ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ:Παρέμβαση στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά για το έγκλημα στην Πύλο.
Παρέμβαση στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά για το έγκλημα στην Πύλο.
Μία εβδομάδα σχεδόν έχει περάσει από την δολοφονία των 600 περίπου ανθρώπων στα ανοιχτά της Πύλου και οι επίσημοι φορείς της Ελλάδας και της ΕΕ γράφουν υπερωρίες για να δουν το πως ακριβώς θα κουκουλώσουν το έγκλημα. Έτσι για τα μάτια του κόσμου βρε αδελφέ…
Στην προκειμένη περίπτωση, μιλάμε για το μεγαλύτερο ίσως ναυάγιο στη μεταπολεμική ιστορία της Ευρώπης.
Ένα έγκλημα που συνειδητά και σχεδιασμένα οργανώνεται χρόνια τώρα.
Και μάλιστα ένα έγκλημα που θα μπορούσε να αποφευχθεί. Διότι όλοι υπεύθυνοι γνώριζαν από τις 13/06(!) την έκρυθμη κατάσταση στην οποία βρισκόταν ένα σαπιοκάραβο με 750 ανθρώπους στοιβαγμένους στα ανοιχτά της μεσογείου.
Το έγκλημα αυτό δεν αφορά μόνο την διαχείριση του συγκεκριμένου περιστατικού από την Frontex και τις Ελληνικές αρχές. Η διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος συνολικά αποτελεί ένα διαρκές έγκλημα που ξεκινά από τις αιτίες που προκαλούν τις μεταναστευτικές ροές, την πείνα και τους περιφερειακούς πολέμους, έως την στάση των κυβερνήσεων και των κοινωνιών στις χώρες προορισμού. Από την καταλήστευση ή την καταστροφή μέσω ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων των τόπων προέλευσης μεταναστών και προσφύγων, μέχρι την ακραία εκμετάλλευση, γκετοποίηση και εγκλεισμό αυτών των ανθρώπων στις χώρες της Ευρώπης που καταφέρνουν να φτάσουν, όσοι από αυτούς τα καταφέρνουν…
Τα κράτη και οι κυβερνήσεις των περισσότερων χωρών της ΕΕ έχουν μακρά παράδοση και εμπειρία στην αποικιοκρατία. Ξέρουν τι να κάνουν και πώς. Ξέρουν να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν τις κατάλληλες πολιτικές, έτσι ώστε να εξασφαλίζουν φτηνά εργατικά χέρια για τα κατά τόπους αφεντικά όταν αυτά το ζητάνε. Ακόμη, ξέρουν πώς ακριβώς να διαχειριστούν και όσους περισσεύουν. Το έχουμε δει σε όλες τις χώρες πρώτης υποδοχής, στην Ισπανία στην Ιταλία στην Γαλλία και το βλέπουμε καθημερινά στην Ελλαδα. Όσο δηλαδή τα κυρίαρχα ΜΜΕ και οι μηχανισμοί κρατικής προπαγάνδας αφήνουν τις κοινωνίες να το δουν.
Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία και καμιά αυταπάτη, όσον αφορά την απόδοση των ευθυνών για τον χαμό αυτών των ανθρώπων. Πρόκειται για έναν τερατώδη μηχανισμό που ξεκινά από τα απρόσωπα γραφεία των Βρυξελλών, εκεί δηλαδή που λαμβάνεται η απόφαση για το αν και πώς θα στηριχτεί ο Άσαντ στη Συρία ή για το γιατί πήγαν τα Γαλλικά rafale να βομβαρδίσουν την Λιβύη και να την καταστήσουν το μεγαλύτερο κέντρο δουλεμπορίου στον σύγχρονο κόσμο. Και καταλήγει στους διακινητές-εμπόρους ζωών και, φυσικά, σε ένα από τα προπύργια της αντιμεταναστευτικής πολιτικής, την ελληνική επικράτεια, μια χώρα φυλακής και δολοφόνος προσφύγων και μεταναστών. Μια χώρα που οι περιπλανώμενοι πρόσφυγες προσπαθούν να την αποφύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι, λόγω των γνωστών πρακτικών των pushbacks που κάνει το ελληνικό λιμενικό. Διότι και σε αυτήν την περίπτωση, όπως μαθαίνουμε, το ελληνικό λιμενικό και ήξερε και προσπάθησε να ρυμουλκήσει το εν λόγω σαπιοκάραβο. Όχι με πρόθεση διάσωσης, όμως, αλλά με την εγκληματική πρόθεση να το απωθήσει στα ανοιχτά, και να μεταθέσεις την ευθύνη στην Ιταλία ή στη Μάλτα. Με αποτέλεσμα, το ελληνικό λιμενικό να μετατρέπει τη μεσόγειο σε νεκροταφείο 600 ανθρώπων.
Γνωρίζουμε ακόμη και την ταξική διάσταση του ζητήματος, καθώς είναι άλλη η τύχη και η αντιμετώπιση που έχουν οι εύποροι Σύριοι και οι Αιγύπτιοι αντικαθεστωτικοί που ταξίδεψαν με θαλαμηγούς στα Γαλλικά και Ιταλικά λιμάνια και έλαβαν Golden Visas αγοράζοντας βίλες, ή των δισεκατομμυριούχων που κάνουν τουρισμό στον βυθό, και άλλη η κατάληξη των φτωχών που έρχονται με φουσκωτά ή με σαπιοκάραβα και καταλήγουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή στον βυθό της Μεσογείου. Για να μην πούμε για αυτούς που διασχίζουν το Μαρόκο και πεθαίνουν πυροβολημένοι στα Ισπανικά συρματοπλέγματα.
Είναι η Ευρώπη-φρούριο του διαφωτισμού και της ευμάρειας για τους λίγους και της λιτότητας για εμάς τους πολλούς, που φέρει την κύρια ευθύνη. Είναι το κεφάλαιο, οι θεσμοί του και τα κέντρα εξουσίας που φταίνε για το θάνατο των 600 ανθρώπων στην Πύλο, αλλά και για τις χιλιάδες θανάτων των ανθρώπων της τάξης μας που διαχρονικά αναγκάζονται να μεταναστεύσουν σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.
Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι όσο υπάρχουν κράτη και σύνορα που μπαίνουν εμπόδιο στο διάβα των ανθρώπων, το διαρκές έγκλημα θα συνεχίζεται και ο μακρύς κατάλογος των ανώνυμων νεκρών θα μεγαλώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια