Μανώλης Αγγελόπουλος: Ο αθάνατος «Βασιλιάς των Τσιγγάνων»
Πηγή εικόνας: ogdoo.gr | Μανώλης Αγγελόπουλος
Η ζωή του ήταν πολυτάραχη. Η καριέρα του σπουδαία. Άφησε ανεξίτηλη πορεία στο λαϊκό τραγούδι με τη χαρακτηριστική φωνή του. Αγάπησε και αγαπήθηκε από το κοινό, μα αντιμετώπισε και ρατσισμό. Τα τραγούδια του τραγουδιούνται και ακούγονται μέχρι σήμερα και ίσως και για πάντα. Έφυγε, όμως, τόσο νωρίς. Ο Μανώλης Αγγελόπουλος έζησε μια πολυτάραχη ζωή, γεμάτη πόνο και αγάπη μα πάνω απ’ όλα τιμώντας το λαϊκό τραγούδι.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Μανώλης Αγγελόπουλος γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1939 στην Καβάλα, αν και σε κάποιες δηλώσεις του υποστηρίζει ότι γεννήθηκε στον Άγιο Αθανάσιο Δράμας, σε τσιγγάνικο καταυλισμό. Ήταν ο πρωτότοκος γιος της μητέρας του, Ερασμίας, που τον γέννησε σε ηλικία 20 ετών, και του πατέρα του, Ηλιακού Αγγελόπουλου. Είχε έναν μικρότερο αδελφό, τον Λευτέρη. Οι γονείς του ήταν Ρομά και πλανόδιοι πωλητές. Από πολύ μικρή ηλικία γύρισε όλη την Ελλάδα μέσα σε ένα τροχόσπιτο, αλλά τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε κυρίως στην Αγία Βαρβάρα, στο Αιγάλεω. Δεν πήγε σχολείο και ακολούθησε τους γονείς του στη βιοπάλη. Ο μικρός Μανώλης Αγγελόπουλος τραγουδούσε στο μεγάφωνο του αυτοκινήτου, καθώς πουλούσε την πραμάτεια. Όμως η μοίρα στάθηκε σκληρή μαζί του, καθώς όταν ο ίδιος ήταν σε ηλικία 13 ετών, ο πατέρας του πέθανε. Λόγω του πρόωρου χαμού του πατέρα του, προσπάθησε να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του δουλεύοντας σε διάφορα κέντρα διασκέδασης της Αγίας Βαρβάρας και των Πετραλώνων καθώς και σαν λούστρος, σιδεράς και πωλητής χαλιών.
Η επαγγελματική ενασχόληση με το τραγούδι
Στα 17 του χρόνια ο Μανώλης Αγγελόπουλος αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Αυτό έγινε κατόπιν προτροπής του πρώτου του ξαδέλφου, Ανέστου Αθανασίου, που έπαιζε μπουζούκι στην ορχήστρα του Στέλιου Καζαντζίδη. Να ασχοληθεί με το τραγούδι τον παρότρυνε και ο συνθέτης Θεόδωρος Δερβενιώτης. Αμφότεροι διέκριναν το ταλέντο του Αγγελόπουλου στο τραγούδι και η ιστορία θα τους δικαίωνε. Στα τέλη του 1956 ο Αγγελόπουλος ξεκίνησε να τραγουδά σε λαϊκό κέντρο στο Χαϊδάρι, μαζί με τον Στράτο Παγιουμτζή και τη Σωτηρία Μπέλλου. Ύστερα από λίγο, ηχογράφησε το πρώτο του δισκάκι με το έργο του Τόλη Εσδρά «Τρέξε στα τσαντίρια μάνα», που δε σημείωσε καμία επιτυχία. Το 1957 πραγματοποίησε ηχογράφηση που έμελλε να στεφθεί με επιτυχία την επόμενη χρονιά. Στις αρχές του 1958, ήρθε η πρώτη μεγάλη επιτυχία που θα του άνοιγε το δρόμο για τη δόξα. Ήταν το τραγούδι του Στράτου Ατταλίδη «Μαγκάλα». Η «Μαγκάλα» σημείωσε 100.000 κομμάτια πωλήσεων και αποτέλεσε ανταγωνιστικό τραγούδι της «Μαντουμπάλας» του Στέλιου Καζαντζίδη σε πωλήσεις και ακροαματικότητα! Ο Μανώλης Αγγελόπουλος ξεκινούσε τη λαμπρή πορεία του στο τραγούδι…
Η καθιέρωση στο μουσικό στερέωμα
Ο Μανώλης Αγγελόπουλος τη δεκαετία του 1960 ήταν πια ευρύτερα γνωστός στους χώρους της λαϊκής μουσικής. Τραγουδούσε κυρίως για τον προσφυγικό ελληνισμό, τον έρωτα και τα εξωτικά μέρη. Η μουσική των τραγουδιών του ήταν ιδιαίτερη, καθώς είχε επιρροές από την ελληνική λαϊκή και την αραβική μουσική. Κυρίαρχη παρουσία στα τραγούδια του κατείχε το τσιφτετέλι. Την ίδια δεκαετία, ο Μανώλης Αγγελόπουλος συνεργάστηκε με σπουδαία ονόματα συνθετών του λαϊκού τραγουδιού, όπως ο Μανώλης Χιώτης, ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιώργος Μητσάκης, ενώ εμφανιζόταν στο πλάι σπουδαίων τραγουδιστών, όπως η Γιώτα Λυδία και ο Σπύρος Ζαγοραίος. Οι δίσκοι του σημείωναν μεγάλη επιτυχία. Πολλοί υποστήριζαν ότι απειλούσε την πρωτοκαθεδρία του Στέλιου Καζαντζίδη στο λαϊκό στερέωμα της εποχής!
