Ο Αλέξανδρος Τσιγγούνης (ή Τσιγκούνης) γεννήθηκε το 1893 στον Ποταμό Κυθήρων.
Την εποχή του εμφυλίου πολέμου, ο Τσιγγούνης ανέλαβε σημαντικές θέσεις σε μεγάλες μονάδες του Εθνικού Στρατού.
Στις αρχές του 1946 ήταν διοικητής της 22ας Ταξιαρχία, και στη συνέχεια, από τον Ιούνη του 1946 και μέχρι το τέλος Μαρτίου του 1948 υπήρξε διοικητής της ΙΙης Μεραρχίας.
Στη συνέχεια, από τον Απρίλιο ως τον Δεκέμβριο του 1948, ανέλαβε την ηγεσία της Ανωτέρας Διοίκησης Πελοποννήσου.
Αμέσως μετά τον εμφύλιο, ο Τσιγγούνης ανήλθε στα ανώτατα αξιώματα του στρατεύματος καθώς διετέλεσε αρχηγός του Β΄ Σώματος Στρατού (Σεπτέμβρης 1949 - Μάρτης 1952), της πρώτης Στρατιάς (Μάρτης 1952 – Δεκέμβρης 1952) και αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού (Δεκέμβρης 1952 – Νοέμβρης 1954). Αποστρατεύτηκε το 1954 και πέθανε στην Αθήνα, στις 6 Μαρτίου του 1984.
Στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού και ελληνογερμανικού πολέμου ήταν συνταγματάρχης, διοικητής του 34ου Συντάγματος Πεζικού της VIII Μεραρχίας Πεζικού. Υπό αυτή την ιδιότητα κατηγορήθηκε από ανώτερό του, ότι εγκατέλειψε τη θέση του στην Κακαβιά όταν επιτέθηκαν οι Γερμανοί, στις 21 Απριλίου του 1941.
Τον Ιούλιο του 1944 ο Τσιγγούνης διέφυγε στη Μέση Ανατολή όπου και κρατήθηκε, μέχρι τον Ιανουάριο του 1945, στο προσφυγικό στρατόπεδο Νουζεϊράτ, χωρίς να μπορέσει να ενταχθεί στον Στρατό Μέσης Ανατολής, όπως ο ίδιος επανειλημμένα είχε ζητήσει.
ΠΗΓΗ greekhistoryrepository.gr

Τσιγγούνης Αλέξανδρος (1893-1978),Αντιστράτηγος

Ο Αλέξανδρος Τσιγγούνης (Ποταμός Κυθήρων, 1893 – Αθήνα , 1978-) ήταν στρατιωτικός. Ως αντισυνταγματάρχης υπήρξε πρόεδρος της Επιτροπής παραλαβής όλμων Brandt 81χιλ. (1937). Στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού και ελληνογερμανικού πολέμου ήταν συνταγματάρχης διοικητής του 34ου Συντάγματος Πεζικού της VIII Μεραρχίας Πεζικού (διοικητής υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος). Υπό την ιδιότητά του αυτή κατηγορήθηκε από τον Κατσιμήτρο ότι εγκατέλειψε τη θέση του στην Κακκαβιά επειδή λιποψύχησε απέναντι στους Γερμανούς την 21/4/1941. Ο Τσιγγούνης υπέβαλε μήνυση κατά του Κατσιμήτρου (1942) ενώ ακολούθησε πειθαρχική δίωξη του Τσιγγούνη (όπως συνάγεται από το υλικό του αρχείου) και τελικά τιμωρήθηκε τον Φεβρουάριο του 1943 με 20ήμερη κράτηση εξ’αιτίας απρεπών εκφράσεων για τον ανώτερό του στην απολογία του.

Τον Ιούλιο του 1944 ο Τσιγγούνης διέφυγε στη Μέση Ανατολή όπου και κρατήθηκε, μέχρι τον Ιανουάριο του 1945, στο προσφυγικό στρατόπεδο Νουζεϊράτ, χωρίς να μπορέσει να ενταχθεί στον Στρατό Μέσης Ανατολής, όπως ο ίδιος επανειλημμένα ζήτησε.

Ο Τσιγγούνης διετέλεσε διοικητής της II Μεραρχίας Αθηνών το 1946. Από τον Απρίλιο ως τον Δεκέμβριο του 1948 διετέλεσε διοικητής της IX Μεραρχίας στην Πελοπόννησο.

Ο Τσιγγούνης ανήλθε στα ανώτατα αξιώματα του στρατεύματος καθώς διετέλεσε αρχηγός του Β΄ Σώματος Στρατού (8/9/1949-21/3/1952) (δυτ. Μακεδονία, έδρα Κοζάνη), της 1ης Στρατιάς από τη σύστασή της (21/3/1952-4/12/1952) (ήταν η πρώτη μονάδα που εντάχθηκε στη Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ), και αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού (4/12/1952-30/11/1954). Αποστρατεύτηκε το 1954.
Έγραψε τα βιβλία: Ο συμμοριτοπόλεμος στην Πελοπόννησο (1961)

ΠΗΓΗ:/stratistoria.wordpress.com