ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΗ Η «ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 18η Δεκεμβρίου 2023

ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΗ Η «ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ»

Η ομοφυλοφιλία έχει πάρει τη θέση κυρίαρχης ιδεολογίας - ανθρωπολογίας, ως μια «νέα» θεώρηση της ανθρώπινης οντολογίας, με την εισαγωγή της «θεωρίας του φύλου». Η ανθρωπότητα, από το απώτερο παρελθόν ως τις τελευταίες δεκαετίες, γνώριζε ότι στην ανθρώπινη φύση υπάρχουν μόνον δύο φύλα, του άνδρα και της γυναίκας, όπως συμβαίνει και στο υπόλοιπο ζωϊκό και φυτικό βασίλειο. Με την ένωση άρρενος και θήλεος ολοκληρώνεται η αναπαραγωγική λειτουργία της ανθρώπινης φύσης, διότι χάρις σε αυτή έρχονται στη ζωή νέες υπάρξεις. Όπως είναι γνωστό από την βιβλική διήγηση της Γενέσεως: ο «Αδάμ έγνω Εύαν την γυναίκα αυτού» (Γεν.4,1), οι συζυγικές σχέσεις ανδρός και γυναικός υιοθετούνται από τον Θεό ως οι μόνες κατά την οντολογία και φυσιολογία ανθρώπινες σχέσεις, μέσα στους όρους της οικονομίας του Θεού και ως αντίδοτο, τρόπον τινά, του βιολογικού θανάτου, που ήταν αποτέλεσμα του πνευματικού θανάτου εξ’ αιτίας της αμαρτίας. Είναι προφανές, ότι συζυγικές σχέσεις ανδρός με άλλον άνδρα, ή γυναικός με άλλην γυναίκα αποτελούν μία παρά φύσιν κατάσταση, ένα είδος ανατροπής του αληθούς ερωτισμού, ξένη και άγνωστη στο αρχικό σχέδιο της δημιουργίας του ανθρώπου. Τούτο μαρτυρεί πέραν των άλλων η ίδια η οντολογία της κατασκευής του ανθρώπου. Η κατασκευή δηλαδή υπό του Θεού των γεννητικών οργάνων ανδρός και γυναικός αποτελούν ένα οδοδείκτη, που μας δείχνει ποιά είναι η κατά φύσιν σχέσις και ποιά η παρά φύσιν.

Ό,τι ισχύει για τον άνθρωπο σχετικά με την αναπαραγωγική λειτουργία, ισχύει και σε όλο το ζωϊκό και φυτικό βασίλειο. Τα αρσενικά ζώα ζευγαρώνουν με τα θηλυκά και διαιωνίζεται το είδος τους. Τα φυτά για να γονιμοποιηθούν και να δέσει ο καρπός τους, δέχονται τη γύρη από «αρσενικά» φυτά, είτε με τον αέρα, είτε με τα έντομα. Άλλος τρόπος να παραχθεί νέα ζωή δεν υπάρχει! Αυτό βεβαιώνεται περίτρανα και μέσω της επιστήμης της βιολογίας και διαπιστώνεται από την επιστήμη της ανθρωπολογίας.

Πάντα υπήρχαν ανθρώπινα πρόσωπα, τα οποία εξ’ αιτίας διαφόρων επικτήτων παραγόντων είχαν παρέκκλιση στη σεξουαλική συμπεριφορά, αλλά ουδέποτε διανοήθηκαν οι επιστήμονες των παλαιοτέρων εποχών και οι κοινωνίες να την αποδεχτούν ως φυσιολογική, ορίζοντάς την ως σεξουαλική ψυχοπαθολογία. Έγκυρες επιστημονικές μελέτες διαφόρων ψυχιάτρων επιστημόνων δηλώνουν ξεκάθαρα σε ψυχιατρικά εγχειρίδιά τους, ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι κάτι το έμφυτο, ή έστω κληρονομικό, (δεν υπάρχει δηλαδή ειδικό γονίδιο ομοφυλοφιλίας), αλλά ότι είναι μια επίκτητη σεξουαλική επιλογή, ένας επίκτητος σεξουαλικός προσανατολισμός, με την έννοια ότι αποκτάται κατά την διάρκεια της ζωής και δεν προέρχεται από φυσική, ή και γενετική προδιάθεση. Όμως τις

τελευταίες δεκαετίες έγινε μια τιτάνια προσπάθεια από δήθεν «επιστημονικούς» κύκλους να πάψει να θεωρείται η ομοφυλοφιλία ως σεξουαλική παρέκκλιση, αλλά ως μια «διαφορετική σεξουαλική επιλογή»!

Αυτή η νέα αντίληψη στηρίχτηκε στην «θεωρία των φύλου», σύμφωνα με την οποία το φύλο, (αρσενικό και θηλυκό), δεν το καθορίζει η φύση, αλλά το ίδιο το άτομο! Κάποιος, ή κάποια, σε κάποια στιγμή της ζωής του «διαπιστώνει» ότι δεν ανήκει στο φύλο που του χάρισε ο Θεός, αλλά στο αντίθετο! Γι’ αυτό και ζητά να καταργήσει τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά, που προσδιορίζουν το φύλο στο οποίο ανήκει και να αποκτήσει αυτά του αντιθέτου φύλου. Προσπαθεί δε να το επιτύχει με κατάλληλες ιατρικές επεμβάσεις και ανάλογες φαρμακευτικές θεραπείες, (εγχείρηση «αλλαγής φύλου», ορμονοθεραπείες, ψυχολογική στήριξη, κ.α.).

Η συγγραφέας κ. Εμιλί Λανέζ, αποκάλυψε τα εξής, σχετικά με την καθιέρωση της «θεωρίας του φύλου»: «Οι μελέτες για το φύλο – άνδρας, ή γυναίκα – καθιερώθηκαν από την πένα και το νυστέρι ενός Νεοζηλανδού, καθηγητή σεξολογίας και ψυχολογίας, ειδικευμένου στον ερμαφροδιτισμό στο Πανεπιστήμιο Τζων Χόπκινς, του Τζων Μάνεϊ. Αυτός είναι που από το 1955 ορίζει το φύλο ως τη σεξουαλική συμπεριφορά που αποκτά κάποιος ανεξάρτητα από τη σωματική πραγματικότητα»1!

Και συνεχίζει: «Το 1966, ο γιατρός Μάνεϊ ήρθε σε επαφή με ένα κατεστραμμένο ζευγάρι, τους Τέιμερ. Αυτοί είχαν δίδυμα αγοράκια ηλικίας 8 μηνών στα οποία θέλησαν να κάνουν περιτομή. Δυστυχώς, η περιτομή του Ντέιβιντ με ηλεκτρική καυτηρίαση απέτυχε και το πέος του κάηκε. Στον Μπράιαν, το δίδυμο αδελφάκι του, δεν έγινε περιτομή. Τι θα γίνει με τον μικρό Ντέιβιντ με το απανθρακωμένο πέος; Ο Μάνεϊ βλέπει σ’ αυτή τη μοιραία αναπηρία την ευκαιρία να αποδείξει in vivo ότι το βιολογικό φύλο είναι μια απάτη, μια αυθαιρεσία από την οποία θα μας απαλλάξει η εκπαίδευση. Πείθει τους γονείς να μεγαλώσουν τον Ντέιβιντ σαν κορίτσι, χωρίς να του το πουν ποτέ – ούτε στον αδελφό του – ότι γεννήθηκε αγόρι. Ο γιατρός συνταγογραφεί στο παιδί, το οποίο μετονομάστηκε σε Μπρέντα, μια ορμονική θεραπεία και, δεκατέσσερις μήνες αργότερα, του αφαίρεσε τους όρχεις. Οι γονείς του ντύνουν το παιδί με φουστάνια, του χαρίζουν κούκλες, του μιλούν στο θηλυκό γένος. […] Σε ηλικία 6 ετών, οι δίδυμοι δείχνουν να ανταποκρίνονται θετικά στον ρόλο του φύλου που τους έχουν ορίσει. Άρα η εκπαίδευση και η κοινωνία δημιουργούν το φύλο… Ο Μπράιαν είναι ένα τέλειο αγόρι και η Μπρέντα ένα χαριτωμένο κοριτσάκι. Ο Μάνεϊ τους εξετάζει μια φορά το χρόνο. Αν και είναι μόλις 6 χρονών, τους ρωτάει για τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους, τους ζητάει να αγγίζουν το ένα το άλλο. “Ήταν πλύση εγκεφάλου”, εμπιστεύτηκε η Μπρέντα – Ντέιβιντ αργότερα στον Τζων Κολαπίντο, ο οποίος, το 1998, έγραψε την ιστορία στο Ρόλινγκ Στόουνς και αργότερα στο βιβλίο: “As Nature Made Him: The Boy Was Raised As A Girl”».

«Ο Μάνεϊ είναι πεπεισμένος ότι έχει αποδείξει ότι το βιολογικό φύλο εξαφανίζεται όταν του “μεταγγίζουμε” ένα άλλο γένος. Δημοσιεύει πολυάριθμα

άρθρα αφιερωμένα στην περίπτωση “Τζων-Τζόαν” (τα ονόματα που δίνει στους Ντέιβιντ – Μπρέντα) και αργότερα, το 1972, ένα βιβλίο “Άνδρας-Γυναίκα, Αγόρι- Κορίτσι”. Υποστηρίζει σε αυτά ότι μόνο η εκπαίδευση κάνει τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται ως άνδρες ή γυναίκες. Έτσι γεννήθηκε η “Θεωρία του γένους”. Μόνο που η Μπρέντα μεγαλώνει με τρόπο οδυνηρό. Στην εφηβεία, αισθάνεται η φωνή της να γίνεται βαριά, εξομολογείται ότι έλκεται από τα κορίτσια, αρνείται τον πλαστικό κόλπο που θέλει να της επιβάλει ο Μάνεϊ. Η Μπρέντα παύει να καταπίνει τη θεραπεία της, καταφεύγει στη τεστοστερόνη, παραμιλάει, πίνει υπερβολικά. Η Μπρέντα αισθάνεται αγόρι περιορισμένο μέσα σε ένα σώμα κοριτσιού. Σαστισμένοι, οι γονείς αποκαλύπτουν την αλήθεια στα δίδυμα. Η Μπρέντα γίνεται και πάλι Ντέιβιντ και παντρεύεται μια γυναίκα. Αλλά οι ταυτοτικές μεταπτώσεις αποσταθεροποίησαν τα αγόρια. Ο Μπράιαν αυτοκτονεί το 2002 και τον ακολουθεί ο Ντέιβιντ, στις 5 Μαΐου 2004. Γι’ αυτό το τραγικό τέλος ο Μάνεϊ δεν κάνει καμία δήλωση. Το 1997, ο Μίλτον Ντάιαμοντ, καθηγητής ανατομίας και αναπαραγωγικής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης, καταγγέλλει την απάτη. Ο Μάνεϊ ανταπαντά κάνοντας λόγο για μια συνωμοσία από πρόσωπα “για τα οποία η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα έχουν γενετική προέλευση”»2!

Στη συνέχεια έρχεται μια αληθινή επιστήμονας – βιολόγος, η Γερμανίδα νομπελίστρια Christiane Nüsslein-Volhard να ανατρέψει την «θεωρία του φύλου» και να χαρακτηρίσει ως «τρέλα τον σχεδιαζόμενο (γερμανικό) νόμο αυτοδιάθεσης». Υποστήριξε πως «υπάρχουν μόνο δύο φύλα – ακόμα κι αν υπάρχει ένα ευρύ πολιτισμικό και ορμονικό εύρος εντός των βιολογικών φύλων». Και τόνισε: «Όλα τα θηλαστικά έχουν δύο φύλα και ο άνθρωπος είναι θηλαστικό. Υπάρχει το ένα φύλο που παράγει τα ωάρια, έχει δύο χρωμοσώματα Χ. Αυτό λέγεται θηλυκό. Και υπάρχει το άλλο που κάνει το σπέρμα, έχει ένα Χ και ένα Υ χρωμόσωμα. Αυτό λέγεται αρσενικό. Και όταν ένα ωάριο συγχωνεύεται με ένα σπέρμα, γεννιέται ένα νέο ον»3.

