Κύθηρα-Αντικύθηρα, Μένουμε Εδώ:“Ρομάντζο ή αλαζονικός στραβισμός”

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - Κύθηρα-Αντικύθηρα, Μένουμε Εδώ

“Ρομάντζο ή αλαζονικός στραβισμός”

«9 χρόνια μας κοιτάνε στα μάτια». Μας λατρεύουν! Ίσως λόγω του ότι 9 χρόνια τώρα δεν κοιτάζουν οτιδήποτε άλλο εκτός από τα μάτια μας, να έχουν αποκτήσει κάτι που εμείς θα το ονομάσουμε «αλαζονικό στραβισμό». Να εξηγήσουμε τι εννοούμε:

Σε πρόσφατη ανάρτησή του ο κ.Χαρχαλάκης, για λογαριασμό και της Δημοτικής Αρχής, περιγράφει κάτι που σίγουρα δεν είναι τα Κύθηρα. Περιγράφει ένα μέρος που γίνονται εκατοντάδες έργα σε όφελος των κατοίκων και της ποιότητας ζωής τους. Αυτό το μέρος που περιγράφει ο κ.Χαρχαλάκης εμείς δεν το γνωρίζουμε.

Να σας μιλήσουμε όμως για τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα στα οποία εμείς «μένουμε εδώ»:

-Στα νησιά μας το 2021 ο πληθυσμός ήταν 3.664 (βάσει της επίσημης απογραφής) έναντι 4.041 πριν μια δεκαετία. Αυτοί που μένουν είναι οι ηλικιωμένοι και αυτοί καθημερινά γερνούν…

-Στα νησιά μας οι νέοι φεύγουν (πολλοί όχι μόνο από τα Κύθηρα αλλά και από την Ελλάδα) γιατί δεν βρίσκουν καμία αξιοπρεπή εργασία που να έχει δίκαιη αμοιβή. Ίσως οι λέξεις αυτές «αξιοπρέπεια» και «δικαιοσύνη» να μην βρίσκονται στην κορυφή των αξιολογήσεων ορισμένων, αλλά οι νέοι τις λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.

-Ο μαθητικός πληθυσμός, εδώ και χρόνια μειώνεται, από τα 200 παιδιά στα δυο δημοτικά στα 70 του Λυκείου. Πώς εξαφανίζονται 130 παιδιά τόσα χρόνια;

-Στα νησιά μας η ακρίβεια καλπάζει. Οι τιμές σε όλα τα είδη (από τρόφιμα έως καύσιμα) είναι πολύ υψηλότερες συγκριτικά με την υπόλοιπη Ελλάδα. Μεγάλο μέρος των κατοίκων δυσκολεύεται να βγάλει το μήνα. Τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια είναι πανάκριβα.

-Τα εκατομμύρια των χρηματοδοτήσεων που λανσάρει στο φέισμπουκ ο κ.Χαρχαλάκης είναι ευχολόγια, καθώς τα περισσότερα έργα είναι στα χαρτιά και τα προβλεπόμενα κονδύλια απλά μεταφέρονται από χρονιά σε χρονιά.

-Οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πρόβλημα εύρεσης εργατικού προσωπικού. Δεν υπάρχουν εργαζόμενοι όχι μόνο για τουριστικές εργασίες αλλά και για το μάζεμα της ελιάς, για οικοδομικές εργασίες, για υπηρεσίες κλπ.

-Οι υποδομές παραμένουν σε κακά χάλια παρά τα «έργα». Οι βρύσες ακόμα βγάζουν «μαύρο νερό», αποχετευτικό τώρα λέγεται ότι θα ξεκινήσει σε μέρος του νησιού, οι βόθροι αδειάζονται ανεξέλεγκτα και παράνομα σε λαγκάδια, πρόσφατα είδαμε και video που η αποκομιδή των απορριμμάτων περιλαμβάνει και τα ανακυκλώσιμα.

-Τα σχολεία παραμένουν σε κακά χάλια. Οι εκπαιδευτικοί (όπως και όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι) διαμαρτύρονται γιατί τους έχει εγκαταλείψει το κράτος.

-Το νοσοκομείο υποβαθμίζεται συνεχώς. Κρίσιμες ειδικότητες λείπουν και πολλοί συμπατριώτες μας αναγκάζονται να πάνε στην πρωτεύουσα ή στη Λακωνία για να νοσηλευθούν.

-Το αεροδρόμιο δεν εκσυγχρονίζεται για να μπορέσει να αποτελέσει ουσιαστική πύλη εισόδου για τον τουρισμό. Οι πτήσεις τσάρτερ σταμάτησαν. Ο διάδρομος προσγείωσης δεν επεκτείνεται.

-Οι επισκέπτες των νησιών μας (αλλά και οι μόνιμοι κάτοικοι) διαμαρτύρονται για την έλλειψη χώρων στάθμευσης (ειδικά στο Καψάλι και σε άλλους τουριστικούς προορισμούς η κατάσταση είναι απαράδεκτη).

-Τα λιγοστά δάση του νησιού δεν προστατεύονται επαρκώς. Δεν γίνεται ο συστηματικός καθαρισμός που επιβάλλεται και ως μέθοδος προστασίας έχει επιλεγεί απλά να κάνουμε τον σταυρό μας…

-Οι απευθείας αναθέσεις δίνουν και παίρνουν… Η πελατειακή λογική (αναθέσεις σε δημοτικούς συμβούλους ή σε μέλη των οικογενειών τους) είναι κυρίαρχη!

-Το μοναδικό ανοικτό θέατρο (αυτό του Ποταμού) παραμένει κλειστό από τότε που άρχισε να μας «κοιτάζει στα μάτια»…

-Ελεύθερος χρόνος, αθλητισμός, πολιτισμός, γυναίκες, παιδιά, μονογονεϊκές οικογένειες, ειδικά επαγγέλματα, μετανάστες, συλλογικότητες... ...άγνωστες λέξεις στα νησιά του “άρχοντα”που τρέχει ασθμαίνοντας να συναντήσει τους πρίγκιπες των παιδικών του χρόνων, όταν έπαιζε με τα στρατιωτάκια του και παρίστανε το βασιλιά.

Δεν υπάρχει κανένα όραμα για τα νησιά μας. Δεν υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός για το που πρέπει να στοχεύσουμε, που να διατεθούν τα κονδύλια για να «πιάσουν τόπο». Λείπουν οι δράσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση των νησιών μας, έτσι ώστε τα Κύθηρα / Αντικύθηρα να μπορούν να ζουν (και να προοδεύσουν) όλο το χρόνο.

Δυστυχώς, η όλη διαχείριση των Δημοτικών αφήνει «γκρίζες ζώνες»…

Αν χρειαστεί θα επανέλθουμε. Όμως για εμάς είναι σαφές ότι 9 χρόνια είναι ήδη πολλά. Ο Δήμος Κυθήρων δεν μπορεί να αποτελεί το εργασιακό αποκούμπι για κανέναν. Εδώ δεν χωράνε επαγγελματίες «άρχοντες».

Ήρθε η ώρα για να πάρουμε αποφάσεις που θα πάνε μπροστά τον τόπο. Ο εφησυχασμός και η λογική του «μην τα ανακατεύεις» δεν μας ταιριάζει. Ως εδώ…