ΕΠΑΜ:Για την παρ’ ολίγο τραγωδία στο διυλιστήριο της Motor Oil

Για την παρ’ ολίγο τραγωδία στο διυλιστήριο της Motor Oil

Ανακοίνωση της Π.Γ. του ΕΠΑΜ

Είναι η τρίτη φορά την τελευταία δεκαετία, που συμβαίνουν σοβαρά περιστατικά εκρήξεων και εκτεταμένων πυρκαγιών στις βιομηχανικές δομές των διυλιστήριων στην χώρα. Το 2015 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στα ΕΛΠΕ με 3 νεκρούς εργαζόμενους, το 2020 επί κυβέρνησης ΝΔ στην συμφερόντων της οικογένειας Βαρδινογιάννη με έναν νεκρό, και μόλις εχθές 17 Σεπτεμβρίου 2024 πάλι στην με τραυματίες και εγκαυματίες 3 εργαζόμενους, σύμφωνα με τις πληροφορίες.

Πέρα από το αυτονόητο, ότι τέτοιου είδους ατυχήματα συνιστούν σοβαρή πρόκληση για τα επίπεδα ασφαλείας που επιβάλλεται να διαθέτουν τα διυλιστήρια, αποτελούν και οιονεί εξαιρετικής επικινδυνότητας περιστατικά για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής και του λεκανοπεδίου. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς τα μεγέθη των εύφλεκτων υλών που αποθηκεύονται και διυλίζονται στις συγκεκριμένες βιομηχανικές περιοχές, καθώς και την περιβαλλοντική και οικολογική καταστροφή που δύνανται να επιφέρουν.

Για το πρόσφατο σοβαρότατο εκρηκτικό περιστατικό, όπως και για τα προηγούμενα άλλωστε, οι διοικήσεις των διυλιστηρίων και οι εκάστοτε κυβερνήσεις, όχι μόνο «ποιούν την νήσσα» αλλά συγκαλύπτουν μια σειρά από παγιωμένες και σκοπίμως ακαταδίωκτες παρανομίες που φαίνεται να αποτελούν καθεστώς στην λειτουργία τους, καθιστώντας την χώρα μας ιδανικό Ελ Ντοράντο των… διά στόματος Βαρδινογιάννη, «μη προσδοκώμενων κερδών» (ασύστολης κερδοσκοπίας), της εκμετάλλευσης και αγυρτείας εις βάρος της χώρας και της μεγάλης πλειοψηφίας.

Το ΕΠΑΜ έχει θέσει εξ’ αρχής συγκεκριμένα ερωτήματα που χρήζουν άμεσης απάντησης, χωρίς βέβαια να αναμένει απαντήσεις από τους αρμόδιους, αλλά και χωρίς, ως φαίνεται, να συγκινούν και κανέναν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης:

· Ποιός ο λόγος οι δομές των διυλιστηρίων να αποτελούν ισχυρό άβατο, ισχυρότερο ακόμα και από το άβατο του Αγίου Όρους; Γιατί σε κανέναν εμπειρογνώμονα, ή δημοσιογράφο, ή δημόσιο πρόσωπο, ή σωματεία και κινήσεις πολιτών που έχουν έννομο συμφέρον για την ασφαλή λειτουργία των διυλιστηρίων, δεν επιτρέπεται ούτε καν η πρόσβαση στην περιοχή;

· Ποιά ακριβώς συμφέροντα εξυπηρετούν τα συγκεκριμένα διυλιστήρια και ποιός βρίσκεται από πίσω, όταν βοά ο τόπος για το ξέπλυμα μαύρου πετρελαίου, πολύ περισσότερο μετά την κρίση παραγωγής και μεταφορών με την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία και τελευταία στη Μέση Ανατολή;

Αληθεύει πως ουδέποτε συνελήφθη ο ή ο υπεύθυνος ασφαλείας για τα περιστατικά επικίνδυνων εκρήξεων που συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν; Υπάρχουν κάποιοι ιδιαίτεροι λόγοι γι’ αυτήν την ειδική μεταχείριση; Τι ορίζει ο νόμος σχετικά;

· Γιατί συνεχίζουν απρόσκοπτα τη λειτουργία τους, χωρίς να προηγούνται εξονυχιστικοί έλεγχοι των δομών και της ασφάλειάς τους;

· Υπάρχει σύστημα και προσωπικό εσωτερικής πυρασφάλειας και αν υπάρχει πόσο εξειδικευμένο και εκπαιδευμένο είναι για τη συνεχή επιτήρηση στον έλεγχο πυροπροστασίας, την αποσόβηση και κατάσβεση στις εξαιρετικά ειδικές συνθήκες που συντρέχουν σε περίπτωση πυρκαγιάς; Ή μήπως τις δυνάμεις εσωτερικής πυρασφάλειας συγκροτούν άλλων ειδικοτήτων εργαζόμενοι με την μορφή πάρεργου;

· Ποιές ακριβώς είναι οι εργασιακές σχέσεις; Μόνιμης πρόσληψης σταθερής και ανελαστικής εργασίας βάσει των διεθνών συνθηκών, ή εργαζόμενοι εργολάβοι χωρίς τις απαραίτητες δεξιότητες;

Η ιστορία των διυλιστηρίων στην Ελλάδα αποτελεί μία από τις βασικές πτυχές της διαπλοκής των ελληνικών καθεστώτων με τους μεγαλοεφοπλιστές, που ξεκινά στα μετεμφυλιακά χρόνια, κορυφώνεται την περίοδο της Χούντας των συνταγματαρχών και μετεξελίσσεται στην Μεταπολίτευση. Συνιστά μεγάλη διαπλοκή η παραδοξότητα της Ελλάδας, μια χώρα που δεν είναι πετρελαιοπαραγωγός, να εμφανίζει το 30% και πλέον των κερδών των εξαγωγών της από την εμπορία πετρελαίου και τα πετρελαιοειδή.

Γεγονός επίσης είναι ότι η περιοχή των Αγίων Θεοδώρων που βρίσκεται το διυλιστήριο της σημερινής , απαλλοτριώθηκε και εκχωρήθηκε στην οικογένεια Βαρδινογιάννη από την Χούντα το 1973.

Τα διυλιστήρια στην Ελλάδα, ως στρατηγικός τομέας της οικονομίας της χώρας, πρέπει να εθνικοποιηθούν στο σύνολό τους και να αποτελέσουν έναν από τους βασικούς μοχλούς ανάπτυξης υπέρ των πολλών. Σπάζοντας μεταξύ άλλων τα καρτέλ της ενέργειας, που διαφεντεύουν και νέμονται τις υλικές δυνάμεις προκοπής και προόδου στην πατρίδα μας, και την συνεπαγόμενη απαγόρευση σύναψης προγραμματικών διακρατικών συμφωνιών της χώρας μας απευθείας με πετρελαιοπαραγωγές χώρες.

Αθήνα, 19/09/2024 Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