Σε ερώτηση, αν πράγματι, με την «αλλαγή φύλου», νοιώθουν άνετα τα εγχειρισμένα άτομα, απάντησε: «Αυτό είναι ανοησία! Είναι ευσεβής πόθος. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να αλλάξουν φύλο, αλλά δεν τα καταφέρνουν. Παραμένουν XY ή XX. Η ουσία είναι ότι το αν έχετε ή όχι χρωμόσωμα Υ έχει επίδραση στην ανάπτυξη του εμβρύου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και φυσικά και στην ανάπτυξη κατά την εφηβεία. Επομένως, τα αγόρια έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά φύλου από τα κορίτσια και αυτό δεν μπορεί να αναιρεθεί. Οι άνθρωποι διατηρούν το φύλο τους για μια ζωή. Φυσικά, οι ορμόνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κάνουν ένα κορίτσι που παίρνει τεστοστερόνη, για παράδειγμα, να κάνει βαριά φωνή και να αφήσει γένια. Αλλά από αυτό, το κορίτσι δεν θα αναπτύξει όρχεις και δεν θα παράγει σπέρμα. Και τα βιολογικά αρσενικά δεν παράγουν ωάρια, ακόμη και με ορμόνες, και δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Το πρόβλημα με αυτό προκύπτει όταν συμβαίνουν

μη αναστρέψιμες παρεμβάσεις. Με επεμβάσεις πάντως. Αλλά και οι ορμόνες προσθέτουν κάτι στο σώμα που δεν προορίζεται εκεί. Οι ορμόνες προκαλούν πολλά στο σώμα – σε μεγάλη ποικιλία επιπέδων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά….Κάθε ορμόνη που παίρνει ένα άτομο έχει παρενέργειες. Η λήψη ορμονών είναι εγγενώς επικίνδυνη»4!

Δεν είναι όμως μόνο τα δύο τραγικά προαναφερόμενα παιδιά – πειραματόζωα, τα οποία έδωσαν τέλος στη μαρτυρική ζωή τους. Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν, ότι χιλιάδες εγχειρισμένα άτομα «αλλαγής φύλου» βρίσκονται σε τραγική θέση, αντιμετωπίζοντας τεράστια ψυχολογικά προβλήματα, νοσηλεύονται σε ψυχιατρικές κλινικές και πολλά φτάνουν στην αυτοκτονία. Από επιστημονικές έρευνες διαπιστώθηκε πως πολλά άτομα που αυτοκτονούν είναι τρανς άτομα! Παραθέτουμε την ενδιαφέρουσα είδηση: «Κατά τους New York Times, δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Medical Association μελέτη σχετικά με τον σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο αυτοκτονιών των τρανσέξουαλ ατόμων στην Δανία σε σχέση με άλλες ομάδες. Η μελέτη είναι η πρώτη στον κόσμο που αναλύει εθνικά δεδομένα αυτοκτονιών για αυτήν την ομάδα και βασίστηκε στην ανάλυση αρχείων υγείας και νομικών στοιχείων από σχεδόν επτά εκατομμύρια ανθρώπους τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Οι συντάκτες της έκθεσης εξέτασαν στοιχεία από σχεδόν 3.800 τρανς άτομα στη Δανία, αντλώντας δεδομένα από νοσοκομειακά αρχεία και αιτήσεις για νομική αλλαγή φύλου. Στα άτομα αυτής της ομάδος το 43% είχε ψυχιατρική διάγνωση, σε σύγκριση με το 7% της ομάδας που δεν ήταν τρανς […] Όπως είπε ο Δρ Morten Frisch, Επιδημιολόγος σεξουαλικής υγείας στο Statens Serum Institut στην Κοπεγχάγη, που συμμετείχε στην μελέτη “αυτό είναι αναμφίβολα ένα τεράστιο πρόβλημα που πρέπει να εξεταστεί”»5!