Βεβαίως ο Αγγελόπουλος αντιμετώπιζε και ρατσισμό λόγω της καταγωγής του και η μουσική του πολλές φορές βρισκόταν στο στόχαστρο φορέων του συντηρητικού κατεστημένου της μετεμφυλιακής Ελλάδος. Κυρίως τα κρατικά μέσα ενημέρωσης χρησιμοποιούσαν σκληρούς χαρακτηρισμούς για το πρόσωπό του και τη μουσική του. Η λάσπη έπαιρνε τη μορφή των λέξεων «τουρκόγυφτος», «γυφτοτσιφτετελάς», «ινδορεμπέτικα», «μουσική ρύπανση». Όμως τον ίδιο δεν τον έμελλε. Από την αρχή της καριέρας του υποστήριξε και δήλωνε περήφανος για την καταγωγή του ως Έλληνας Ρομά και ο απλός λαός αγνοούσε την κρατική λογοκρισία. Στα μαγαζιά που ο Μανώλης Αγγελόπουλος εμφανιζόταν γινόταν το αδιαχώρητο, ενώ οι πωλήσεις των δίσκων του ήταν πολύ ψηλά. Ο κόσμος ήξερε τα τραγούδια του αλλά δε μπορούσε να τα ακούσει στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση.
Ο έρωτας με την Άννα Βασιλείου
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Μανώλης Αγγελόπουλος γνώρισε τη νέα τραγουδίστρια Άννα Βασιλείου κατά τη διάρκεια μιας ηχογράφησης στην εταιρία Κολούμπια. Την ερωτεύθηκε αμέσως και συνδέθηκε μαζί της. Από την αρχή της σχέσης τους, η μητέρα του Ερασμία εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της για την νεαρή κοπέλα. Και η Ερασμία Αγγελοπούλου και σχεδόν όλοι οι τσιγγάνοι δεν ήθελαν ένας δικός τους να παντρευτεί μια κοπέλα που δεν ανήκει στη φυλή τους. Η Ερασμία ήταν γενικότερα αυστηρή και δυναμική γυναίκα, ενώ εκτελούσε και χρέη μάνατζερ του Αγγελόπουλου. Με αυτή την αυστηρότητα ήρθε αντιμέτωπη και η Άννα Βασιλείου:
Πάω στην Αγία Βαρβάρα και βλέπω τη μάνα του, μία γυναίκα στα μαύρα ντυμένη, μία πολύ ωραία με τις φούστες και αρχίζει να του φωνάζει στα τσιγγάνικα και να βρίζει.
Ο σφοδρός έρωτας του ζευγαριού και οι αντιδράσεις των τσιγγάνων έγινε λαϊκό τραγούδι. Ο στιχουργός Κώστας Βίρβος και ο συνθέτης Θεόδωρος Δερβενιώτης έγραψαν για τον Αγγελόπουλο τραγούδι που έλεγε: «Μάνα μου, γλυκιά μανούλα, αγαπάω την Αννούλα». Το τραγούδι γνώρισε επιτυχία, μα δε γλύκανε την Ερασμία Αγγελοπούλου. Οι φήμες λένε πως σε έναν καυγά με τη μητέρα του για την Άννα, ο Αγγελόπουλος έσπασε μια τζαμαρία και τραυματίστηκε.
