ΚΥΘΗΡΑ:ΕΝΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΦΡΑΤΣΙΩΤΗΣ

ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ-ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΡΑΤΣΙΩΤΩΝ " ΤΑ ΦΡΑΤΣΙΑ "

ΕΝΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΦΡΑΤΣΙΩΤΗΣ

Τα Φράτσια μας γεωγραφικά βρίσκονται περίπου στη μέση των Κυθήρων και θα μπορούσαν να θεωρηθούν ορεινός, νησιώτικος οικισμός (ενδεχομένως σχήμα οξύμωρον). Παρόλα αυτά η επαφή με την θάλασσα ήταν συχνότατη και οι ιστορίες που μας συνοδεύουν από το παρελθόν αρκετές. Εξάλλου μην ξεχνάμε πως πολλοί από το χωριό μας είχαν ακολουθήσει το επάγγελμα του ναυτικού κάθε βαθμίδας, ενώ κάποιοι εν ενέργεια υπάρχουν μέχρι και σήμερα, κάποιοι άλλοι μάλιστα έγιναν ψαράδες ή αλυκάριοι.

Εμείς όμως σήμερα θα σταθούμε στον πρώτο Φρατσιώτη καπετάνιο, τον Θεόδωρο Πετρόχειλο.

Ο Θόδωρος γεννήθηκε στα Φράτσια το Φεβρουάριο του '45 και ήταν γόνος αρχοντικής οικογένειας αφού ο πατέρας του ήταν ο Μάρκος Πετρόχειλος [1890-1981 (Μαρκάκης)] και η μητέρα του Χρυσή [1906-1995] ήταν κόρη του Μάρκου Πετρόχειλου (Μαστρομάρκου). Ο Θεόδωρος από μικρός ήταν παιδί αεικίνητο και πανέξυπνο, ενώ δεν δίσταζε να καταπιαστεί με διάφορες ασχολίες και να τις φέρει εις πέρας. Έτσι μη μπορώντας μάλλον να περιοριστεί στα της εποχής του, θέλησε να κάνει την διαφορά έχοντας πάντα και ως ερέθισμα την πολυταξιδεμένη ζωή του πατέρα του. Σε μια εποχή που οι δρόμοι να ακολουθήσει κανείς ήταν δύο, αυτός της αγροτιάς κι ο άλλος της ξενιτιάς, ο Θόδωρος επέλεξε να ασχοληθεί με κάτι πιο ιδιαίτερο και σίγουρα σχεδόν πρωτόγνωρο για τα Φρατσιώτικα δεδομένα. Δεν γνωρίζουμε φυσικά την ακριβή αντίδραση των γονέων του αλλά είμαστε βέβαιοι πως ήταν απόλυτα ικανός να διαχειριστεί κάθε διαφωνία.

Μετά από κόπους αποφοίτησε το 1975 από την σχολή εμποροπλοιάρχων Ασπροπύργου και έναν χρόνο αργότερα, στις 10-7-1976 παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του Γρηγορία (το γένος Μαγουλά από τον Μυλοπόταμο). Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, το Μάρκο και τη Χρυσή και όλα έδειχναν να κυλούν άριστα. Ο Θόδωρος είχε λάβει και το επάγγελμα του ως προσωνύμιο και η άφιξή του στα Φράτσια κάθε τόσο δεν προκαλούσε χαρά μόνον στην οικογένειά του αλλά και σε όλους του τους χωριανούς οι οποίοι περίμεναν πώς και πώς να μοιραστεί μαζί τους τις ιστορίες από τη θάλασσα. Ο καπετάνιος όπως λοιπόν τον αποκαλούσαμε ήταν άνθρωπος, απλός, καταδεκτικός και κεφάτος, οι λόγοι του ήταν μετρημένοι και δεν άφηνε περιθώρια να του προσάψει κανείς καμιά κατηγορία. Η ζωή του περιοριζόταν στη θάλασσα και στην οικογένειά του η οποία τον περίμενε καρτερικά μετά από κάθε αναχώρησή του.

Το καλοκαίρι του 1988 ο καπετάνιος βρισκόταν στα Κύθηρα κι η ενασχόλησή του ήταν η οικογένειά του και οι εργασίες του σπιτιού του. Το Σεπτέμβρη όμως οι μέρες τις άδειάς του τελείωναν και προτού αναχωρήσει για άλλο ένα ταξίδι, βοηθούσε την οικογένειά του με τον τρύγο (συγκομιδή σταφυλιών). Το μεσημέρι της 10ης Σεπτεμβρίου του '88 ο καπετάνιος χρειάστηκε να χειριστεί το τρακτέρ του προκειμένου να μεταβεί σε άλλο χωριό για δουλειές, πρότεινε στον αδελφό του Δημήτρη [+2015 (Τζιμάρας)] να πάει μαζί του για βοήθεια και έτσι οι δύο τότε νέοι ξεκίνησαν το δρομολόγιο. Στην τοποθεσία Τρία Γεφυράκια, κάτω από άγνωστες συνθήκες, το τρακτέρ έφυγε από την πορεία του και έπεσε στο κενό, σκοτώνοντας τον καπετάνιο ενώ ο αδελφός του που ήταν κάτω από την καρότσα είχε χτυπήσει μόνον το πόδι του.

Τους δύο άτυχους αδελφούς εντόπισε συγχωριανός διερχόμενος από το σημείο ο οποίος κάλεσε βοήθεια και ειδοποίησε την κυρία Ρίτσα η οποία μέσα στην ταραχή της έφτασε από την Τσιγκούρα στα Τρία Γεφυράκια ξυπόλυτη (μια αρκετά μεγάλη απόσταση για όσους γνωρίζουμε). Δυστυχώς όμως το μοιραίο είχε επέλθει για τον καπετάνιο και έτσι ένα ολόκληρο χωριό βρέθηκε βυθισμένο στο πένθος.

Τόσο άδοξα αλλά ταυτόχρονα και τόσο δοξασμένα η αυλαία για τον πάντοτε γελαστό καπετάνιο έπεσε πρόωρα αφήνοντας όμως πίσω όλες τις καλές αναμνήσεις και τις όμορφες στιγμές που μοιράστηκε με τους χωριανούς του.

Ο Θόδωρος κατέλειπε την νεαρή ακόμα σύζυγό του Γρηγορία (κα Ρίτσα) τα ανήλικα παιδιά του Μάρκο και Χρυσή τα οποία πήγαιναν ακόμα στο Δημοτικό και την βασανισμένη μητέρα του Χρυσή η οποία στο τελείωμα της ζωής της έλαβε αυτήν την τεράστια πίκρα.

Ο καπετάνιος όμως αποτελούσε για όλους μας παράδειγμα χωριανού και ανθρώπου και έτσι θελήσαμε να του αφιερώσουμε αυτό τον Μήνα ως εμπόδιο λησμονιάς.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ Μ. ΠΕΤΡΟΧΕΙΛΟΣ

《 ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ 》

Εγγεν. 23/02/1945 - Απεβ. 10/09/1988

Ετών 43

Υ.Γ. Ευχαριστούμε από καρδιάς την θυγατέρα του Χρυσή Πετροχείλου για την παροχή της σχετικής άδειας κοινοποίησης της ζωής του πατέρα της αλλά και για την παροχή φωτογραφιών και λοιπών στοιχείων.