Μαριέττα Δαρζέντα:"Μάς άφησαν να καούμε" Είναι τα λόγια όλων όσων έζησαν τη φρίκη της φωτιάς εκείνη τη μέρα....
ΒΗΜΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
Στις 26/7/25 περασμένο μεσημέρι
χτυπά το 112
για τους Μυλοπόταμιτες
των Κυθήρων.
Πληροφορούνται πως ξέσπασε φωτιά στα Αρωνιάδικα
στις 2 Αυγούστου τότε.
Γύρω στα είκοσι άτομα ανεβαίνουν Αραιους και βλέπουν τη φωτιά που έρχεται. Ένα μοναδικό αεροσκάφος παλεύει. Ήταν μια λωρίδα φωτιάς.
Με μια ρίψη ακόμα θα είχαν όλα σωθεί. Περιμένουν με αγωνία αυτή τη ρίψη, αλλά δε γίνεται ποτέ.
Το αεροσκάφος έφυγε για την Πελοπόννησο. Φτάνει η φωτιά στους Αραιους. Και η αστυνομία στέλνει τους κατοίκους κάτω στο Μυλοπόταμο. Τους ακολουθεί η φωτιά που γίνεται αδυσώπητη.
Η μόνη διέξοδος για 250-300 άτομα είναι να κατευθυνθούν προς το Λημιωνα. Η αστυνομία τους έδιωξε όλους προς το Λημιωνα.
Στιγμές αγωνίας.
Ο ένας έψαχνε τον άλλο να σώσει. Φτάνουν στο Λημιωνα.
Ο άνεμος είναι ακόμα βοριάς.
Όλα είναι μαύρα μέσα στους καπνούς. Ώρες αγωνίας για εκείνους που πάλευαν για τη ζωή τους σα να πρωταγωνιστούσαν σε ταινία θρίλερ,
που όμως ήταν η ωμή ζωντανή πραγματικότητα...
Αγωνία για όλους μας
τους Μυλοπόταμιτες των Αθηνών για το τί κάνουν οι άνθρωποι μας.
Κάποιοι από τους εγκλωβισμένους σκέφτηκαν το λιμενικό
και τη λύση να διαφύγουν
από τη θάλασσα.
Και έτσι έγινε χάρη στους εθελοντές του νησιού
που διαθέτουν σκάφη.
Αποβίβαση στο Καψάλι.
Λίγοι ,γύρω στους τριάντα έμειναν στο Λημιωνα.
Η φωτιά τα έκαψε όλα
και ξεσπούσε το θυμό της
ως τη θάλασσα.
Ευτυχώς ο άνεμος προστάτεψε τους εγκλωβισμένους τελευταία στιγμή!
Κάποια στιγμή ειδοποιούνται
πως άνοιξαν οι δρόμοι,
να γυρίσουν στα σπίτια τους.
Πήραν τα αυτοκίνητα τους και ανέβαιναν μέσα από καπνούς και μικρές εστίες που σιγοκαιγαν. Στην πλατεία της Κάτω Χώρας μια κολώνα φλεγόμενη
είχε πέσει στη γη.
Θλίψη απέραντη. Όλα καμμένα.
Τουλάχιστον δεν κλάψαμε ανθρώπους... έλεγαν...
Κάποιοι έμειναν
στο σκοτάδι του χωριού χωρίς νερό
επίσης.. δεν άφηναν τα σπίτια.
Άλλοι έτρεξαν στο Καψάλι
να βρει ο ένας τον άλλον.
Εθελοντές πάλι προσφέρθηκαν
να φιλοξενήσουν τους Μυλοπόταμιτες.
Έτσι και έγινε για δύο νύχτες ώσπου να αποκατασταθούν το ρεύμα και η ύδρευση. Την άλλη μέρα ήρθαν ένα σωρό αεροπλάνα. Άχρηστα όμως για το Μυλοπόταμο!
"Μάς άφησαν να καούμε"
Είναι τα λόγια όλων όσων έζησαν
τη φρίκη της φωτιάς
εκείνη τη μέρα....
Κανένας άνθρωπος δεν αξίζει να το ζήσει αυτό.
Και υπήρχαν κάποιοι που το έζησαν το ίδιο ακριβώς, για δεύτερη φορά.
Κατά σύμπτωση
έπιασε φωτιά η περιοχή
που είχαν χαράξει
για να βάλουν τις ανεμογεννήτριες.
Και δέκα μέρες πριν τη φωτιά έχουμε υπογραφές του Δημάρχου για απευθείας αναθέσεις,
ώστε να λάβουμε την προσφορά μιας εταιρείας και να προετοιμαστούμε
για τις μεταναστευτικές ροές
και ακραία φυσικά φαινόμενα !
Πιστεύω πως όπως και να έχει
Πρέπει να κρατηθούμε ενωμένοι.
Υπάρχουν εντάσεις από όσα έζησαν.
Εγώ προσωπικά ζητάω συγνώμη από όσους άθελά μου στενοχώρησα,
με τις ερωτήσεις μου
προκειμένου να καταλάβω κάποια πράγματα που δικαιούμαι
όπως όλοι,
όσοι κινδύνευσαν
οι οικογένειες τους !
Και πραγματικά ευχαριστώ όλους που με αυταπάρνηση βοήθησαν
με τον τρόπο του ο καθένας,
να ξεπεραστούν όλα τα χειρότερα .
Η ανθρώπινη αλληλεγγύη
είναι η καλύτερη προετοιμασία
για παρόμοιες περιπτώσεις!!!
Οι αξίες και οι αρχές μας,
η ομόνοια και η συμπαράσταση
σώζουν από τις καταστροφές
και στέλνουν το κακό
πίσω σε αυτούς που το πράττουν!
Μαριέττα Δαρζεντα
Κράτος Δικαίου
Πλεύση Ελευθερίας
Ζωή Κωνσταντοπούλου

Λες παρά πολλά ψέματα. Το κράτος σας προστάτευσε γιατί ο Λιμνιώνας ήταν η μόνη ασφαλής διέξοδος από το Μυλοπόταμο. Οι άλλοι δύο δρόμοι είχαν κλείσει λόγω της φωτιάς. Αλλά με τα ψέματα ζει η Ζωή δεν μας κάνει εντύπωση
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ζωίτσα ξέρει κατά που πέφτουν τα Κύθηρα;...
ΑπάντησηΔιαγραφή