Το ζευγάρι συνέχισε να ζει μαζί παρά της αντιδράσεις, πλην όμως ανύπαντρο λόγω της μη συγκατάθεσης της Ερασμίας. Η Βασιλείου έμεινε έγκυος στη συνέχεια και το ζευγάρι αναγκάστηκε να φύγει στον Καναδά. Στο Μόντρεαλ γεννήθηκε ο πρωτότοκος γιος του Αγγελόπουλου, Ηλίας και το ζευγάρι επέστρεψε στην Ελλάδα. Ούτε, όμως, το εγγόνι συγκίνησε τη σκληρή Ερασμία που ανάγκασε το ζευγάρι να μετακομίσει στη Νέα Σμύρνη. Λίγο αργότερα η Άννα Βασιλείου έφερε στον κόσμο και τον δεύτερο γιο τους, Στάθη.
Το 1966 ο Αγγελόπουλος και η Βασιλείου επιτέλους παντρεύτηκαν με παρανυφάκια τα δύο τους παιδιά. Στο γάμο τους έγινε το αδιαχώρητο από πλήθος κόσμου, αλλά και πρόσωπα του καλλιτεχνικού στερεώματος. Η Ερασμία παρευρέθηκε, όχι για να ευχηθεί, αλλά για να καταραστεί τη νύφη της λέγοντας: «εγώ θα σε χωρίσω εσένα». Αργότερα, το ζευγάρι θα αποκτούσε και μια κόρη, τη Μαρία, την οποία βάφτισε ο Στέλιος Καζαντζίδης. Δεκατρία χρόνια αργότερα, όμως, το ζευγάρι χώρισε. Κανείς δεν αποκάλυψε την αιτία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Αγγελόπουλος ήταν παντρεμένος με την τραγουδίστρια Κωνσταντίνα.
Μανώλης Αγγελόπουλος: ένας ξεχωριστός χαρακτήρας
Ο Μανώλης Αγγελόπουλος, εκτός από μεγάλος τραγουδιστής, ήταν και σαν χαρακτήρας μια κατηγορία μόνος του. Ήταν αυθόρμητος και συνήθιζε να βγάζει τα «χούγια» του ακόμα και πάνω στην πίστα. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα του αυθορμητισμού και του εκκεντρικού χαρακτήρα του είναι το γεγονός πως κάποτε κόντεψε να πυροβολήσει πάνω σε καυγά τον τραγουδιστή Σπύρο Ζαγοραίο, στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Ο Αγγελόπουλος, ο Ζαγοραίος και η Μαριάννα Κληματιανού τραγουδούσαν μαζί στο κέντρο «Μαντουβάλα» της οδού Αθηνάς. Οι φήμες λένε πως μετά το πέρας του προγράμματος, λόγω φιλοφρονήσεων της Κληματιανού στον Ζαγοραίο, ο Αγγελόπουλος θίχτηκε, φιλονίκησαν και ο τελευταίος τράβηξε περίστροφο και πυροβόλησε στον αέρα, με τον Ζαγοραίο να απομακρύνεται εγκαίρως. Ο Αγγελόπουλος συνελήφθη από τις αρχές για απόπειρα ανθρωποκτονίας, οπλοκατοχή και οπλοχρησία και κατέθεσε κυνικά πως δε θα σκότωνε κανέναν, αλλά πυροβόλησε αστειευόμενος για γούστο! Ο εισαγγελέας του δήλωσε:
Αυτά θα συνέβαιναν μεταξύ σας, εδώ όμως, όπως βλέπεις δεν έχουμε να κάνουμε με τσιγγάνους. Οι χριστιανοί συντραγουδισταί σου δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοιου είδους αστεία και πολύ φυσικό να καταγγείλουν ότι ηθέλησες να τους εξαποστείλης εις τον άλλον κόσμο, διότι εκ της φιλοφρονήσεως εθεώρησες τον εαυτό σου θιγέντα επαγγελματικώς.
Παρ’ όλα αυτά, οι τραγουδιστές συμφιλιώθηκαν και η υπόθεση πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης…
Μια άλλη ευτράπελη ιστορία του τραγουδιστή είναι αυτή στην οποία κάποτε, το 1986, συνελήφθη μαζί με αρκετά άλλα άτομα και οδηγήθηκε στο αυτόφωρο. Ο λόγος ήταν ο παράνομος τζόγος και συγκεκριμένα τα ζάρια. Ο ίδιος κατά την κατάθεσή του στις αρχές δήλωσε επίσης κυνικά: «Τι κάναμε δηλαδή; Ζάρια παίζαμε! Τι ρεμπέτες είμαστε; Τι θέλετε να παίζαμε Μπριτς και Κουμ Καν;»
Οι χρυσές δεκαετίες
Οι δεκαετίες του 1970 και του 1980 έμελλε να ήταν εκείνες στις οποίες ο Μανώλης Αγγελόπουλος θα βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του. Πέρα από τις επιτυχίες σε πωλήσεις και την κοσμοσυρροή στα νυχτερινά κέντρα, ο Μανώλης Αγγελόπουλος πραγματοποίησε δεκάδες εμφανίσεις σε κινηματογραφικές ταινίες και επιθεωρήσεις. Παράλληλα, πραγματοποίησε περιοδείες στο εξωτερικό, σε χώρες του απόδημου ελληνισμού όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Δυτική Γερμανία και το Βέλγιο.
Η καταξίωσή του θα έρθει στις 19 και 20 Ιουνίου 1983 με τις δύο συναυλίες του στο Θέατρο του Λυκαβηττού, όπου παρευρέθηκε πλήθος κόσμου και καλλιτεχνών. Πια η ελληνική κοινωνία ήταν λιγότερο συντηρητική απ’ ο,τι στο παρελθόν, όπως και οι κυβερνώντες, οπότε και ο Αγγελόπουλος ήταν πιο αποδεκτός. Βεβαίως υπήρχαν και οι επικριτικές φωνές της συναυλίας και της μετάδοσης της από την ΕΡΤ τόσο για την προέλευση της μουσικής όσο και για την καταγωγή του τραγουδιστή.
«Μια μολυβιά που σβήνει…»
Το 1988 ο Μανώλης Αγγελόπουλος συνεργάζεται ξανά με την Κολούμπια για το δισκογραφικό άλμπουμ «Έλληνας Είμαι». Του προτείνουν να ηχογραφήσει το ζεϊμπέκικο «Μολυβιά», σε στίχους Ανδρέα Σπυρόπουλου και μουσική Λευτέρη Ζέρβα. Το τραγούδι μιλούσε για θάνατο και ο Αγγελόπουλος ως προληπτικός αρνούνταν να το ερμηνεύσει. Το θεωρούσε όπως έλεγε και ο ίδιος «γρουσούζικο». Τελικά δέχτηκε να το τραγουδήσει. Το τραγούδι απεδείχθη τεράστια επιτυχία και ακούγεται μέχρι σήμερα. Έμελλε, όμως, να είναι όντως το κύκνειο άσμα του «Βασιλιά των Τσιγγάνων»…
Ο Μανώλης Αγγελόπουλος «έφυγε» ξαφνικά και τόσο νωρίς στις 2 Απριλίου 1989 σε νοσοκομείο του Λονδίνου, μια εβδομάδα προτού εορτάσει τα πεντηκοστά του γενέθλια. Ο θάνατος προήλθε από επιπλοκές από την εγχείρηση τριπλού μπάι – πας, στην οποία είχε υποβληθεί στις 14 Ιανουαρίου 1989. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στο Γ’ Νεκροταφείο Αθηνών, στη Νίκαια όπου έγινε το αδιαχώρητο. Όλοι, συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες, αποχαιρέτησαν με τον δέοντα σεβασμό τον «Βασιλιά των Τσιγγάνων».
Επιτυχίες του Μανώλη Αγγελόπουλου
Ο Μανώλης Αγγελόπουλος τραγούδησε πολλές επιτυχίες που ακούγονται και τραγουδιούνται μέχρι σήμερα. Παρακάτω ακολουθούν τα πιο γνωστά τραγούδια του.
- Τρέξε στα τσαντίρια μάνα
- Μαγκάλα
- Καλή Τύχη
- Αγάπες μου περαστικές
- Τα μαύρα μάτια σου
- Όσο αξίζεις εσύ
- Ο Πρόσφυγας
- Τσιγγάνας Γάλα
- Η διπρόσωπη
- Ανέβα στο τραπέζι μου
- Πήρε φωτιά η Καλαμαριά
- Έλληνας είμαι
- Ρίξτε στο γυαλί φαρμάκι
- Πέντε Έλληνες στον Άδη
- Τα φιλιά σου είναι φωτιά
- Φεγγάρι χλωμό
- Η μάνα η Τούρκα
- Μολυβιά
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο
Μανώλης Αγγελόπουλος. Ανακτήθηκε από:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82
(τελευταία σύνδεση 6/4/2020)
«Μάνα μου, γλυκιά μανούλα, αγαπάω την Αννούλα». Ο Μανώλης Αγγελόπουλος τραγούδησε στη μητέρα του που δεν ήθελε την αγαπημένη του επειδή δεν ήταν τσιγγάνα. Στον γάμο της έταξε να τους χωρίσει!»
ΠΗΓΗ .maxmag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια