ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΥΘΗΡΩΝ/ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ :ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!

Το Νοέμβριο του 1973 ο πατέρας μου, 43 ετών τότε, έφυγε από τα Αντικύθηρα για να πάει να συμπαρασταθεί και εκείνος - μαζί με χιλιάδες απλών πολιτών - στον αντιδικτατορικό αγώνα των φοιτητών και των σπουδαστών. Δεν είχε τελειώσει καν το Δημοτικό, ψαράς ήταν. Και την εποχή εκείνη, το να φύγει κάποιος από τα Αντικύθηρα να πάει στην Αθήνα μόνο εύκολο δεν ήταν. Μέσα στο Πολυτεχνείο γνώρισε ανθρώπους με τους οποίους δεν αποχωρίστηκε ποτέ, ειδικότερα μια οικογένεια από το Καστέλι Κισάμου, 3-4 αδέλφια που τότε σπούδαζαν στην Αθήνα.

Η γενιά του Πολυτεχνείου μας έδωσε ετερόκλητα στοιχεία. Μας κληροδότησε σπουδαίους πολιτικούς άνδρες όπως ο αείμνηστος Αναστάσιος Πεπονής στον οποίο οφείλουμε το ΑΣΕΠ, το Νόμο 2190/94, που έβαλε οριστικό τέλος στους διορισμούς στο Δημόσιο από το παράθυρο. Όμως, στη γενιά αυτή, ανήκουν δυστυχώς και άνθρωποι που διαχειρίστικαν τις τύχες της Χώρας κατά τρόπο μάλλον άφρονα και οι οποίοι κεφαλαιοποίησαν/εκμεταλλεύτηκαν/πούλησαν με τον χείριστο δυνατό τρόπο την όποια συμμετοχή τους στην πτώση των Συνταγματαρχών και την επάνοδο της Δημοκρατίας στον τόπο. 

Επιπλέον, η καπήλευση των γεγονότων του 73 από συγκεκριμένες ιδεολογικοπολιτικές ομάδες, αποτελεί ακόμα μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Μεταπολίτευσης. Όσο και αν κάποιοι επιχειρούν να πουλήσουν το αφήγημα της δήθεν φίλιας προς το καθεστώς Δεξιάς, πάντα θα υπάρχει ένας Τζαννής Τζαννετάκης για να τους θυμίζει ότι ήταν εκείνος που παρέδωσε στην πυρά το 1989 τα επαίσχυντα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων που διατηρούσε ακόμα η Ασφάλεια από την περίοδο της Χούντας. Ριψάσπιδες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα σε όλους τους πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους. Αντίστοιχα και πατριώτες και δημοκράτες.  

Η σημερινή εικόνα φοιτητών που απαγόρευσαν στους εκπροσώπους της Βουλής των Ελλήνων (ορισμένοι εκ των οποίων συμμετείχαν ενεργά στα τότε γεγονότα) να καταθέσουν στεφάνι, πρέπει να μας προβληματίσει όλους. Για το επίπεδο της Παιδείας στην Ελλάδα του σήμερα, κυρίως. Και πρέπει επιτέλους να κατανοήσουμε ότι το αληθινό νόημα του Αγώνα του 73 είναι ο σεβασμός των δικαιωμάτων των πολιτών και η απόρριψη του φασισμού, από όποιο άκρο και αν αυτός προέρχεται. 