Πρωτ. π. Π.Μαριᾶτος:Ἡ κορυφαία αἰτία Δοξολογίας

 

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἡ κορυφαία αἰτία Δοξολογίας

     Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀδέλφια μου, διαθέτει ἕνα πλοῦτο ἀπαράμιλλης Ὑμνολογίας. Στίς μεγάλες μάλιστα Γιορτές οἱ πιστοί ἔχουν τήν εὐκαιρία νά ἀπολαύσουν μερικούς Ὕμνους — ἀριστουργήματα. Εἶναι τροπάρια πού (μαζί μέ τήν λογοτεχνική τους ἀξία) διδάσκουν τήν Πίστη μας καί μᾶς μεταφέρουν νοερά στά συγκλονιστικά γεγονότα τοῦ σωτήριου ἔργου τοῦ Χριστοῦ μας. Ποιός Χριστιανός πράγματι δέν γνωρίζει τό «Χριστός ἀνέστη», τόν κορυφαίου αὐτόν παιάνα τῆς ζωῆς μας;
     Ἔτσι καί σήμερα, πού γιορτάζουμε μιά διπλή ἐπέτειο (τήν θριαμβευτική δηλαδή εἴσοδο τοῦ Ἰησοῦ στά Ἱεροσόλυμα, ἀλλά καί τήν πρόσφατη ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου), ψάλλουμε τό ἑξῆς ἀπολυτίκιο:

     «Τὴν κοινὴν ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σου πάθους πιστούμενος,
ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον, Χριστὲ ὁ Θεός·
ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες,
σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν: «Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις,
εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».
     Πού -σέ νεοελληνική ἀπόδοση -- σημαίνει: «Βεβαιώνοντάς μας γιά τήν ἀνάσταση ὅλων μας, κοινή γιά Σένα καί γιά τόν Λάζαρο, τόν σήκωσες ζωντανό πάλι ! Γι’ αὐτό καί μεῖς σάν τά νεαρά παιδιά τῆς Ἱερουσαλήμ, κρατώντας στά χέρια μας τόν Σταυρό μέ τά λουλούδια — σύμβολα τῆς Μεγάλης Νίκης — ψέλνουμε δυνατά. Ὡσαννά στόν Πατέρα μας στούς οὐρανούς. Νά ‘ναι εὐλογημένος Ἐκεῖνος πού ἔρχεται στό ὄνομα τοῦ Κυρίου».
     Στό σχέδιο τῆς Θείας οἰκονομίας γιά τήν σωτηρία μας, Χριστιανοί μου, ἐκτός ἀπό τόν Σταυρικό θάνατο τοῦ Χριστοῦ, περιλαμβανόταν καί ἡ ἀνάστασή Του. Γι΄ αὐτό καί μιλᾶμε γιά «χαροποιό πένθος». Δηλαδή, λύπη ἄφατη γιά τά Πάθος τοῦ Ἰησοῦ, ἀλλά ὄχι λύπη ἀπογνώσεως. Ἐπειδή ξέρουμε πώς ἔρχεται ἡ ἀνάσταση. Καί ὅτι «ὁ ἐγείρας τόν Κύριον καί ἡμᾶς ἐγερεῖ». Ὅπως ἀνέστησε καί τόν Λάζαρο...
     Αὐτή εἶναι ἡ Πίστη μας. Αὐτή εἶναι ἡ βέβαιη ἐλπίδα μας. Αὐτή εἶναι ἡ ζωή μας. Αὐτή εἶναι ἡ χαρά μας !!! Ὥστε νά ἀκούσουμε τήν νύχτα τοῦ Πάσχα τά μαγικά λόγια τοῦ Χρυσοστόμου : «...Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος...Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας».

Πρωτ. π. Π.Μαριᾶτος