Μαργαρίτα Σπυριδάκου:Κοινός παρονομαστής σε όλες τις περιοχές της Πελοποννήσου το παράπονο ότι αφέθηκαν στο έλεος του Θεού.

Παρέμβασή μου ως μέλος του ΔΣ της Ενωσης Περιφερειών, σε έκτακτη συνεδρίαση που έλαβε χώρα σήμερα με θέμα τις καταστροφικές πυρκαγιές.

Η Πελοπόννησος με ενεργά μέτωπα ακόμα και σήμερα μια βδομάδα μετά το ξέσπασμα των καταστροφικών πυρκαγιών, μετράει τος πληγές της.

Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, μόνο στη Μάνη 90χιλιαδες στρέμματα, εκατοντάδες σπίτια, ζώα, υποδομές.

Κοινός παρονομαστής σε όλες τις περιοχές της Πελοποννήσου το παράπονο ότι αφέθηκαν στο έλεος του Θεού.

Εκφράστηκε άλλωστε με ιδιαίτερη ένταση, με "κραυγή αγωνίας και απόγνωσης" από τις Δημοτικές αρχές κάθε φλεγόμενης περιοχής.

Συμπωματικά μιλάμε για περιοχές που αποτελούν τον πυρήνα του Ελλαδικού χώρου από τον οποίο ξεκίνησε και στον οποίο διαδραματίστηκε ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας 200 χρόνια πριν. Αυτή ήταν η ανταμοιβή του ιστορικού τόπου για τη συμβολή του στην Εθνική Παλιγγενεσία!

Αν θέλουμε να σταματήσουμε το τσουνάμι της Οργής, το κλειδί βρίσκεται στη λέξη παλιγγενεσία.

Το ελληνικό κράτος οφείλει να αποκαταστήσει πλήρως το τοπίο, τους τόπους και τις ζωές των ανθρώπων.

Αυτές οι πυρκαγιές για την Πελοπόννησο που βρίσκεται σε δημογραφικό μαρασμό αποτέλουν τη χαριστική βολή.

Υπάρχουν χωριά εξ όσων γνωρίζω στην Ανατολική Μάνη που καταστράφηκαν ολοσχερώς και κινδυνεύουν να μην ξανά κατοικηθούν.

Αίσθημα ανασφάλειας και απώλεια της εμπιστοσύνης προς το κράτος θα οδηγήσει τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τις περιοχές και κυρίως τους νέους που τα τελευταία χρόνια είχαν εγκατασταθεί και δραστηριοποιούνταν στον πρωτογενή τομέα.

Τις συνέπειες της ερήμωσης της υπαίθρου τις βλέπουμε σήμερα και θα τις δούμε σε πολύ μεγαλύτερη ένταση τα επόμενα χρόνια.

Ως ΕΝΠΕ πρέπει να βγούμε μπροστά με προτάσεις για ανασυγκρότηση της ελληνικής υπαίθρου διεκδικώντας πόρους και αρμοδιότητες καθώς η αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού είναι πιο κοντά στον πολίτη και τις ανάγκες του.

Πρέπει να δοθούν κίνητρα στους νέους να παραμείνουν στην ύπαιθρο και στις πυρόπληκτες περιοχές με προτεραιότητα τους σε κονδύλια και ευρωπαϊκά προγράμματα.

(Είναι παράδοξο σήμερα να βλέπουμε να κλείνουν καταστήματα τραπεζών και να αφαιρούνται ΑΤΜ από κεφαλοχώρια και κομωπόλεις)

Να επιχορηγηθούν όσοι έχασαν τα σπίτια τους και να τα ξαναφτιάξουν στον τόπο τους.

Να αποζημιωθούν οι καλλιέργειες τόσο όσον αφορά την παραγωγή όσο και το φυτικό κεφάλαιο στο έπακρο.

Θα πάρει πολλά χρόνια να ανακτηθεί το εισόδημα και θα χρειαστεί να φυτευτούν τα εδάφη από την αρχή.

Το ίδιο και με τη ζωική παραγωγή.

Πιστεύω ότι είναι η στιγμή να διεκδικήσουμε την αναβάθμιση του ρόλου και των αρμοδιοτήτων της Περιφέρειας.

Πρέπει να διεκδικήσουμε πόρους και αρμοδιότητες αυξημένες για τις φυσικές καταστροφές, γιατί εμείς ξέρουμε τις ιδιαιτερότητες και τις πραγματικές ανάγκες των περιοχών που πλήγονται.

Επί πλέον πρέπει να σταματήσει ο γνωμοδοτικός ρόλος μας σε σχεδιασμούς και αποφάσεις που επηρεάζουν το μέλλον της Περιφέρειας και να γίνει αποφασιστικός.

Ως ΕΝΠΕ να διεκδικήσουμε να έχουν οι Περιφέρειες αποφασιστικό και όχι γνωμοδοτικό ρόλο στη χωροθέτηση επιχειρηματικών παρεμβάσεων όπως τα αιολικά πάρκα και γενικά οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ και σίγουρα αυτές να εγκατασταθούν μόνο μετά την εκπόνηση ειδικού χωροταξικού σχεδίου για όλη την Ελλάδα το οποίο θα λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε τόπου.

Οφείλουμε να απαντήσουμε δυναμικά στην υφέρπουσα φημολογία των κατοίκων για τις αιτίες των πυρκαγιών και τη σύνδεση τους με επιχειρηματικά συμφέροντα.

Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς την πολιτεία είναι βασικός πυλώνας για την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη των περιοχών μας.

Ας ξεκινήσουμε, ας διεκδικήσουμε, ας είναι αυτό το πρώτο βήμα για το νέο ρόλο που πρέπει να έχει η Περιφέρεια στο σήμερα και το αύριο του τόπου μας.