Ήταν 11 Νοεμβρίου 1990 όταν Γιάννης Ρίτσος έφευγε από τη ζωή
Ήταν 11 Νοεμβρίου 1990 όταν Γιάννης Ρίτσος έφευγε από τη ζωή
«Κυρά Μονοβασιά μου, πέτρινο καράβι μου. Χιλιάδες οι φλόκοι σου και τα πανιά σου. Κι όλο ασάλευτη μένεις να με αρμενίζεις μες στην οικουμένη» έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος για τη Μονεμβασιά .
Η Μονεμβασιά του Γιάννη Ρίτσου
Οι γριές με τα καζάνια τους λευκαίνοντας το πιο μακρύ φαντό της ιστορίας περασμένο σε κρίκους απ’ τις σαράντα τέσσερις βυζαντινές καμάρες.
Ο ήλιος αμείλιχτος φίλος με το δόρυ το κατάντικρυ στα τείχη κι ο θάνατος απόκληρος μέσα σ’ αυτή την τεράστια φωταψία όπου οι νεκροί διακόπτουν κάθε τόσο τον ύπνο τους με κανονιές και σκουριασμένους φανοστάτες, ανεβοκατεβαίνοντας σκαλιά και σκαλιά σκαλισμένα στην πέτρα.
Τα τσακμάκια τους κροτούν στην κόψη της παλάμης τους· σπιθοβολούν.
Εγώ – είπε – θ’ ανέβω πιο ψηλά, πάνω απ’ τη μαλακή συνέχεια, πατώντας στον τρούλο της μεγάλης υποβρύχιας εκκλησιάς με τ’ αναμμένα μανουάλια. Εγώ με το γαλάζιο κόκαλο, το κόκκινο φτερό και τα κάτασπρα δόντια».
Από την ποιητική συλλογή του ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ. ¨ ΜΟΝΟΒΑΣΙΑ ¨
( Φωτογραφίες : monemvasia society )
Δεν υπάρχουν σχόλια