γιώργης π. κ-δρυμωνιάτης :Ο Μεγάλος Πόλεμος μήπως κρούει την πόρτα μας;

Ο Μεγάλος Πόλεμος μήπως κρούει την πόρτα μας;

Αυτή η, αφενός, ομαδική ψυχολογική κατάπτωση, ο μαζικός , αφετέρου, κοινωνικός εκνευρισμός, η ανεξήγητη για το τσικ-μπαμ , που λένε, επιθετικότητα , η σχεδόν καθολική αρνητική ενέργεια που εκπέμπεται από έναν σκοτεινό εσωτερικό κόσμο των σύγχρονων υπερπολιτισμένων ανθρώπων, η κακία και η ζήλεια, που είτε υποκρυπτόμενη , είτε ολοφάνερη, καταδιώκει ψυχές και ζωές, ο κρατικός ανάλγητος παρεμβατισμός σε κάθε ικμάδα της ζωής μας, η δημοκρατική αποστέρηση των στοιχειωδών συνθετικών της ελευθερίας του ατόμου, η καταπάτηση κάθε δικαιώματος για διαχείριση ουσιωδών προσωπικών δεδομένων, με την εκ του μακρόθεν ευγενική παρακολούθηση εκ μέρους του Μεγάλου Αδερφού, κάθε στιγμής και κάθε έκφανσης της ζωής μας, η δηλητηρίαση του συνθετικού κοινωνικού ιστού, με πρωτοβουλία των κρατών, με νόμους που προστατεύουν την ανομία, την αδικία, την ανωμαλία, την κλεψιά, την Μαφία, όλα αυτά τα αντιανθρωπιστικά φαινόμενα που είναι διάχυτα και ευρέως εξαπλωμένα, όχι μόνο στην Ελληνική κοινωνία, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο, φοβάμαι πως είναι κάτι σαν τα προσεισμικά φαινόμενα, που τα αντιλαμβάνονται τα ζώα, αλλά όχι οι άνθρωποι. Φοβάμαι πως η Ατη έχει σαλέψει τα μυαλά μας και η Νέμεσις ειναι έτοιμη για να κάνει την κάθαρση.

Αύριο, μεθαύριο, ο σεισμός θα επέλθει και ο Μεγάλος Πόλεμος θα ξεκινήσει. Και ο Μεγάλος Αδερφός θα χάσει τα αυγά και τα Πασχάλια. Φοβάμαι πως η Ανθρωπότητα ,εν μιά νυκτί, θα καταρρεύσει κάτω από το τεράστιο βάρος των επιτευγμάτων της, κάτω από την άνακρη κακότητα των ψυχών των μελών της. Και δεν μπορούμε καν να της ευχηθούμε "αιωνία της η μνήμη", διότι είναι σχεδόν βέβαιο πως μνήμη δεν θα απομείνει μετά από την επερχόμενη ανεπανόρθωτη αυτοκαταστροφή.

Ο Θεός να βάλει το πόδι του και να μας πατήσει στον σβέρκο, αλλά δεν βλέπω να το κάνει...

Θα μου πείτε: Ο Τειρεσίας είσαι; Όχι βέβαια και γι' αυτό άλλωστε, βαθιά μέσα μου χαίρομαι, επειδή σκέπτομαι πως το όραμα που είδα χθες το βράδυ, ήταν επειδή ήπια ένα καρτούτσο ούζο μόνος μου. Μακάρι...

γ.π.κ-δρ.