ΚΥΘΗΡΑ:ΦΟΝΟΙ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΟΥΣ ΦΡΑΤΣΙΩΤΕΣ

ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ-ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΡΑΤΣΙΩΤΩΝ " ΤΑ ΦΡΑΤΣΙΑ "

ΦΟΝΟΙ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΟΥΣ ΦΡΑΤΣΙΩΤΕΣ

Η Φρατσιώτικη κοινή γνώμη κατά καιρούς καλέστηκε να λάβει αποφάσεις για ακατανόητα εγκλήματα. Τη μέχρι τώρα γνωστή ιστορία του χωριού μας την έχουν "ταρακουνήσει" 4 περιπτώσεις ξαφνικών θανάτων. Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθούμε με τη 1 από αυτές, ενώ θα δούμε επιδερμικά και τις υπόλοιπες χωρίς ωστόσο να αναφέρουμε ονόματα προκειμένου να αποφευχθούν παρεξηγήσεις.

Το ένα ήταν το φονικό του Σολωμού, που αναφερθήκαμε σε παλαιότερη δημοσίευση και το οποίο μας έχει απασχολήσει αρκετά διότι δεν ξέρουμε αν συνέβη πραγματικά ή απλώς ήταν προϊόν μυθοπλασίας. Παρόλα αυτά πολλοί θρύλοι βασισμένοι σε αυτήν την ιστορία είναι "ζυμωμένοι" απόλυτα με διάφορα σημεία μέσα στο χωριό μας. Στην περίπτωση της ιστορίας του Σολωμού, ο εγκληματίας καταδικάστει σε θάνατο δι'απαγχονισμού.

Στα μέσα του 19ου αιώνα ένας χωριανός μας καθώς έβοσκε στην περιοχή Αλώνες τα βόδια του, επέστρεψε τρομερά ταραγμένος στα Φράτσια ζητώντας βοήθεια από τους χωριανούς επειδή όπως είπε ένας ταύρος έκαμε κακό στη σύζυγό του. Όταν μια μερίδα χωρικών κατέφθασε στο σημείο αντίκρισε την Γ. νεκρή. Το θέμα πήρε διαστάσεις με τις αρχές της εποχής να κάνουν λόγο για δολοφονία κι όχι για ατύχημα το οποίο προκάλεσε το ζώο. Παρόλα αυτά όμως τίποτα δεν αποδείχθηκε και ο Κ. επέστρεψε στην οικογένειά του οπότε και παντρεύτηκε ξανά.

Ένα άλλο έγκλημα του οποίου τα κίνητρα δεν ήταν ξεκάθαρα έλαβε μέρος 100 χρόνια πριν στο χωριό μας. Επειδή όμως έχουμε συζητήσει με την οικογένεια δεν θα προβούμε σε περαιτέρω λεπτομέρειες και θα αφήσουμε την ιστορία εδώ. Εξάλλου όταν ολοκληρωθεί η έρευνά μας• η συγκεκριμένη ιστορία σύμφωνα με τους απογόνους υπάρχει πιθανότητα να γίνει βιβλίο. Το μόνο που θα πούμε είναι πως ο/η δολοφόνος καταδικάστει και έβαλε τέλος στη ζωή του/της στις φυλακές του Ναυπλίου.

Η τέταρτη ιστορία αφορά δύο αδελφούς στα Τζαρμάδικα Φρατσίων περί τα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές του 20ου (δειλά δειλά). Δεν θα αναφέρουμε το επίθετο της οικογένειας καθαρά και μόνο ως ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των εμπλεκομένων, μιας και η οικογένεια έχει εκλείψει από το χωριό μας εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ο Νικόλας και ο Μηνάς φαίνεται να μην τα πήγαιναν ποτέ ιδιαίτερα καλά μεταξύ τους. Παρόλα αυτά η ζωή τους έκανε συγκάτοικους με τον Νικόλα να παντρεύεται την Αρετούσα. Παρόλη την ένταση των δύο αδελφών όλα έδειχναν να κυλούν ομαλά με τους Νικόλα και Αρετούσα να αποκτούν παιδιά έχοντας πάντοτε και το Μηνά κοντά τους. Οι σχέσεις του Μηνά με τη νύφη του και τα ανίψια του έδειχναν ανθρώπινες και σε πολύ καλό επίπεδο γι'αυτό και τα κίνητρα του μετέπειτα φόνου δεν μας είναι ευδιάκριτα. Οι φήμες ωστόσο σιγά σιγά δεν άργησαν να κάνουν τη δουλειά τους οδηγώντας τον Νικόλα στο απονενοημένο διάβημα. Πολλοί είπαν πως η σχέση του Μηνά με την Αρετούσα ήταν περισσότερο πονηρή παρά συγγενική με αποτέλεσμα ο "προδομένος" Νικόλας να στήσει ενέδρα θανάτου στον αδελφό του. Έτσι ένα χειμωνιάτικο σούρουπο και καθώς ο Μηνάς συνήθιζε να κάθεται στο τζάκι του σπιτιού του, πήγε ο Νικόλας από το παράθυρο και τον πυροβόλησε θανάσιμα στην πλάτη. Οι αρχές της εποχής δεν άργησαν να αποφανθούν με τον ένοχο να παραδέχεται την πράξη του και να καταθέτει καρέ καρέ το χρονικό της υπόθεσης. Αφού δικάστηκε για φόνο εκ προμελέτης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και μεταβεί στις φυλακές του Ναυπλίου. Λίγα χρόνια αργότερα ο Νικόλας κρεμάστηκε στο κελί του αφήνοντας σημείωμα στο οποίο έγραφε πως δίνει τέλος στη ζωή του επειδή δεν αντέχει να στερείται την οικογένειά του.

Εν κατακλείδι όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι διακριτά τα κίνητρα των φόνων, εάν δηλαδή όντως οι θύτες ήθελαν να θανατώσουν τα θύματα ή αν ήθελαν απλώς να τα τρομάξουν και έγινε λάθος διαχείριση της κατάστασης. Επίσης δεν γνωρίζουμε επακριβώς ποιοι εξωτερικοί παράγοντες μεσολάβησαν ώστε οι θύτες να χάσουν τον έλεγχο. Το μόνον σίγουρο είναι πως το νόμισμα έχει δύο όψεις και η χειρότερη είναι εκείνη που με στόμφο "εξυμνεί" το λαϊκό δικαστήριο.

Ας αναπαύονται λοιπόν όλοι τους στην ιερή τους νύχτα κι ας αφήσουμε τώρα μετά από τόσα χρόνια τα γεγονότα και την αντικειμενική δικαιοσύνη να δικαιώσουν ή να καταδικάσουν αυτές τις ψυχές...