Ο Εσπερινός στο Ξερουλάκι.
Ο Εσπερινός στο Ξερουλάκι.
"...εν τω Ναώ εστώτες της δόξης σου, εν ουρανώ εστάναι νομίζομεν...".
Ο ύμνος αυτός ήλθε και πάλι στο νου μου, απόψε, που βρεθήκαμε στα "τρισαγαπημένα κατώφλια", που θα έλεγε κι ο Παπαδιαμάντης, της εορτάζουσας Μονής των Αγίων Αναργύρων στο Ξερουλάκι των Κυθήρων.
Το λιτό αρχιτεκτονικό σύνολο, το απλό ξυλόγλυπτο τέμπλο του Καθολικού, οι όμορφες παραδόσεις για ανελέητους κουρσάρους αλλά και για σεβάσμιους και ενάρετους Ιερείς που με την βιοτή τους πλησίαζαν την αγιότητα και τέλος η ζεστή φιλοξενία του παιδικού φίλου και ιδιοκτήτη π. Παναγιώτου Μεγαλοκονόμου και της οικογενείας του, με κάνουν πάντα να νιώθω την ίδια εκκλησιαστική χαρά και αγαλλίαση και την ίδια μαγεία που ένιωθα κι όταν ήμουν παιδί σε αυτόν τον ιερό χώρο. Κι αυτό, δεν μπορεί, παρά να είναι μια ξεχωριστή ευλογία !
Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα, αγαπητοί φίλοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια