Πρωτ. π.Παν.Μεγαλοκονόμος: ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΛΟΥΚΑ (25-9-2022)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, μαζί μέ τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη, ὅπως μᾶς διασώζει τή διήγηση ὁ Eὐαγγελιστής Λουκᾶς, μετά ἀπό μιά κοπιαστική νύχτα ψαρέματος χωρίς νά ἔχουν πιάσει τίποτα, γεμᾶτοι ἀπογοήτευση μάζευαν τά δίχτυα στά ψαροκάϊκά τους.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστος μπαίνει στό πλοῖο τοῦ Σίμωνος Πέτρου καί χρησιμοποιώντας το ὡς ἄμβωνα κήρυττε στούς συγκεντρωμένους ἀνθρώπους.

Οἱ ἁπλοϊκοί ψαρᾶδες ἄκουγαν καί ἀσφαλῶς θά θαύμαζαν τόν μορφωμένο Διδάσκαλο, αὐτοί οἱ ἀγράμματοι βιοπαλαιστές. Γι΄ αὐτό καί στήν προτροπή Του νά πᾶνε ξανά γιά ψάρεμα ὁ Πέτρος ὑπάκουσε μέ προθυμία : «Ἐπιστάτα, δι΄ ὅλης τῆς νυκτός κοπιάσαντες οὐδέν ἐλάβομεν∙ἐπί δέ τῷ ρήματί σου χαλάσω τό δίκτυον». Δηλαδή, «Διδάσκαλε, ὅλη τή νύχτα κοπιάζαμε καί δέν πιάσαμε τίποτα∙ ἐπειδή ὅμως τό λές ἐσύ θά ρίξω τό δίχτυ».
Καί ὦ τοῦ θαύματος! Τό δίχτυ γέμισε ψάρια καί ἐπειδή δέν μποροῦσε μόνος του νά τό τραβήξει, φώναξε καί τούς συνεταίρους του, τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη, νά τόν βοηθήσουν. Τότε ὁ Σίμωνας κατάλαβε πώς κάτι τό θαυμαστό εἶχε αὐτός ὁ Διδάσκαλος. Δέος τούς ἔπιασε ὅλους ὅσους ἦταν παρόντες σ΄ αὐτή τή σκηνή. Ὁ Κύριος τότε εἶπε στό Σίμωνα: «Μή φοβᾶσαι, ἀπό τώρα θά ψαρεύεις ἀνθρώπους». Καί οἱ ψαρᾶδες, τελειώνει ἡ διήγηση, ἀφοῦ ἄφησαν τά πάντα, ἀκολούθησαν τόν Ἰησοῦ.
Στήν παραστατική αὐτή διήγηση μᾶς ἐντυπωσιάζει ἡ αὐθόρμητη ἀντίδραση τοῦ Πέτρου καί ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς του : «ὁ Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασι Ἰησοῦ λέγων, ἔξελθε ἀπ΄ ἐμοῦ, ὅτι ἀνήρ ἁμαρτωλός εἰμί Κύριε», δηλαδή ταπεινώνεται ὁ ἔμπειρος ψαρᾶς στόν Θεῖο Διδάσκαλο Ἰησοῦ καί πέφτει στά πόδια του ζητώντας ἔτσι συγχώρεση. Καταλαβαίνει ὁ ἀγράμματος Πέτρος ὅτι ἀπέναντι του δέν ἔχει ἕνα μάγο, ἀλλά ἕναν ἅγιο πού κυριαρχεῖ στή φύση. Αἰσθάνεται ἁμαρτωλός γιά νά εἶναι στόν ἴδιο τόπο γι΄ αυτό καί παρακαλεῖ τόν Ἰησοῦ νά ἐξέλθει τοῦ πλοίου. Αὐτή ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητας ἐκ μέρους τοῦ Πέτρου δέν εἶναι μιά ἁπλή συναισθηματική πράξη, ἀλλά μιά ἐσωτερική ὑπαρξιακή ἀναγνώριση τῆς πνευματικῆς πτωχείας του.
Χριστιανοί μου, σήμερα πού θεωροῦμε δικαίωμα τήν ἁμαρτωλότητά μας καί πολλές φορές εἴμαστε ἀναίσθητοι ὡς πρός τήν ἁμαρτία, ὀφείλουμε νά στραφοῦμε καί νά πάρουμε ὡς παράδειγμα τόν Πέτρο, νά μετανοήσουμε καί μέ εἰλικρίνεια νά συναισθανθοῦμε τήν πνευματική μας πτωχεία, νά δείξουμε ἐμπιστοσύνη στά λόγια τοῦ Κυρίου μας γιά νά μᾶς ἐπισκιάσει ἡ Θεία Χάρις. Ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος γράφει: «ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀπορρίψει κάθε κοσμική καί ἀνθρώπινη βοήθεια καί ἀφεθεῖ στό Θεό μέ πίστη καί καθαρή καρδιά, ἀμέσως τόν πλημμυρίζει ἡ Θεία Χάρη καί τόν σκεπάζει, ὅπως ἡ ὄρνιθα τούς νεοσσούς της κάτω ἀπό τίς φτεροῦγες της. Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος γεμίζει πνευματική εὐφροσύνη καί δύναμη νά ἀντέχει στίς δυσκολίες τῆς ζωῆς».ΑΜΗΝ.-

Πρωτ. π.Παν.Μεγαλοκονόμος