Πρωτ. π.Πέτρος Μαριᾶτος:Ἀπολυτίκιο χαρᾶς

 ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἀπολυτίκιο χαρᾶς

Σέ κάθε Κυριακή, ἐκτός κι ἄν αὐτή συμπίπτει μέ μεγάλη Δεσποτική ἑορτή (π.χ. Χριστούγεννα) ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν Ἀνάσταση τοῦ Ἀρχηγοῦ της, τοῦ Χριστοῦ μας. Γι’ αὐτό καί οἱ ὕμνοι οἱ Κυριακάτικοι ἔχουν πάντοτε χαρμόσυνο, αἰσιόδοξο καί δοξολογικό χαρακτῆρα. Ἀκολουθοῦν δέ καί μία περιοδικότητα, κατά τήν ὁποία ἐπαναλαμβάνονται τά ἴδια τροπάρια, ἀλλά καί τά ἴδια Εὐαγγέλια τοῦ Ὄρθρου (τά Ἑωθινά). Εἰδικότερα τά Ἑωθινά Εὐαγγέλια εἶναι ὅλα Ἀναστάσιμα.
     

Ἡ περιοδικότητα αὐτή τῶν Κυριακῶν εἶναι : εἴτε 8 κύκλων (δηλαδή τῶν 8 ἤχων), εἴτε 11 κύκλων (ὅταν ἀφοροῦν στά 11 Ἐωθινά Εὐαγγέλια καί τά ἀντίστοιχα Δοξαστικά τροπάρια, πρίν τήν Δοξολογία).

     Τό Ἀναστάσιμο Ἀπολυτίκιο τῆς σημερινῆς Κυριακῆς εἶναι τοῦ Τρίτου Ἤχου καί ἔχει σέ Νεοελληνική ἀπόδοσι ὡς ἑξῆς:
     «Ἄς εὐφραίνονται τά οὐράνια (δηλαδή οἱ Ἄγγελοι καί οἱ Ἅγιοι), ἄς γεμίζουν ἀγαλλίαση τά ἐπίγεια (δηλαδή οἱ ἄνθρωποι). Ἐπειδή ὁ Κύριος ἔδειξε τήν ἀσύλληπτη δύναμή Του. Μέ τόν θάνατό Του ἐπάτησε, συντρίβοντας, τόν θάνατο. Ἔγινε ὁ πρῶτος ἄνθρωπος πού (ἀπό μόνος Του) ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς. (Μέ τή δική Του Ἀνάσταση) μᾶς γλύτωσε ἀπό τήν κοιλιά τοῦ Ἅδη: τήν ἀνυπαρξία, χαρίζοντας στόν κόσμον ὅλον τήν μεγάλη Του εὐσπλαχνία».
     Ἡ συνειδητοποίηση, ἀδελφοί μου, αὐτῆς τῆς προοπτικῆς, τῆς προσδοκίας παντοτεινῆς ζωῆς καί χαρᾶς, μᾶς ἀφαιρεῖ τήν ρίζα κάθε θλίψεως τοῦ βίου. Γιατί ἡ βάση κάθε λύπης, κάθε ἀπόγνωσης, κάθε ἀπελπισίας εἶναι ὁ φόβος τοῦ θανάτου. Ὅταν αὐτός ὁ φόβος φύγει (καί φεύγει ἀπό τήν ψυχή κάθε πιστοῦ Χριστιανοῦ) τότε περισσεύει στίς καρδιές μας ἡ χαρά τῆς ζωῆς, ἡ χαρά τῆς ὕπαρξης, ἡ χαρά τῆς ἀγάπης. Τῆς ἀγάπης μεταξύ μας καί τῆς ἀγάπης μέ τόν πρῶτο Ἀναστάντα!..
     «Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν», τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, (τούς ὁποίους τιμᾶμε ἰδιαίτερα κατά τήν παροῦσα Κυριακή καί οἱ ὁποῖοι ἐδογμάτισαν ὅτι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, μέ δύο φύσεις, τήν θεία καί τήν ἀνθρώπινη, ἐκτός ἁμαρτίας), πού ὑπῆρξαν οἱ διαπρύσιοι κήρυκες τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, νά ἔχωμε στή ζωή μας τήν εἰρήνη, τήν εὐλογία, τήν χαρά καί τό φῶς τοῦ Ἀναστάντος Θείου Λυτρωτοῦ μας. Ἀμήν.-

Πρωτ. π.Πέτρος Μαριᾶτος