1966 ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ:Το ναυάγιο του «Ηράκλειον»
Μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες στις ελληνικές θάλασσες. Συνέβη τις πρώτες πρωινές ώρες της 8ης Δεκεμβρίου 1966, κοντά στην βραχονησίδα Φαλκονέρα...
Μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες στις ελληνικές θάλασσες. Συνέβη τις πρώτες πρωινές ώρες της 8ης Δεκεμβρίου 1966, κοντά στην βραχονησίδα Φαλκονέρα (23 ν.μ. βορειοδυτικά της νήσου Μήλου), όταν το επιβατηγό - οχηματαγωγό πλοίο «Ηράκλειον», που εκτελούσε το δρομολόγιο Χανιά - Πειραιάς, βυθίστηκε, λόγω μετατόπισης φορτίου, με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο 224 άνθρωποι.
Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί στη Γλασκόβη το 1949 ως δεξαμενόπλοιο με το όνομα «Λέστερσαϊρ», για λογαριασμό αγγλικής εταιρείας. Είχε χωρητικότητα 8.922 κόρων, μήκος 498 πόδια, πλάτος 60 πόδια, βύθισμα 36 πόδια και ανέπτυσσε ταχύτητα 17 κόμβων. Το 1964, μετά τη μετασκευή του σε οχηματαγωγό, περιήλθε στην κραταιά εταιρεία των Αδελφών Τυπάλδου («Typaldos Lines») και από το 1965 δρομολογήθηκε στις ακτοπλοϊκές γραμμές της Κρήτης, με δυνατότητα μεταφοράς 1.000 επιβατών και 300 αυτοκινήτων.
Για τη μετατροπή του σε οχηματαγωγό είχε απαιτηθεί η αφαίρεση των υποκαταστρωμάτων και έρματος βάρους 200 τόνων για να γίνει το γκαράζ, με αποτέλεσμα την ανύψωση του μεσοκεντρικού βάρους και τη μείωση της ευστάθειάς του. Πάντως, είχε πάρει άδεια πλοϊμότητας από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.
Το «Ηράκλειον» επρόκειτο να αποπλεύσει στις 7 το βράδυ της 7ης Δεκεμβρίου 1966 από το λιμάνι της Σούδας, με προορισμό τον Πειραιά. Το δρομολόγιο καθυστέρησε περίπου 20 λεπτά, εξαιτίας της καθυστερημένης άφιξης στο λιμάνι ενός φορτηγού ψυγείου, βάρους 25 τόνων, το οποίο μετέφερε εσπεριδοειδή. Ο λιμενάρχης Χανίων εξέφρασε επιφυλάξεις για την είσοδο του φορτηγού στο πλοίο, λόγω του βάρους του. Ακολούθησαν διαβουλεύσεις και οι αντιρρήσεις του κάμφθηκαν. Το μοιραίο, όπως αποδείχθηκε, ψυγείο-φορτηγό φορτώθηκε βιαστικά, χωρίς να τηρηθούν οι προβλεπόμενοι κανόνες ασφαλείας. Το πλοίο αναχώρησε για τον προορισμό του στις 7:20 το βράδυ, με καπετάνιο των Εμμανουήλ Βερνίκο. Μετέφερε 206 ταξιδιώτες και 65 μέλη του πληρώματος.
Ο καιρός ήταν βροχερός και στο Αιγαίο έπνεαν άνεμοι 8 έως 9 μποφόρ, σύμφωνα με το σήμα που έφθασε στο Λιμεναρχείο Χανίων στις 8 το βράδυ. Το πλοίο συνέχισε το ταξίδι του κάτω από δύσκολες συνθήκες, μέχρι τις 2 τα ξημερώματα της 8ης Δεκεμβρίου. Την ώρα αυτή βρισκόταν κοντά στη βραχονησίδα Φαλκονέρα, στα όρια του Κρητικού με το Μυρτώο Πέλαγος, και ο κλυδωνισμός του πλοίου έγινε έντονος.
Το βαρύ φορτηγό - ψυγείο, που ήταν λυμένο, παλινδρομεί εγκάρσια και συγκρούεται με δύν
Το βαρύ φορτηγό - ψυγείο, που ήταν λυμένο, παλινδρομεί εγκάρσια και συγκρούεται με δύναμη με τα πλευρικά τοιχώματα και την πόρτα εισόδου, μέχρι που με ένα δυνατό χτύπημα σπάει τη μία από τις δύο μπουκαπόρτες, δημιουργώντας ένα ρήγμα 17 τ.μ. Τα νερά εισβάλουν ορμητικά και ο ασυρματιστής μόλις που προλαβαίνει να εκπέμψει σήμα κινδύνου στις 2:06 π.μ: «SOS, από Ηράκλειον, στίγμα μας 36° 52' B., 24° 08 A., Βυθιζόμαστε.» Και μετά η σιγή. Το πλοίο βυθίζεται μέσα σε λίγα λεπτά σε βάθος 600 - 800 μέτρων. Πολλοί παγιδεύονται στις καμπίνες, μερικές δεκάδες πέφτουν στη θάλασσα.
Το σήμα κινδύνου κινητοποιεί πολεμικά και εμπορικά πλοία, αλλά φτάνουν αργοπορημένα στο σημείο του ναυαγίου, λόγω της θαλασσοταραχής. Γύρω στις 10 το πρωί μια «Ντακότα» με συγκυβερνήτη τον βασιλιά Κωνσταντίνο υπερίπταται του σημείου του ναυαγίου και εντοπίζει το μοιραίο φορτηγό - ψυγείο να επιπλέει. Ο Τύπος θα μιλήσει για κίνηση εντυπωσιασμού του βασιλιά, αλλά υπάρχει και η εκδοχή ότι πήγε αυτοπροσώπως στο σημείο για να καταρρίψει τους ισχυρισμούς της Τουρκίας, ότι η Ελλάδα αδυνατεί να παράσχει βοήθεια σε κινδυνεύοντα σκάφη στο Αιγαίο. Τα συνεργεία διάσωσης και τα πλοία που έσπευσαν στον τόπο του ναυαγίου χτενίζουν την ευρύτερη περιοχή και κατορθώνουν να περισυλλέξουν μόνο 47 επιζώντες και 25 σορούς.
Γύρω στις 12 το μεσημέρι, όλη η Ελλάδα γνωρίζει για το τραγικό συμβάν και δεκάδες άνθρωποι συρρέουν στα γραφεία της εταιρείας Τυπάλδου σε Χανιά και Πειραιά για να μάθουν για την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων. Η κυβέρνηση Στεφανόπουλου (3η κυβέρνηση «Αποστατών») κηρύσσει πένθος για μία εβδομάδα.
Η βύθιση του σκάφους, σύμφωνα με τους ειδικούς, υπήρξε ακαριαία, λόγω παραλείψεων στους όρους ασφαλείας: κακή φόρτωση των αυτοκινήτων, ελλιπής κατασκευή του συστήματος ασφάλειας της «μπουκαπόρτας», έλλειψη συστήματος εκροής των εισερχομένων υδάτων και υψηλή ταχύτητα του πλοίου πάρα τη θαλασσοταραχή, για τη διατήρηση της φήμης του ως του ταχύτερου οχηματαγωγού της γραμμής Κρήτης.
Το ναυάγιο του «Ηράκλειον» αφύπνισε το ελληνικό κράτος, που προχώρησε στη δημιουργία του θαλάμου επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και τη θεσμοθέτηση του απαγορευτικού απόπλου για τα επιβατηγά πλοία. Το ναυάγιο προκάλεσε την κατάρρευση της Typaldos Lines, που κυριαρχούσε τότε στην εγχώρια ακτοπλοΐα, ενώ μπήκαν οι πρώτες ιδέες για τη δημιουργία των Ναυτιλιακών Εταιρειών Λαϊκής Βάσης.
Η δίκη των κατηγορουμένων άρχισε στις 19 Φεβρουαρίου 1968 στο Κακουργιοδικείο Πειραιά. Είχε προηγηθεί μια σειρά αποκαλύψεων σχετικά με βαρύτατες ευθύνες του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας στην έκδοση πλαστογραφημένων πιστοποιητικών αξιοπλοΐας του σκάφους. Στο εδώλιο κάθισαν τέσσερα στελέχη της πλοιοκτήτριας εταιρίας.
