Έλα μάνα, έφτασα. Ξέρω, δεν με βλέπεις μα εγώ έφτασα.

 Έλα μάνα, έφτασα.

Ξέρω, δεν με βλέπεις

μα εγώ έφτασα.

Εδώ που είμαι είναι όλα πράσινα καθαρά

εκεί που πατώ και μπλε καθαρά

εκεί ψηλά που κοιτώ,

όχι σαν τα δικά σας τα βρώμικα μπλε

και πράσινα εκεί κάτω.

Είναι πολύ όμορφα και αληθινά.

Μη στενοχωριέσαι μάνα.

Δεν πονάω πια.

Δεν θα πονέσω ποτέ ξανά.

Να χαίρεσαι μάνα.

Είμαι με τα άλλα παιδιά εδώ.

Δεν πονέσαμε μανα.

Πες το και στις άλλες μάνες.

Μόνο ένα πράμα μάνα.

Μην τους αφήσετε να ξεφύγουν.

Έχετε τον τρόπο.

Έχετε τη δύναμη.

Πες το και στις άλλες μάνες.

Πες το σε όλες τις μάνες.

Σήμερα είσαι εσύ, αύριο θα είναι αυτές.

Τους βλέπω όλους από εδώ πάνω.

Λένε ψέμματα.

Κλαίνε ψέμματα.

Αυτή τη δουλειά ξέρουν.

Όταν θα έχει κάτσει ο κουρνιαχτός

από τα ψεύτικα δάκρυα και τα παχιά λόγια

πήγαινε μάνα και πες τους ότι

εγώ δεν είχα σκοπό να έρθω εδώ πάνω τόσο νωρίς.

Έκλεψαν λεφτά.

Έκλεψαν δόξα.

Έκλεψαν εξουσία.

Έκλεψαν τη ζωή μου μάνα.

Ποιος θα μείνει πίσω να πει την ιστορία μου μάνα;

Με συχωράς που σου έδωσα τόση πίκρα.

Δεν το ήθελα κι εγώ.

Έγινε τόσο αστραπιαία.

Δε πρόλαβα ούτε το σταυρό μου να κανω.

Ένα παιδί είχες κι εσύ

και τώρα θα μετράμε μαζι ανάποδα

τις μέρες να ανταμώσουμε.

Θα μου λείπεις αλλά θα σε βλέπω εγώ.

Θα σου λείπω, δεν θα με βλέπεις εσύ

αλλά να ξέρεις ότι εδώ είναι καλύτερα από εκεί

και θα σε περιμένω.

Μόνο μην τους αφήσετε να ξεφύγουν.

Δεν θέλω άλλα παιδια εδώ πάνω.

Φτάνουμε εμείς.

Θα τους στοιχειώνουμε

όλα τα βράδια της υπόλοιπης ζωής τους.

(Via: Χωριό μου σε Νοστάλγησα)