ΚΥΘΗΡΑ: ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗΣ – ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ
ΚΥΘΗΡΑ – Δεκαπενταύγουστος στο Νησί της Μεγαλόχαρης
Εκεί όπου η καρδιά χτυπά με ρυθμό προσευχής
Ο Δεκαπενταύγουστος είναι το Πάσχα του καλοκαιριού∙ η μέρα που η Ελλάδα φορά τα πιο λαμπρά της χρώματα, η μέρα που η Μάνα όλων, η Παναγία, απλώνει το χέρι της και αγκαλιάζει κάθε πονεμένη και κάθε χαρούμενη ψυχή.
Στα Κύθηρα, στον ιερό τόπο της Μυρτιδιώτισσας, η γιορτή αυτή έχει μια ιδιαίτερη γεύση. Ο αέρας μυρίζει θυμίαμα και θαλασσινή αύρα, οι καμπάνες ηχούν σαν τραγούδι πατρογονικό.
Φέτος, η εικόνα της Παναγίας στέκεται ακόμη πιο συγκλονιστική, μέσα στο μαυρισμένο τοπίο που άφησε πίσω της η φωτιά. Κι όμως, εκείνη λάμπει∙ σαν φάρος στη νύχτα, στέλνει ακτίνες φωτός και ελπίδας σε κάθε καρδιά που τρέμει, σε κάθε μάτι που δακρύζει, σε κάθε Κυθήριο απανταχού της γης που κρατά στην ψυχή του τον τόπο του.
Από το απόγευμα της παραμονής, πλήθος πιστών συνέρρευσε στο Ιερό Προσκύνημα για τον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό. Το πρωί της μεγάλης ημέρας, η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, με τον σεπτό Μητροπολίτη κ.κ. Σεραφείμ, γέμισε τον ναό με ευωδία λιβανιού και προσευχή που ανέβαινε ψηλά, σαν περιστέρι στον ουρανό.
Οι αρχές του τόπου, οι ναύτες του Ναυτικού Παρατηρητηρίου Αγίας Ελέσας, οι ήχοι της Φιλαρμονικής του Ποταμού, όλα έγιναν μέρος μιας λιτανείας που δεν ήταν απλώς πομπή∙ ήταν ποτάμι ευλάβειας, που κύλησε στον προαύλιο χώρο του Προσκυνήματος, φέρνοντας στις ψυχές την ίδια δροσιά που φέρνει το πρώτο αεράκι μετά τον καύσωνα.
Στα Κύθηρα, ο Δεκαπενταύγουστος δεν είναι μόνο γιορτή. Είναι δάκρυ και χαμόγελο, είναι μνήμη και προσδοκία, είναι η πίστη που μένει άσβεστη ακόμη κι όταν όλα γύρω φαίνονται να σβήνουν.
Χρόνια πολλά στα Κύθηρα∙ χρόνια πολλά σε όλους όσοι γιορτάζουν∙ χρόνια πολλά σε κάθε καρδιά που ξέρει να πιστεύει και να ελπίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια