Θεοδούλη Σπυριδάκου:Μην φοβάσαι.Το «Σπίτι/Μουσείο Γιάννη Ρίτσου» είναι δικό σου, κανείς δεν θα στο πάρει…

Μην φοβάσαι.

Το «Σπίτι/Μουσείο Γιάννη Ρίτσου» είναι δικό σου, κανείς δεν θα στο πάρει…

-------------------------------------------------------------

Χολή και ανακρίβειες έβγαλε ο επικεφαλής του Δήμου Μονεμβασίας στα πρόσφατα εγκαίνια του «Σπιτιού/Μουσείου Γιάννη Ρίτσου» στο Κάστρο της Ιστορικής Πόλης τής Μονεμβασίας.

Οι προθέσεις του φάνηκαν αμέσως όταν έφτασε στην Πύλη του Κάστρου, όπου άνευ λόγου, κυριολεκτικά μαινόμενος στράφηκε προς τους κατοίκους (νέοι στην πλειονότητα τους), που διαμαρτύρονταν εν όψει της άφιξης της Υπουργού Πολιτισμού για την εγκατάσταση τελεφερίκ ή αναβατορίου (ουδείς γνωρίζει) στον Βράχο χωρίς αυτοί να έχουν προβεί σε οποιαδήποτε πρόκληση εναντίον του!

Στη συνέχεια και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, εσκεμμένα «συνταύλισε» το ψέμα που είχε προεκλογικά διαδώσει στην περιοχή της Μονεμβασίας, ότι δήθεν η αντιπολίτευση είχε ψηφίσει «όχι» στην απευθείας αγορά της Οικίας Γιάννη Ρίτσου. Εκφράστηκε, δηλαδή, ως εξής:

«…αποφασίστηκε η απευθείας αγορά με ΑΥΞΗΜΈΝΗ πλειοψηφία»,

αποφεύγοντας να αναφέρει τη λέξη ΟΜΟΦΩΝΑ που είναι και η αλήθεια, όπως τρανά αποδεικνύεται στις εικόνες.

Ίσως ήθελε με αυτόν τον τρόπο να παρουσιάσει την απόκτηση της Οικίας ως δικό του και μόνο δικό του επίτευγμα, αφού επίσης, παρέλειψε να αναφέρει ότι το σπίτι ήταν έτσι κι αλλιώς προς πώληση και δημοτική σύμβουλος εκείνης της εποχής, ζήτησε από τον Δήμο να αγοραστεί προς τιμήν του Ποιητή και το Δημοτικό Συμβούλιο το αποδέχτηκε ΟΜΟΦΩΝΑ.

Είπε, επίσης, ότι ενώ πίστευε πως το Μουσείο θα ήταν έτοιμο να λειτουργήσει από τον περασμένο Μάιο, εξεπλάγην στη συνέχεια μαθαίνοντας ότι χρειάζονται και πολλά ακόμα, όπως ταμειακή μηχανή, POS, κτλ.!! Θεωρούσε φαίνεται ότι οι επισκέπτες θα καταβάλλουν τα χρήματα για τα εισιτήρια και κάποιος θα τα μαζεύει και θα τα αποδίδει άραγε πού;

Χρησιμοποίησε επίσης, σε μια μέρα γιορτής και τιμής, τη λέξη «εχθροί» και στη συνέχεια το «μάζεψε», διορθώνοντας με το «αυτοί που διαφωνούν».

Ξέχασε όμως εκεί, να πει ότι αυτοί που ενίοτε διαφωνούν, η αντιπολίτευση δηλαδή, είχε προτείνει στην αντίστοιχη Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η είσοδος για όλες και όλους τους Δημότες να είναι δωρεάν καθώς το οίκημα αγοράστηκε με χρήματα δικά τους!

Φυσικά η δημοτική αρχή το αρνήθηκε.

Ξέχασε επίσης να πει, ότι αυτοί που ενίοτε διαφωνούν, η αντιπολίτευση δηλαδή, είχε επίσης προτείνει η είσοδος για όλες τις ευπαθείς ομάδες και όλους τους Έλληνες Μαθητές να είναι δωρεάν.

Φυσικά και αυτό η δημοτική αρχή το αρνήθηκε, λέγοντας μάλιστα το ανήκουστο, ότι το εισιτήριο για τις επισκέψεις των Μαθητών καθιερώνεται για να αποφευχθεί ο συνωστισμός αφού θα υπάρχουν και άλλοι επισκέπτες!!

Στο δια ταύτα, το Σπίτι/Μουσείο Γιάννη Ρίτσου, προκάλεσε σε εμένα θετικά συναισθήματα παρατηρώντας τις γωνιές που εκτίθενται τα πρωτότυπα έπιπλα και αντικείμενα του σπιτιού που έζησε ο Ποιητής και τα οποία είχε την ευγενή καλοσύνη να δωρίσει η κόρη του Έρη Ρίτσου και είναι τα μόνα που προσδίδουν τον μουσειακό χαρακτήρα.

Οι υπόλοιπες επιλογές στα πλαίσια της ψηφιακής παρουσίασης αποσπασμάτων τού έργου του και εικόνων από τη ζωή του, προκαλούν κατά τη γνώμη μου, «κατάθλιψη» στον επισκέπτη αφού αποτυπώνουν κυρίως τον πόνο και την αρρώστια, όπου ναι μεν ήταν πραγματικότητα αλλά ο Ρίτσος ήταν και Ρωμιοσύνη που με τη συμβολή του Μίκη Θεοδωράκη έγινε παγκόσμια και πολυπολιτισμική. Οφείλουμε λοιπόν, κυρίως προς τις νεότερες γενιές, να τονίζουμε και την αισιοδοξία και ελπίδα που πηγάζει από το έργο του κι έτσι φεύγοντας από το Μουσείο όλοι να νιώθουν καλύτερα.

Κορυφαία όμως ασέβεια προς τον Ποιητή και προς την Πατρίδα μας, θεωρώ ότι είναι η εικονιζόμενη περιγραφή μιας φωτογραφίας που βρίσκεται στο δωμάτιο αφιέρωμα στην «εξορία», η οποία προέρχεται από το κρατικά αρχεία της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας (Σκόπια)!! Φαντάζομαι θα υπάρχουν πολλές τέτοιες επίσημες φωτογραφίες στα κιτάπια αρκετών Ελλήνων, ώστε να είχε καταστεί αχρείαστη μια τέτοια ενέργεια και φυσικά άμεσα να αντικατασταθεί!

Στο τέλος της εκδήλωσης, φτάνοντας στην Πύλη, κάποιοι είχαμε την τύχη να αντικρύσουμε ορισμένους εκπροσώπους του Δήμου, οι οποίοι λίγες ώρες πριν άκουγαν στωικά για την απλότητα και τις ταλαιπωρίες του Ποιητή, να επιβιβάζονται επιδεικτικά στο λεωφορείο του Δήμου ώστε να μετακινηθούν δωρεάν στο κέντρο της πόλης, πιθανόν για να μην αφήσουν κανένα οικονομικό αποτύπωμα στην Μονεμβασία.

Τότε θυμήθηκα κάποια αισιόδοξα λόγια του Ποιητή:

«Σώπα όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες».

Θεοδούλη Σπυριδάκου

Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Μονεμβασίας Λακωνίας

ΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