μέσα στη γούρνα και μετρήσαμε τη στάθμη του νερού, ήταν 1,80 μέτρα […] Οι αξιωματικοί της Υποδιεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών ερεύνησαν τη δεξαμενή με το ξύλο, παντού. Όταν ακουμπά το ξύλο, καταλαβαίνει κανείς αν ακουμπά σε μπετόν ή σε ανθρώπινο σώμα. Αν υπήρχε πτώμα, σίγουρα θα το έβγαζαν», κατέθεσε ο αστυνομικός.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΜΑΤΟΣ (391/2011 ΣΥΜΒ. ΠΛΗΜ. ΠΕΙΡΑΙΑ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΣΕ ΔΙΚΗ.

«Είχε γίνει έρευνα στο λιμάνι, στα γραφεία της ναυτιλιακής εταιρείας, στο λιμεναρχείο και το αεροδρόμιο για το αν ταξίδεψε άτομο με το όνομα του θύματος και δεν υπήρχε κάτι. Όταν συναντήσαμε τον ιδιοκτήτη του σπιτιού, τον ηλικιωμένο κύριο, μας είπε ότι είχε να δει καιρό τον Ρίτσαρντ και ότι είχε αφήσει κάποιους απλήρωτους λογαριασμούς. "Πού είναι αυτός; Έχει χαθεί. Έφυγε;", μας ρώτησε».

Η Μπεάτα

Ο Πολωνός Ρίτσαρντ Χανούσκεβιτς είχε εγκατασταθεί στα Κύθηρα το 2006. Εργαζόταν ως οικοδόμος και ελαιοχρωματιστής και συζούσε με την Μπεάτα Τ., συμπατριώτισσά του και δέκα χρόνια νεότερη. Τον Μάρτιο του 2009 χώρισαν και δύο μήνες αργότερα, η Μπεάτα, σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα που εξασφάλισε το VICE, σύναψε ερωτικό δεσμό με τον Ίβο Μπογκντάνοφ, Βούλγαρο εργάτη στο νησί και τον άνθρωπο που θα καταδικαζόταν αργότερα σε ισόβια κάθειρξη - σε πρώτο και δεύτερο βαθμό.

Ο δεύτερος μάρτυρας στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πειραιά, ήταν ο Αλβανός εργολάβος οικοδομών, που απασχολούσε τον Ρίτσαρντ. «Τον Μάιο του 2010 τον ήθελα πάλι για δουλειά και πέρασα από το σπίτι του, όμως δεν τον βρήκα. Του έβαλα ένα σημείωμα να επικοινωνήσει μαζί μου. Πέρασα και την επόμενη και τη μεθεπόμενη. Τον πήρα και τηλέφωνο, αλλά δεν απαντούσε», κατέθεσε ο Αλβανός εργοδότης. «Την τελευταία φορά που συναντήθηκα με τον Ρίτσαρντ ήταν σαν να προσπαθούσε να με αποφύγει. Τον πλήρωσα 200 ευρώ και δεν με ρώτησε τι ώρα να έρθει την επόμενη μέρα, όπως έκανε συνήθως. Κατέβηκε από το αυτοκίνητο, είπε "άντε γεια" και τίποτα άλλο, ενώ πάντα έλεγε "αύριο, η ώρα 8, εδώ;". Δεν ξέρω τι πρόβλημα είχε. Έπινε λιγάκι και καθόταν σκεπτικός στην παραλία. Ήταν κλειστός τύπος, δεν μιλούσε για την οικογένειά του. Νομίζω ότι είχε μια κόρη […] Μια μέρα είχε γενέθλια και με είχε καλέσει στο σπίτι. Ήταν καθαρό, γιατί έμεναν μαζί με την κοπέλα. Πάντα μου έλεγε, "πρέπει να φύγω, γιατί με περιμένει η Μπεάτα στο σπίτι". Γενικά, οι Πολωνοί μεταξύ τους είχαν καλές σχέσεις, να τους ζηλεύεις».

Από τους πρώτους που εξέτασε η Αστυνομία, ήταν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού στα Κύθηρα, που νοίκιαζε ο Ρίτσαρντ. Μετά την εξαφάνιση του Πολωνού, ο ίδιος είχε επισκεφτεί το σπίτι με τη Μπεάτα, για να πάρει εκείνη κάποια πράγματα, που είχε αφήσει από τον καιρό που έμενε εκεί. «Εκτός από δύο φόρμες σιδερωμένες και πολλά κουτιά μπίρας στην αποθήκη, υπήρχαν στο δάπεδο της κουζίνας δύο κατσαρόλες γεμάτες με φαγητό -μακαρόνια με κόκκαλα- που έφτιαχνε για τον σκύλο. Δύο γειτονόπουλα μου είπαν ότι ο σκύλος ήταν λυτός στην αυλή, τον άκουγαν που γάβγιζε και του πετούσαν φαγητό, γι' αυτό έζησε», κατέθεσε ο ιδιοκτήτης του σπιτιού του Ρίτσαρντ.

Μια Πολωνή φίλη του θύματος, είπε στο δικαστήριο ότι ο Ρίτσαρντ μάλωνε με την Μπεάτα μετά τον χωρισμό. Μια νύχτα, κάπου τον Σεπτέμβριο του 2009, πήγε μεθυσμένος έξω από το σπίτι που έμενε πλέον με τον Ίβο κι έσπασε με πέτρα το τζάμι του αυτοκινήτου του Βούλγαρου. «Νομίζω ότι ο Ίβο το ανέφερε στην Αστυνομία ότι του έκανε 300 ευρώ ζημιά», είπε η γυναίκα. «Λίγες μέρες μετά, ένα βράδυ, όταν τελείωσα τη δουλειά μου, με σταμάτησε η Μπεάτα στον δρόμο και μου είπε ότι ο Ίβο και ο Κονσταντίν, ο αδερφός του, έδωσαν ξύλο στον Ρίτσαρντ και πήραν από το σπίτι του το πλυντήριο, την τηλεόραση, ένα κινητό τηλέφωνο και κάτι άλλα πράγματα».

«Μπεάτα, αν ο Ρίτσαρντ πάει στο δικαστήριο, θα έχεις πρόβλημα», της είπε η μάρτυρας.

«Να μας δώσει τα λεφτά για το σπασμένο τζάμι και μετά θα του δώσουμε πίσω τα πράγματα», απάντησε η Πολωνή.

«Μου αρέσει εδώ, στα Κύθηρα»

Οι δύο γυναίκες συναντήθηκαν ξανά στο σούπερ μάρκετ στα Κύθηρα. «Η Μπεάτα μού είπε ότι ο Ρίτσαρντ δεν θα γυρίσει», ισχυρίστηκε η ίδια μάρτυρας. «Γιατί, πού έχει πάει;», τη ρώτησε. «Δεν ξέρω, αλλά σίγουρα δεν θα γυρίσει, γιατί φοβάται», απάντησε.

«Η Μπεάτα μού είπε, επίσης, ότι πήραν μια βέργα από αλουμίνιο που είχε πάνω λίγο αίμα, την έπλυναν και την πέταξαν. Δεν ξέρω ποιανού αίμα ήταν. Εγώ δεν τα είδα. Όσα λέω στην κατάθεση, η Μπεάτα μού τα είπε. Τότε ήμασταν φιλενάδες. Τώρα δεν μιλάμε», κατέθεσε η μάρτυρας στο δικαστήριο. «Πολλές φορές ο Ρίτσαρντ μού είχε πει ότι δεν είχε ταυτότητα ούτε διαβατήριο και ότι δεν ήθελε να γυρίσει στην Πολωνία. Μου έλεγε, "Μου αρέσει εδώ στα Κύθηρα, εδώ θέλω να πεθάνω"».

Τα πράγματα άρχισαν να περιπλέκονται με την κατάθεση ενός Πολωνού δημοσιογράφου, που εργάζεται σε ηλεκτρονική εφημερίδα και ερευνούσε την υπόθεση. «Με έχουν πάρει δύο άτομα τηλέφωνο και μου έχουν πει ότι είδαν τον Ρίτσαρντ στην Αθήνα, ζωντανό. Σε αυτό το τηλέφωνο με πήραν κι έχω ηχογραφήσει τη συζήτηση, ότι τον είδαν στην πλατεία με άλλους άστεγους […] Μου είπαν ότι ένας άλλος Πολωνός έχει δει τον Ρίτσαρντ στην Ομόνοια να είναι άστεγος, να πίνει και να κάνει παρέα με άλλους άστεγους», είπε ο δημοσιογράφος. «Έχει συμβεί να εμφανιστούν κάποιοι πέντε, επτά, δέκα χρόνια μετά την εξαφάνισή τους. Υπάρχει υπηρεσία στην Πολωνία, η ΒΙΤΑΚΑ, η οποία λέει ότι το 70% των εξαφανίσεων ήταν τέτοιες περιπτώσεις. Είναι άστεγοι, που κοιμούνται όπου βρουν και πίνουν πολύ. Ο Ρίτσαρντ έχει καταχωρηθεί στη λίστα εξαφανίσεων αυτής της υπηρεσίας. Η Εισαγγελία Πολωνίας ξέρει το site, γιατί συνεργαζόμαστε», κατέθεσε στο δικαστήριο.

«Ο Ρίτσαρντ ζει»

Στο εδώλιο του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Πειραιά κάθονταν τέσσερα άτομα. Ο Ίβο, ο αδερφός του, Κονσταντίν, η Μπεάτα κι ένας ακόμη Πολωνός, ο Αρτούρ Μπ. Το κατηγορητήριο λέει ότι οι δύο Βούλγαροι αδερφοί πήγαν ένα βράδυ, κάπου μεταξύ 15 και 22 Μαΐου, στο σπίτι του Ρίτσαρντ για να ζητήσουν τα χρήματα για το σπασμένο τζάμι. Πήραν μαζί και τον Αρτούρ για διερμηνέα. Ο Ρίτσαρντ δεν είχε τα χρήματα και σύμφωνα με τη δικογραφία, έγινε συμπλοκή που κατέληξε σε δολοφονία. Ο Ίβο δικαζόταν για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Οι άλλοι δύο, για απλή συνέργεια στον φόνο. Η Μπεάτα δικαζόταν για το πλημμέλημα της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος.

Στις απολογίες τους, αρνήθηκαν κατηγορηματικά ότι δολοφόνησαν τον Ρίτσαρντ. «Από το 2007, ζω στα Κύθηρα. Η ζωή εκεί είναι ωραία. Αν δεν κάνεις κάνεις κακό, ζεις καλά», κατέθεσε ο Ίβο, κεντρικός κατηγορούμενος. «Ο Ρίτσαρντ μού ζήτησε συγγνώμη για το τζάμι και είπε ότι θα με πλήρωνε. Με παρακάλεσε να μην του κάνω μήνυση, γιατί είχε πρόβλημα με την αστυνομία. "Δεν έχω χρήματα, έλα σπίτι μου Σάββατο ή Κυριακή να σε πληρώσω, γιατί εγώ θα φύγω και έλα πάρε ό,τι έχω δικό μου", είπε. Έτσι ξέραμε ότι θα φύγει από το νησί», κατέθεσε ο Ίβο.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ (103/2015) ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΒΟ ΜΠΟΓΚΝΤΑΝΟΦ.

Οι τρεις άνδρες πήγαν στο σπίτι, λίγο μετά τις 10 το βράδυ. «Μέσα είχε φως. Πάτησα την κόρνα του αυτοκινήτου δυο-τρεις φορές, γιατί είχε μεγάλο σκύλο στην αυλή. Μου είπε ότι δεν είχε χρήματα να με πληρώσει και ήθελε να μου δώσει κάποια πράγματα. Ήταν μια μικρή τηλεόραση, ένα πλυντήριο, ένας αποκωδικοποιητής, ό,τι είχε δικό του μέσα στο σπίτι. Μόνος του μου έβαλε τα μικρά πράγματα σε μια σακούλα. Μετρήσαμε πόσο κάνει το κάθε πράγμα. Τα μεγάλα τα φόρτωσαν στο αμάξι ο Ρίτσαρντ μαζί με τον Κονσταντίν και τον Αρτούρ. Εγώ δεν μπορούσα, γιατί ήμουν με σπασμένο χέρι […] Δεν έγινε κανένας τραυματισμός στο σπίτι του Ρίτσαρντ. Πώς θα τσακωνόμουν με σπασμένο χέρι;», κατέθεσε ο κεντρικός κατηγορούμενος. Οι ηλεκτρικές συσκευές ήταν το ενέχυρο, υποστηριξαν όλοι. «Ο Ρίτσαρντ μού είπε, "δεν θα με ψάχνεις εσύ, άμα πάρω τα λεφτά, θα πάω κατευθείαν σπίτι σου ή αν δεν σε βρω εκεί, θα στ’ αφήσω στο σούπερ μάρκετ". Πριν τελειώσουν οι δέκα μέρες, ο Ρίτσαρντ είχε φύγει. Ο Ρίτσαρντ ζει. Αυτός, ο Χρήστος ο καπετάνιος, μόνος του μου είπε ότι ο Ρίτσαρντ είχε βγάλει εισιτήρια και θα φύγει από το νησί», είπε κλείνοντας την απολογία του ο Ίβο.

«Αν κάποιος σου χρωστάει, γιατί να τον σκοτώσεις;»

Ο αδερφός του ήταν περισσότερο παραστατικός. «Ο Ίβο μπήκε στο προαύλιο του σπιτιού, χτύπησε την πόρτα, βγήκε ο Ρίτσαρντ και μάλωσαν. Ήμασταν σε απόσταση με τον Αρτούρ. Άκουσα κάποια φασαρία, φωνές, γάβγιζε το σκυλί. Είδα ότι ο αδερφός μου προσπαθούσε να αποφύγει το σκυλί. Φώναζαν, αλλά δεν καταλάβαινα τι έλεγαν. Δεν κρατούσε κανένα σίδερο ο αδερφός μου […] Από την πρώτη μέρα της σύλληψης, όλα πηγαίνουν πίσω. Είναι σαν να μας λένε, "εσείς φταίτε και ψάχνουν την αιτία μετά". Αν κάποιος σου χρωστάει, γιατί να τον σκοτώσεις;».

Ο τρίτος, ο Αρτούρ, περιέγραψε επίσης ότι οι δύο πιάστηκαν στα χέρια. «Όταν φτάσαμε στο σπίτι του Ρίτσαρντ, βγήκε πρώτα από το αυτοκίνητο ο Ίβο, χτύπησε την πόρτα και ακούσαμε δυνατή φωνή. Πήγαμε στον κήπο και είδαμε ότι είχαν πιαστεί στα χέρια. Πήγαμε να τους χωρίσουμε. Μετά κάναμε ένα τσιγάρο και συζητήσαμε στην αυλή […] Πιστεύω ότι ο Ρίτσαρντ έφυγε από το νησί, γιατί δεν τον κρατούσε τίποτα στα Κύθηρα. Δεν έχω ιδέα πού μπορεί να έχει πάει. Κάπου στην Αθήνα μπορεί να είναι ή ίσως να είναι εκτός Ελλάδας», είπε.

Η Μπεάτα δεν ήταν στο επεισόδιο, όμως τις επόμενες μέρες πήγε στο σπίτι του Ρίτσαρντ. «Επειδή είχα μείνει τέσσερα χρόνια εκεί, ήξερα πού έχει τα χαρτιά του και δεν τα βρήκα. Έχει δύο τσαντούλες μικρές, που τα έχει μέσα. Δεν βρήκα τίποτα. Οι δύο δερμάτινες τσάντες που είχε μέσα τα χαρτιά του, ένα διαβατήριο παλιό, παλιό στρατιωτικό βιβλιάριο, παλιά ταυτότητα, βιβλιάρια υγείας, έλειπαν και έτσι υπέθεσε ότι ο Ρίτσαρντ έφυγε από τα Κύθηρα. Ο Ρίτσαρντ δεν είχε άδεια παραμονής και εργασίας στην Ελλάδα», κατέθεσε.

Ισόβια

Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πειραιά επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση. «Μπήκαν στο σπίτι από την ανοιχτή πόρτα, ενώ ο Ρίτσαρντ κοιμόταν. Πήγαν για να πάρουν τα πράγματα και ο Ίβο Μπογκντάνοφ κρατούσε μια βέργα αλουμινίου, μήκους μισού μέτρου […] Ο παθών πήρε ένα μαχαίρι από την κουζίνα για να αμυνθεί και τότε ο Ίβο τον χτύπησε στο χέρι και το κεφάλι, αφαιρώντας του το μαχαίρι. Συνέχισε να τον χτυπά στο κεφάλι, με σκοπό τον θάνατο αυτού, ο οποίος τελικώς επήλθε συνεπεία της ακατάσχετης αιμορραγίας που του προκάλεσαν τα χτυπήματα», κατέληξαν δικαστές και ένορκοι.

Στην απόφαση περιγράφεται ότι οι δράστες καθάρισαν και πέταξαν τη λάμα αλουμινίου στα σκουπίδια, ενώ στη συνέχεια τα δύο αδέρφια, «επέστρεψαν στην οικία του παθόντος και εξαφάνισαν το πτώμα, το οποίο δεν κατέστη δυνατό να ανευρεθεί, παρά τις προσπάθειες των αστυνομικών αρχών […] Ο ισχυρισμός των κατηγορουμένων, ότι ο παθών δεν έχει αποβιώσει, αλλά ευρίσκεται στη ζωή, στην Πολωνία ή στην Αθήνα, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον έγινε έρευνα, η οποία απέβη άγονη, ενώ οι υπεύθυνες δηλώσεις τρίτων ομοεθνών του, σχετικά με την παρουσία του παθόντος στην Αθήνα, στερούνται αξιοπιστίας», αναφέρεται στην απόφαση. Τελικές ποινές: Ίβο - ισόβια και έξι μήνες κάθειρξη, Κονσταντίν - 13 χρόνια και τρεις μήνες, Αρτούρ - 13 χρόνια κάθειρξη, Μπεάτα - ένας χρόνος και τρεις μήνες φυλάκιση με αναστολή. Η απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2015. Αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο δεν έγινε κι έτσι κατέστη αμετάκλητη.

Ανατροπή

Η συνέχεια θα είναι καταιγιστική. Ενάμιση χρόνο αργότερα, στις 24 Νοεμβρίου 2016, ένας άνδρας βρίσκεται νεκρός στο δωματιάκι ενός συνεργείου αυτοκινήτων όπου εργαζόταν, στο 3ο χιλιόμετρο Τρίπολης-Πελάγους. Έχει επάνω του μια στρατιωτική πολωνική ταυτότητα, με αριθμό Α00478780. Τα στοιχεία της ταυτότητας γράφουν: Ρίτσαρντ Χανούσκεβιτς, του Γιούσεφ και της Βικτώρια, γεννημένος στις 26 Μαρτίου 1957 στην Πολωνία. Ο ιατροδικαστής γράφει ότι ο θάνατος επήλθε «συνεπεία προσφάτων ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεων του μυοκαρδίου επί εδάφους χρόνιας ισχαιμικής μυοκαρδιοπάθειας». Ανακοπή καρδιάς. Το αστυνομικό τμήμα Τρίπολης ζητά να γίνει ταυτοποίση του νεκρού, με τη διαδικασία που προβλέπεται για τους αλλοδαπούς. Υπάρχει πυκνή αλληλογραφία μεταξύ Ελληνικής και Πολωνικής Ιντερπόλ και πρεσβειών. Το έγκλημα στα Κύθηρα. Η φωτογραφία της ταυτότητας του νεκρού στέλνεται στην Πολωνία. Η πρώην σύζυγος και η αδερφή του τον αναγνωρίζουν. Είναι ο Ρίτσαρντ, λένε.

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ, ΟΠΩΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Α΄ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ, ΣΤΙΣ 21 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017.

Ο Ίβο ήταν τότε κρατούμενος, ισοβίτης στο Μαλανδρίνο. Έμαθε το νέο από τον δικηγόρο του, Γιώργο Κατσίβα. Ο τελευταίος κατέθεσε αμέσως αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής, η οποία εξετάστηκε από τον Άρειο Πάγο κι έγινε δεκτή. «Προέκυψαν νεότερα στοιχεία, που ανατρέπουν τα γενόμενα δεκτά από το δικαστήριο, πιθανολογούν δε σφόδρα ότι ο αιτών κατάδικος είναι αθώος όσον αφορά το έγκλημα της ανθρωποκτονίας», αναφέρεται στην απόφαση. Μετά από επτά χρόνια, ο Ίβο βγήκε από τη φυλακή. Επέστρεψε στη χώρα του και διηγήθηκε την ιστορία στα βουλγαρικά Μέσα. Η υπόθεση είχε συζητηθεί και κατά την επίσκεψη του Βούλγαρου προέδρου Ρούμεν Ράντεφ στην Αθήνα και τη συνάντηση με τον Προκόπη Παυλόπουλο, το καλοκαίρι του 2017.

Αποζημίωση

«Τα ερωτήματα είναι πολλά και κυρίως πώς ένα δικαστήριο, χωρίς να υπάρχει πτώμα, αξιολόγησε το υπάρχον αποδεικτικό υλικό και μάλιστα σχημάτισε πλήρη δικανική πεποίθηση, χωρίς καμία αμφιβολία», σχολίασε στο VICE ο δικηγόρος Γιώργος Κατσίβας. Η υπόθεση των Κυθήρων δεν τελείωνει εδώ. Ο Βούλγαρος έχει καταθέσει στον Άρειο Πάγο αίτηση για την επανάληψη της δίκης, το μοναδικό ένδικο μέσο που του απέμενε. Το πιθανό σενάριο είναι η αίτηση να γίνει δεκτή μόνο ως προς το μέρος που αφορά την ανθρωποκτονία, αφήνοντας εκτός τη ληστεία. Σε αυτήν την περίπτωση, η καταδίκη για τη ληστεία, την οποία επίσης αρνείται ο Μπογκντάνοφ, θα παραμείνει αμετάκλητη, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα δικαιούται καμία αποζημίωση για τα επτά χρόνια που έμεινε στις ελληνικές φυλακές. Η απόφαση αναμένεται εντός των επόμενων ημερών. Ο αδερφός τού Ίβο και ο Αρτούρ αποφυλακίστηκαν μετά την απόφαση του Εφετείου. Παραμένει άγνωστο αν η Μπεάτα ζει ακόμα στα Κύθηρα.

ΠΗΓΗ vice.com