H απόφαση του δικαστηρίου εξεδόθη στις 21 Μαρτίου του ιδίου έτους. Με ποινές φυλάκισης από πέντε ως και επτά έτη τιμωρήθηκαν ο εκ των ιδιοκτητών του «Ηράκλειον» Xαράλαμπος Τυπάλδος, ο διευθυντής της εταιρείας Παναγιώτης Κόκκινος και δύο αξιωματικοί του πλοίου. Οι ποινές ξεσήκωσαν αντιδράσεις από την πλευρά των συγγενών, οι οποίοι τις θεώρησαν πολύ επιεικείς. Στις 9 Ιανουαρίου 1969 ο δικαστικός φάκελος της υπόθεσης έκλεισε οριστικά, καθώς ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση αναίρεσης των τεσσάρων, οι οποίοι είχαν καταδικασθεί και σε δεύτερο βαθμό για το δυστύχημα.
Η 8η Δεκεμβρίου είναι ημέρα διπλού πένθους για τα Χανιά. Τρία χρόνια αργότερα, στις 8 Δεκεμβρίου 1969, ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής, προερχόμενο από τα Χανιά, κατέπεσε στην Κερατέα, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι 90 επιβαίνοντες.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/361
© SanSimera.gr
Ναυάγιο «Ηράκλειον»: 56 χρόνια μετά, οι μαρτυρίες επιζώντων εξακολουθούν να συγκλονίζουν
- Αποφράδα μέρα για τα Χανιά η 8η Δεκεμβρίου
Πενήντα έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το ναυάγιο του πλοίου «Ηράκλειον» που βύθισε στο πένθος την Κρήτη και έμεινε στην ιστορία ως μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες.
Διακόσιοι σαράντα ένας άνθρωποι χάθηκαν στα νερά τις Φαλκονέρας, αν και ανεπίσημα ο αριθμός των θυμάτων ήταν πολύ μεγαλύτερος, μιας και σύμφωνα με μαρτυρίες, δεκάδες ήταν εκείνοι που ταξίδευαν χωρίς εισιτήριο τη μοιραία νύχτα του 1966.
Τρία χρόνια μετά, την ίδια ημερομηνία, αεροπορική τραγωδία στην Κερατέα με αεροσκάφος που είχε απογειωθεί από τα Χανιά, παρέσυρε στο θάνατο ενενήντα ψυχές. Η 8η Δεκεμβρίου, με τότε απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, έχει χαρακτηριστεί ως αποφράδα μέρα για τα Χανιά.
Το πλοίο «Ηράκλειον» ξεκίνησε από τη Σούδα για το τελευταίο του ταξίδι στις 7.30 το απόγευμα της 7ης Δεκεμβρίου. Στη 1:10 μετά τα μεσάνυχτα, στο γκαράζ του πλοίου ένα φορτηγό ανετράπη λόγω της θαλασσοταραχής. Μετατοπίστηκε, προσέκρουσε στον καταπέλτη ο οποίος άνοιξε και λίγο πριν τις δύο το πλοίο πήρε μεγάλη κλίση. Μέσα σε είκοσι λεπτά είχε βυθιστεί. Πενήντα έξι χρόνια μετά, οι μαρτυρίες επιζώντων εξακολουθούν να συγκλονίζουν.
Πιασμένος από ένα καφάσι, μαζί με τρεις ακόμη επιβάτες, δύο άνδρες και μια γυναίκα, ο κ. Σταύρος Λαγωνικάκης, από τους λίγους πια επιζώντες, πάλεψε για τουλάχιστον δεκαεπτά ώρες με τα κύματα. «Βλέπω την προπέλα του πλοίου έξω από το νερό σταματημένη. Κάποιος κόσμος που είχε πέσει πριν από μένα φώναζε διάφορα ονόματα. Ήταν σκοτεινά. Βούτηξα, απομακρύνθηκα και γύρω στα δεκαπέντε μέτρα όταν γύρισα το κεφάλι μου να κοιτάξω πίσω, δεν έβλεπα τίποτα», είπε στο neakriti.gr σε μια από τις δεκάδες περιγραφές οδυνηρής μνήμης για εκείνον.
Όλη τη νύχτα οι ναυαγοί έμειναν αβοήθητοι στα παγωμένα νερά του Αιγαίου βλέποντας δίπλα τους ανθρώπους να πεθαίνουν. Ο κ. Λαγωνικάκης, θυμάται ακόμη πως «ο συναγερμός χτύπησε όταν το καράβι είχε ήδη αρχίσει να βουλιάζει. Ξύπνησα και αντιλήφθηκα ότι το κεφάλι μου πήγαινε προς τα κάτω και τα πόδια μου ψηλά. Βουλιάζουμε, είπα. Ούτε σωσίβιο έψαξα ,ούτε τίποτα. Έτρεξα. Το σαλόνι ήταν μέσα στο νερό με το ύψος του να φτάνει τα δύο μέτρα. Όσους τους πήρε η κλίση του καραβιού, χάθηκαν για πάντα. Εγώ κατάφερα να σωθώ. Φυσικά δεν περίμενα να γλιτώσω».
Το πλοίο των αδελφών Τυπάλδου είχε αναχωρήσει για τον Πειραιά με άσχημες καιρικές συνθήκες. Βυθίστηκε στη θαλάσσια περιοχή της Φαλκονέρας μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Από τους εβδομήντα τρεις ναυτικούς, μέλη του πληρώματος και τους εκατόν ενενήντα ένα επιβάτες ,σώθηκαν μόνο σαράντα έξι.
Στη μνήμη των Χανιωτών παραμένει ως ηρωική μορφή η νεαρή Άλκηστις Αγοραστάκη. Φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, η 22χρονη Χανιώτισσα ήταν η μοναδική γυναίκα που έδωσε μάχη με τα κύματα, έσωσε συνεπιβάτες της, αλλά η ίδια δεν τα κατάφερε. Διασωθέντες είπαν πως την έβλεπαν να παλεύει με τα κύματα μέχρι τις έξι το πρωί και πέθανε από το κρύο και την εξάντληση. Η Ακαδημία Αθηνών στην ετήσια απονομή των ηθικών διακρίσεων του 1967 την τίμησε με το χάλκινο μετάλλιο για «το συγκινητικό ηρωισμό και την αυταπάρνηση που επέδειξε». Το όνομα της έχει δοθεί σαν ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης του ηρωικού τέλους της, σε κεντρικό πάρκο της πόλης των Χανίων.
Η αεροπορική τραγωδία στις 8 Δεκεμβρίου του 1969
Τρία χρόνια μετά το ναυάγιο του «Ηράκλειον», στις 8 Δεκεμβρίου του 1969, αεροσκάφος της Ολυμπιακής Αεροπορίας που εκτελούσε τη βραδινή πτήση Χανιά - Αθήνα κατέπεσε στην Κερατέα. Ο απολογισμός τραγικός. Χάθηκαν όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα, συνολικά ενενήντα ψυχές. Ήταν το δεύτερο δυστύχημα στην ιστορία της Ολυμπιακής Αεροπορίας και μέχρι σήμερα το πιο πολύνεκρο στην ιστορία της.
Οι καιρικές συνθήκες ήταν και εκείνο το βράδυ δυσμενείς. Η καταρρακτώδης βροχή στην Αθήνα και οι ισχυροί άνεμοι ανάγκασαν τον κυβερνήτη να κάνει μια σειρά από παρεκκλίσεις για να αποφύγει το μέτωπο της κακοκαιρίας. Τελικά το αεροσκάφος συνετρίβη σε χαράδρα της ανατολικής πλαγιάς του Πάνειου Όρους. Η άτρακτος αποκολλήθηκε και εκσφενδόνισε τους ογδόντα πέντε επιβάτες και το πενταμελές πλήρωμα σε περίμετρο 1.500 μέτρων. Όλοι τους ανασύρθηκαν νεκροί.
Η διπλή θλιβερή επέτειος θα τιμηθεί και φέτος στα Χανιά με τις μνήμες να μην ξεθωριάζουν. Το πρωί στον ιερό ναού του Οσίου Παταπίου, στο προαύλιο του Δημοτικού Γηροκομείου Χανίων θα τελεστεί θεία λειτουργία και εν συνεχεία μνημόσυνο για τα θύματα, ενώ θα ακολουθήσει το καθιερωμένο τρισάγιο στο μνημείο του ναυαγίου στην Πλατεία Τάλω του Ενετικού λιμανιού, παρουσία συγγενών θυμάτων και επιζώντων του ναυαγίου.
_____________________________________________________________________________
«Το Ναυάγιο»: Η πραγματική τραγωδία στη Φαλκονέρα που ενέπνευσε τους δημιουργούς της σειράς
Αυτές τις ημέρες προβάλεται στην τηλεόραση – στο Mega – η σειρά «Το Ναυάγιο». Περιγράφει τη δροματική ισοτρία ορισμένων ανθρωπων που ένα βράδυ ενός Δεκεμβρίου και ενω επικρατούσε σφοδρή κακοκαιρία επιβιβάζονται στο πλοίο «Φοίνιξ» απο το λιμάνι της Σούδας με προορισμό τον Πειραιά.
Ο καθενας απο αυτούς «κουβαλούσε» την δική του ιοτορία. Ανεβαίνουν στο πλοίο χωρίς να γνωρίζουν ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο τους ταξίδι. Το πλοιο θα βυθιζόταν ανοιχτά της Φαλκονέρας, εκεί που το Κρητικό Πέλαγος «συναντάει» το Μυρτώο.
Ωστόσο αυτό που ενδεχομένως να μην γνωρίζουν πολλοί είναι ότι η σειρά βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Σε ένα ναυάγιο – όχι του «Φοίνιξ» αλλά του πλοιου «Ηράκλειον» – που συγκλόνισε την Ελλάδα το 1966.
Προκάλεσε ανείπωτη τραγωδία και καθόρισε τον τρόπο με τον οποίπο γίνονταν πλέον οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες στη χώρα μας.
Το χρονικό του ναυαγίου
Το επιβατηγό-οχηματαγωγό (Ε/Γ-Ο/Γ) Ηράκλειον ήταν πλοίο που εκτελούσε την ακτοπλοϊκή συγκοινωνία Πειραιάς-Χανιά και Πειραιάς – Ηράκλειο (Κρήτη) την περίοδο 1965-1966.
Το 1964, μετά από μετασκευή σε φέρι-μποτ, περιήλθε στην εταιρεία των Αδελφών Τυπάλδου – στην σειρά ο πλοιοκτήτης ονομάζεται «Βασιλείου».
Πλοίαρχος του πλοίου ήταν ο Εμμανουήλ Βερνίκος – στο σήριαλ ονομάζεται «Δαλαμάγκας».
Η κακοκαιρία που υπήρχε στο Κρητικό πέλαγος ανάγκασε το Λιμεναρχείο να απαγορεύσει τον απόπλου των μικρών σκαφών, αλλά τα αναμενόμενα, στο ανοιχτό πέλαγος, 5 ή 6 μποφόρ, δεν θεωρήθηκαν επικίνδυνα για το 19.000 τόννων πλοίο.
Οπως διαβάζουμε στο wikipedia tο ίδιο βράδυ, πολλοί αθηναϊκοί κινηματογράφοι πρόβαλαν ένα διαφημιστικό φιλμ για τα σκάφη της “Εταιρίας Τυπάλδου“, τα οποία παρουσιάζονταν ως “τα πολυτελέστερα, τα ανετότερα και, φυσικά, τα ασφαλέστερα”, με πρώτο και καλύτερο το καύχημα της εταιρίας, “το ασυναγώνιστον φέρι-μποτ Ηράκλειον, ταχύτητος 19 μιλλίων“.
Μετά τα μεσάνυχτα, το Ηράκλειον εισερχόταν στο Μυρτώο Πέλαγος η ένταση των ανέμων αυξήθηκε σε 8 μποφόρ.
Στις δύο μετά τα μεσάνυχτα, καθώς το πλοίο έπλεε 6 μίλια βορειοανατολικά της Φαλκονέρας, ένα μεγάλο φορτηγό-ψυγείο 5 τόνων με φορτίο πορτοκάλια, που φορτώθηκε τελευτια στιγμή κάθετα στο γκαράζ του πλοιου απασφαλίστηκε από τους διαρκείς κλυδωνισμούς και χτύπησε με φόρα στην μπουκαπόρτα.
Με ένα συρματόσχοινο
Κατά μαρτυρίες, ο καταπέλτης -ο οποίος, όπως και στη σειρά ήταν δεμένος πρόχειρα με ένα …συρματόσχοινο – άνοιξε σταδιακά από τις παλινδρομικές προσκρούσεις του φορτηγού-ψυγείου.
Κάποια στιγμή απο τα χτυπήματα ο πλευρικός καταπέλτης υποχώρησε κι άνοιξε.
Το φορτηγό-ψυγείο έπεσε στη θάλασσα. Νερά κατέκλυσαν όλο τον χώρο των οχημάτων. Οι άνεμοι στη θαλάσσια περιοχή υπολογίστηκαν σε 10, τουλάχιστον, μποφόρ.
Λόγω της μεγάλης πλέον ελεύθερης επιφάνειας υδάτων που είχαν κατακλύσει το γκαράζ, το πλοίο άρχισε να παίρνει πολύ μεγάλες κλίσεις.
Στις 02.06′ ο ασυρματιστής εξέπεμψε το πρώτο αγωνιώδες SOS “Πορθμείον Ηράκλειον. Αυτήν την στιγμήν ανηρπάγη η πόρτα της δεξιάς πλευράς. Θέσις πλοίου επικίνδυνος” ενώ παράλληλα η κλίση αυξανόταν με επιταχυνόμενο ρυθμό και το πλοίο ανέκοπτε την ταχύτητά του.
Στη γέφυρα οι αξιωματικοί έκαναν απελπισμένες προσπάθειες, όμως το πλοίο έγερνε κι άλλο κι άρχισε να βυθίζεται.
Στις 02:07 σήμανε συναγερμός. Μοιράστηκαν όπως-όπως σωσίβια και ρίχτηκαν οι βάρκες στη θάλασσα.
Στις 2.13′, μόλις 8 λεπτά από το πρώτο σήμα κινδύνου, ο ασύρματος του Ηράκλειον εξέπεμψε για τελευταία φορά: “SOS! Πορθμείον Ηράκλειον SOS, βυθιζόμεθα! Στίγμα 36.52 βόρειον και 24,8 ανατολικόν! SOS βυθιζόμεθα!” και ακολούθησε σιγή. Τη διέκοπταν οι κραυγές των απελπισμένων ανθρωπων που πάλευαν να σωθούν στη θάλασσα.
Η βύθιση του σκάφους, σύμφωνα με τους ειδικούς, υπήρξε ακαριαία, λόγω παραλείψεων στους όρους ασφαλείας: κακή φόρτωση των αυτοκινήτων, ελλιπής κατασκευή του συστήματος ασφάλειας της «μπουκαπόρτας», έλλειψη συστήματος εκροής των εισερχομένων υδάτων και υψηλή ταχύτητα του πλοίου πάρα τη θαλασσοταραχή, για τη διατήρηση της φήμης του ως του ταχύτερου οχηματαγωγού της γραμμής Κρήτης.
Στα μαύρα
Το ναυάγιο του «Ηράκλειον»… αφύπνισε το ελληνικό κράτος, που προχώρησε στη δημιουργία του θαλάμου επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και τη θεσμοθέτηση του απαγορευτικού απόπλου για τα επιβατηγά πλοία που ισχύει εως και τις μέρες μας.
Το ναυάγιο, που βύθισε στο πένθος και «έντυσε στα μαύρα» τα Χανιά – 224 άνθρωποι χάθηκαν στον βυθό της θαλασσας – προκάλεσε την κατάρρευση της πλοικτήτρια εταιρίας των αδελφών Τυπάλδου που κυριαρχούσε τότε στην εγχώρια ακτοπλοΐα.
Λίγα χρόνια αργότερα δημιουργήθηκαν οι Ναυτιλιακές Εταιρείες Λαϊκής Βάσης της Κρήτης (ΑΝΕΚ και Μινωικές Γραμμές).
Σήμερα και οι δύο είναι μεν σε λειτουργία αλλά έχουν πουληθεί οι μεν Μινωικές στον όμιλο Γκριμάλντι η δε ΑΝΕΚ στο Αttica Group η οποία έχει επισης στην ιδιοκτησία της τις Superfast ferries, Blue Star ferriew και Hellenic Seaways – αλλά η πορεία των εταιρών λαϊκής βάσης είναι μια άλλη ιστορία της ελληνικής ακτοπλοϊας…
Δεν υπάρχουν σχόλια