Άλλο δημοσίευμα αναφέρει πως «άνω από το 50% των transgender και non binary νέων σε πολιτείες από τη μία έως την άλλη άκρη των ΗΠΑ σκέφτηκαν σοβαρά να αυτοκτονήσουν τον τελευταίο χρόνο, σύμφωνα με νέα έρευνα που αποκαλύπτει την επιδείνωση της κρίσης ψυχικής υγείας ανάμεσα σε νεαρά μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας […] Ακόμη χειρότερα είναι τα ευρήματα για τους trans και non binary ανθρώπους που απάντησαν στην έρευνα: το 54% σκέφτηκαν να αυτοκτονήσουν και το 19% έκαναν απόπειρα. …Παρόμοια είναι τα ποσοστά των trans και non binary που σκέφτηκαν σοβαρά την αυτοκτονία και σε άλλες μεγάλες πολιτείες: 56% στο Τέξας, 54% στη Φλόριντα, 50% στη Νέα Υόρκη, 54% στην Πενσιλβάνια, 51% στο Ιλινόις, 54% στο Οχάιο, 55% στην Τζόρτζια, 53% στη Βόρεια Καρολίνα και 52% στο Μίσιγκαν»6.

Αυτός είναι ο «παραδεισένιος» κόσμος της καταστροφικής «θεωρίας του φύλου». Γεμάτος φρίκη, βαθύτατα ατομικά ψυχολογικά προβλήματα και κοινωνικά αδιέξοδα! Η φύση είναι «καλή λίαν» (Γεν.1,31), όπως τη δημιούργησε ο πάνσοφος Θεός. Δημιούργησε εν πλήρη σοφία μόνον δύο φύλα και όχι περισσότερα. Ό,τι κινείται στα πλαίσια της φυσιολογικότητας, επιτελεί τον

θεοδημιούργητο σκοπό του. Αντίθετα, οτιδήποτε κινείται στα πλαίσια του αφύσικου, που δεν μπορεί να επιτελέσει το σκοπό του, είναι παρά φύσιν κατάσταση, τραγικό αποτέλεσμα της αμαρτίας. Κατά τον απόστολο Παύλο, τα «οψώνια της αμαρτίας (είναι) θάνατος» (Ρωμ.6,23), δηλαδή, φθορά σωματική, η οποία οδηγεί στον σωματικό θάνατο και εν τέλει στον πνευματικό, στον αιώνιο θάνατο! Όσοι καταστρατηγούν την θεοδημιούργητη φύση και προσπαθούν, είτε να μεταλλάξουν τα δύο φύλα, είτε να «μεταβούν» στο άλλο φύλο, επιτελούν κολοσσιαίων διαστάσεων ύβρη προς τον Δημιουργό, αποπνέουν «οσμή θανάτου» και οδεύουν ολοταχώς προς το θάνατο, και δυστυχώς στην αιώνια απώλεια, αν δεν μετανοήσουν! Θεωρούμε πάντα, ότι όλη αυτή η τραγικότητα εξυπηρετεί τον βύθιο σκοπό του αλάστορος, να γκρεμίσει το σωτηριώδες έργο του Χριστού, αλλοιώνοντας την ανθρώπινη οντολογία και φυσιολογία. Γι’ αυτό τα όργανά του με παντοειδείς επικλήσεις της δήθεν «ισότητος» και του δήθεν «δικαιωματισμού» επιδιώκουν την «καθεστωτική» επιβολή της ανατροπής.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών