ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ Εν Πειραιεί τη 22α Μαΐου 2023. ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΑΙ Η ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ; (Αναφορά στην ανίερη «συμμαχία» Ευρώπης και Ισλάμ)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 22α Μαΐου 2023.
ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΑΙ Η ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ;
(Αναφορά στην ανίερη «συμμαχία» Ευρώπης και Ισλάμ)
Κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να δει την ριζική πνευματική, θρησκευτική και πολιτισμική αλλοτρίωση της ευρωπαϊκής ηπείρου και κυρίως την ραγδαία αποχριστιανοποίηση και ισλαμοποίησή της.
Όπως έχουμε τονίσει και άλλοτε, ο απόλυτα αποστατημένος ευρωπαίος άνθρωπος θέλησε μέσω του φρικτού, αθεϊστικού και αντιχρίστου κινήματος του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού του 18ου και 19ου αιώνος να πλήξει με κάθε τρόπο την πίστη στον Χριστό και να εξαφανίσει τον Χριστιανισμό ως σκοταδιστικό κατάλοιπο του μεσαίωνα. Εδώ δε και μερικές δεκαετίες αγωνίζεται μανιωδώς να αποτινάξει και τα τελευταία ίχνη της χριστιανικής κληρονομιάς και να εγκολπωθεί το Ισλάμ και τον Μωάμεθ! Αυτό το φαινόμενο δεν μπορεί να κατανοηθεί διαφορετικά παρά μόνον ως αυτοκτονία και σχιζοφρένεια, αφού δεν μπορούν να κατανοήσουν οι ευρωπαίοι την «εκκόλαψη του αυγού του φιδιού» στον κόρφο τους! Αδυνατούν να αντιληφθούν την αρχή του τέλους του ευρωπαϊκού πολιτισμού με την αντικατάστασή του με τον ισλαμικό φανατισμό, την μισαλλοδοξία και την απανθρωπιά. Αλλά ποιες μπορεί να είναι οι βαθύτερες αιτίες αυτού του φαινόμενου; Πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι προσπάθησαν να το ερμηνεύσουν.
Βρήκαμε στο διαδίκτυο ένα αξιόλογο άρθρο, του κ. Βασιλείου Μακρυπούλια, δρ. Φιλοσοφίας και εκπαιδευτικού, με τίτλο: «Και όμως, αυτό είναι το Ισλάμ…»[1]. Ο διακεκριμένος επιστήμονας, χρησιμοποιώντας αδιάσειστα στοιχεία, προσπαθεί να αναλύσει τη σχιζοφρενική στάση της Ευρώπης έναντι του Ισλάμ και να δώσει απάντηση στο καυτό ερώτημα: Γιατί στις σημερινές ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν υπάρχει μια καθολική απόρριψη του Ισλάμ, αλλά το αντίθετο;
Γράφει μεταξύ άλλων: «Πολλές φορές τα γεγονότα, σκληρά και αμείλικτα έρχονται να επιβεβαιώσουν όσα ήδη γνωρίζουμε από την απλή ανάγνωση βιβλίων και πηγών. Τα γεγονότα που συνέβησαν στη Γαλλία, στην αρχή μόλις του νέου έτους, εκεί όπου πάνοπλοι μουσουλμάνοι σκότωσαν Γάλλους δημοσιογράφους, μόνο και μόνο επειδή δημοσιεύθηκαν χιουμοριστικά σκίτσα για το Μωάμεθ σε εφημερίδα όπου οι δολοφονημένοι εργάζονταν, έρχονται απλά να αποδείξουν για μία ακόμη φορά τη φανατική, αιμοδιψή και βίαιη φύση του Ισλάμ και του ιερού του βιβλίου, του κορανίου». Και διερωτάται: «Εάν η Δύση, ειδικά μετά το πνευματικό κίνημα του Διαφωτισμού, έχει πλέον υιοθετήσει τις ανθρωπιστικές φιλοσοφικές και αξιακές θέσεις της νεωτέρας ευρωπαϊκής φιλοσοφίας, οι οποίες σε κάθε περίπτωση στηρίζονται στον Ελληνικό ανθρωποκεντρισμό, αναρωτιόμαστε γιατί δεν υπάρχει μία παγκόσμια απόρριψη του Ισλάμ, το οποίο φαντάζει ασύμβατο με το πολιτισμικό αύριο ενός ενωμένου κόσμου, ο οποίος θα χαρακτηρίζεται από την πίστη του στον φωτισμένο άνθρωπο, στον άνθρωπο που μπορεί να δώσει σάρκα και οστά σε ένα κόσμο ελευθερίας και ανωτέρου πνεύματος, όπως ο Παρμενίδης το καθόρισε ως ταύτιση της ανθρώπινης σκέψης και του Είναι;». Είναι εύλογη η απορία του αρθρογράφου, για το πως συμβιβάζεται ο ορθολογισμός και η ελευθερία της ευρωπαϊκής διανόησης, με την αποδοχή του σκοταδιστικού και ανελεύθερου Ισλάμ!
Εύλογη είναι ακόμη και μια ακόμη απορία του: Πως συμβιβάζεται το αντιθρησκευτικό ευρωπαϊκό κίνημα με την θετική στάση του απέναντι στο Ισλάμ, ως «μια αποδεκτή θρησκεία»; Γράφει: «Υπάρχουν και κάποιες άλλες απορίες σχετικά με το θέμα που εδώ εξετάζουμε. Ο Κάρολος Μάρξ, στη διδακτορική του διατριβή διακηρύσσει ότι “με μία λέξη μισώ όλους τους θεούς”. Επίσης χαρακτηρίζει συλλήβδην την έννοια της θρησκείας ως “όπιον του λαού”. Σήμερα όμως οι επίγονοι του Μάρξ με τη σειρά τους παρουσιάζουν ανησυχητικά οφθαλμολογικά συμπτώματα, διότι αλληθωρίζουν επικίνδυνα. Ενώ μάχονται για την αποχριστιανικοποίηση της δύσης, του κράτους, θεωρούν τη χριστιανική θρησκεία ασύμβατη με την έννοια του συγχρόνου κράτους, αγκαλιάζουν στοργικά το Ισλάμ και κόπτονται μήπως τα γεγονότα της Γαλλίας προκαλέσουν γενικευμένη ισλαμοφοβία (!). Ας τους ρωτήσουμε. Εάν οι δολοφόνοι ήταν φανατικοί Εθνικιστές θα συνέδεαν την ιδεολογία των θυτών με την πράξη τους; Τώρα στην περίπτωση των ισλαμοδολοφόνων δεν το κάνουν. Καμία φανατική πορεία αριστερών ενάντια στο Ισλάμ δεν είδαμε. Γιατί άραγε;».
Στο παραπάνω ερώτημα απαντά: «Η απάντηση φαίνεται και είναι απλή. Η διεθνιστική αριστερά, αυτή που θέλει να διαρραγεί κάθε σχέση με την εθνική και θρησκευτική παράδοση των Ευρωπαϊκών Εθνών και Κρατών θεωρεί ως πολύτιμο σύμμαχο το άλογο και σκοταδιστικό Ισλάμ. Η αριστερά βλέποντας τον προλετάριο ως τον μόνον άνθρωπο επί της γης, πιστεύοντας ότι το απολωλός πρόβατο είναι ο εργάτης και κανείς άλλος επί της γης δεν έχει ανάγκη βοηθείας, οριοθετεί ανάλογα και το ιστορικό προτσές. Ο άνθρωπος του Έθνους και της παραδοσιακής χριστιανικής θρησκείας δεν υποκύπτει στους υλικούς περιορισμούς της μαζοποιημένης αριστεράς. Ών ελεύθερο πνεύμα διατηρεί την ανώτερη θέαση της ζωής και της εσωτερικής πορείας αυτής προς έναν ανώτερο πνευματικό κόσμο. Οι εξαθλιωμένοι και μεγαλωμένοι στο σκοτάδι του Ισλάμ μωαμεθανοί, τα εκατομμύρια των παρανόμων μεταναστών που καταφθάνουν και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη βοηθούν το έργο της αριστεράς»!
Βέβαια εδώ ο αρθρογράφος μας δίνει μια απάντηση βασισμένη σε ιδεολογικά και κοινωνιολογικά κριτήρια. Αν δούμε όμως το παραπάνω ερώτημα, (πως συμβιβάζεται το αντιθρησκευτικό ευρωπαϊκό κίνημα με την θετική στάση του απέναντι στο Ισλάμ, ως «μια αποδεκτή θρησκεία»;) με θεολογικά κριτήρια, θα μπορούσαμε να δώσουμε την εξής περίπου απάντηση: Η πλάνη συνηθίζει να αντιστρατεύεται και να πολεμάει την αλήθεια και όχι μια άλλη μορφή πλάνης. Έτσι η πλάνη του άθεου Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και του Μαρξισμού δεν έχει λόγο να πολεμήσει την πλάνη του Ισλάμ, γιατί απλούστατα είναι και αυτή μια άλλη μορφή πλάνης. Πίσω και από τις δύο μορφές πλάνης κρύβεται ο ίδιος ο διάβολος, ο οποίος τις προωθεί κατά περίπτωση και αναλόγως των περιστάσεων, με ένα και μοναδικό σκοπό την απώλεια του ανθρώπου. Ο διάβολος χρησιμοποιεί πολλά προσωπεία και πολλά ιδεολογικά και θρησκευτικά συστήματα πλάνης προκειμένου να επιτύχει τον στόχο του. Ποτέ ένας δαίμονας δεν πολεμάει άλλον δαίμονα, σύμφωνα με όσα μας αποκαλύπτει ό ίδιος ο Κύριος: «και ει ο σατανάς τον σατανάν εκβάλλει, εφ εαυτὸν εμερίσθη· πως ουν σταθήσεται η βασιλεία αυτού;», (Ματθ.12,26). Επομένως είναι αδύνατον ο δαίμονας που κρύβεται πίσω από την Αθεΐα και τον Μαρξισμό να αντιστρατευθεί και να πολεμήσει τον δαίμονα που κρύβεται πίσω από το Ισλάμ. Αντίθετα όλοι μαζί οι δαίμονες της πλάνης συμμαχούν μεταξύ τους, πολεμούν και αντιστρατεύονται την αλήθεια και κατ’ επέκταση την αλήθεια – Χριστός.
Ο συγγραφέας και κορυφαίος Ορθόδοξος θεολόγος αείμνηστος κυρός Νικόλαος Βασιλειάδης σε μια άριστη μελέτη του με τίτλο: «Ορθοδοξία, Ισλάμ και Πολιτισμός», (Εκδ. «Αδελφότης Θεολόγων ο Σωτήρ», Αθήναι 2007), μας δίδει και μερικές άλλες, πολύ εύστοχες απαντήσεις, πέρα από την απάντηση που μας δίδει ο αρθρογράφος, στο καυτό ερώτημα: Γιατί άραγε ο σημερινός αποστατημένος ευρωπαίος άνθρωπος, ο διαποτισμένος μέχρι μυελού οστέων από τις αρχές του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και του Μαρξισμού, εναγκαλίζεται το Ισλάμ; Γράφει: «Μέσα σ’ όλον αυτό τον πυρετό διεισδύσεως του Ισλάμ η Δύση, αποχαυνωμένη από τον υλιστικό τρόπο ζωής, ή πιο συγκεκριμένα οι καλοζωϊσμένοι και διεφθαρμένοι αστοί του ευρωπαϊκού χώρου και της Αμερικής, για τους οποίους το χρήμα και ο πλούτος έγιναν αυτοσκοπός και των οποίων στόχος είναι ‘το κατά κεφαλήν εισόδημα’, ή ‘το χορτάτο στομάχι’, κοιμούνται ‘υπό μανδραγόραν’…Και τούτο διότι οι αναθυμιάσεις της αμαρτίας και οι συστροφές των παθών τυλίγουν σαν άλλα μαύρα και πυκνά σύννεφα την ψυχήν της Ευρώπης και την εμποδίζουν να δεί το φως της αλήθειας. Η Ευρώπη, διχαζομένη και τεμαχιζομένη από ενοχές και συνειδησιακά πλέγματα, δεν μπορεί να ακούσει την φωνή του μόνου αληθινού Θεού», (σελ. 306). Παρακάτω γράφει: «Όμως ο εναγκαλισμός του Ισλάμ από τη Δύση οφείλεται και στο υλικό συμφέρον, που διέπει όλες τις κινήσεις του υλιστού ανθρώπου της Δύσεως. Έτσι, επειδή ο κομμουνισμός ‘τουλάχιστον δεν αποτελεί απειλή πια, κάποιος πρέπει να τον αντικαταστήσει’, ώστε κατά τον Dr. Momeni…να συνεχίζονται οι εξοπλισμοί. Διότι , όπως παρατηρεί, ‘δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι προμηθευτές του ΝΑΤΟ αποτελούνται τουλάχιστον κατά 70% από ιδιωτικές επιχειρήσεις οι οποίες πρέπει να επιβιώσουν’, (σελ. 307). Τέλος προσθέτει και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό: «Η Δύση όμως στρέφεται και εναγκαλίζεται περιπαθώς το
Ισλάμ και για έναν ακόμη λόγο: Επειδή τους σημερινούς Ευρωπαίους ικανοποιεί απόλυτα ο άκρατος ηδονισμός του παχυλού Ισλάμ», (σελ. 308).
Πριν από καιρό, (το 2018), κυκλοφόρησε ένα πολύ διαφωτιστικό βιβλίο, του διακεκριμένου ιστορικού συγγραφέα Τζων Τολάν, ειδικού στις πολιτισμικές και θρησκευτικές επιρροές μεταξύ αραβικού και λατινικού κόσμου κατά τον Μεσαίωνα, με τίτλο: «Μωάμεθ, o Eυρωπαίος». Στη μελέτη του αυτή καταλήγει στο συμπέρασμα πως «Ο Διαφωτισμός έβλεπε τον Προφήτη ως ήρωα του ορθολογισμού»! Σε σχετικό άρθρο του, το οποίο μετέφρασε ο κ. Ευάγγελος Δ. Νιάνιος, αναφέρει χαρακτηριστικά αποσπάσματα «διαφωτιστών» για το «φωτεινό» Ισλάμ. Γράφει: «Οι δυτικές αναπαραστάσεις του Προφήτη εξελίσσονταν συνεχώς για λόγους που σχετίζονται μάλλον με καθαρά ευρωπαϊκά ζητήματα και λιγότερο με την καλύτερη γνώση του Ισλάμ»[2]. Τονίζει ακόμη ότι «το Ισλάμ χρησιμοποιείται ως όπλο για την κριτική στην Εκκλησία….»[3]. Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του Βολταίρου (1694-1778), ο οποίος, θέλοντας να χτυπήσει την παπική «εκκλησία», μελέτησε εμπεριστατώμενα το Κοράνιο και «διαπίστωσε», όπως έγραψε στα 1763, ότι ο Μωάμεθ «δεν είναι πλέον ο φανατικός, αλλά ο νομοθέτης του αραβικού έθνους, ικανός να επιβάλει ένα ειρηνευτικό νόμο σε όλους, όταν ο Χριστιανισμός είναι μόνο βία και διαίρεση»! Για τον Βολταίρο «ο Μωάμεθ είναι ‘ποιητής’ και ‘Μέγας’ που αναγκάστηκε να κάνει κάποιες ‘κατεργαριές’ για να επιβάλει την ‘επιεική’ και ‘ανεκτική’ θρησκεία του!!!»![4] Είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι ευρωπαίοι θέλουν να χρησιμοποιούν το Ισλάμ, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους ιδικούς των στόχους. Ένας από αυτούς τους στόχους όπως προαναφέραμε, ήταν να χτυπήσουν τον χρεωκοπημένο Δυτικό Χριστιανισμό στην Ευρώπη μέσω του Ισλάμ.
Οι διαφωτιστές δημιούργησαν μια θετική εικόνα για τον Μωάμεθ, ώστε να ταυτίζεται με επιφανείς ευρωπαίους ηγέτες. Έτσι ο Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885), περιγράφει τον Ναπολέοντα ως τον «Μωάμεθ της Δύσεως» ενώ ο Γκαίτε (1749-1832) τον αποκαλεί «Παγκόσμιο Μωάμεθ»! Για το Κοράνιο ο Γκαίτε έγραψε: «Το Ισλάμ εκφράζει κατά τον καλύτερο τρόπο τις ιδέες μου… Διαβάζοντας το Κοράνι, στην αρχή… μας απωθεί. Αλλά ξαφνικά μας γοητεύει, μας εκπλήσσει και τελικά επιβάλλει το σεβασμό μας. Το ύφος του, σε αρμονία με το περιεχόμενο και τον αντικειμενικό του σκοπό, είναι αυστηρό, μεγαλοπρεπές, τρομερό, υπέροχο για πάντα… Το βιβλίο αυτό θα συνεχίσει να ασκεί ισχυρή επιρροή στους καιρούς που έρχονται»[5]!
Εκείνος που υπερέβαλλε σε συμπάθεια προς το Ισλάμ ήταν ο Νίτσε (1844–1900), οποίος έραψε τα εξής: «Ο χριστιανισμός μας αποστέρησε τον πλούτο του αρχαίου πολιτισμού και αργότερα μας αποστέρησε από εκείνο του ισλαμικού πολιτισμού. Ο θαυμάσιος ισλαμικός πολιτισμός της Ισπανίας… καταπατήθηκε (και προτιμώ να μη σκέφτομαι από ποια πόδια!)»! Για τον Μωάμεθ έγραψε: «Επειδή γεννήθηκε από αριστοκρατικά ένστικτα, από αρρενωπά ένστικτα, επειδή έλεγε ναι στη ζωή, και επιπλέον είχε τις έξοχες λεπτότητες της ισλαμικής ζωής! … δεν τίθεται δίλημμα επιλογής μεταξύ Ισλάμ και Χριστιανισμού, ούτε μεταξύ Άραβα και Εβραίου. Η απάντηση δίνεται εκ των προτέρων: εδώ, δεν υπάρχουν περιθώρια επιλογής… “Πόλεμος μέχρι θανάτου με τη Ρώμη! Ειρήνη και φιλία με το Ισλάμ»[6]. Παρόμοια γνώμη είχε ο γερμανός αυτοκράτορας Φρειδερίκος ο 2ος, ο οποίος είπε: «Αν το Ισλάμ αψηφά τον Χριστιανισμό, έχει χίλιες φορές δίκαιο: το Ισλάμ προϋποθέτει άνδρες αρρενωπούς σε όλα»[7]. Ας μη διαφεύγει της προσοχής μας, ότι το Ισλάμ είναι γνωστική θρησκεία με μεταμφιεσμένο θεό το Εωσφόρο, τον αιμοδιψή και ανθρωποκτόνο διάβολο, που μπορούν δήθεν στο προσκύνημα της Μέκκας να λιθοβολούν παραστατικά οι μουσουλμάνοι πιστοί, ρίπτοντας μικρά χαλίκια. Αλλ’ αυτός είναι ο κεκρυμμένος Αλλάχ, που μισεί τον αληθινό Τριαδικό Θεό και χωματοποιεί τον ενσαρκωθέντα Κύριον, αρνούμενος την Θεϊκή του Υπόσταση.
Μεγάλος θαυμαστής του Ισλάμ υπήρξε και ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος «πίστευε στη συμφωνία μεταξύ των αξιών και των αρχών που υποστήριζε το Ισλάμ και το όραμά του για τον “Übermensch”, τον “υπεράνθρωπο”, του Νίτσε». Είπε στον ομόφρονά του Α. Σπέερ: «Ήταν ατυχία μας να έχουμε λάθος θρησκεία. Γιατί έπρεπε να είναι ο Χριστιανισμός, με την πραότητα του και πλαδαρότητά του θρησκεία μας; Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία των ανδρών, και επίσης επιβάλει την υγιεινή. Οι ‘στρατιώτες του Ισλάμ’ έλαβαν τον παράδεισο του πολεμιστή, έναν πραγματικό επίγειο παράδεισο»[8]. Τέλος «ο Χίτλερ είχε ιδρύσει στρατό ισλαμιστών ναζί, όσο και αν αυτό φαντάζει σήμερα παράξενο. Ισλαμιστές με φέσι και τα διακριτικά των ναζί επάνω στα φέσια τους…»[9]!
Η ισλαμοποίηση της Ευρώπης σήμερα προχωρεί με γοργούς ρυθμούς ιδιαίτερα μετά την αθρόα είσοδο σ’ αυτήν εκατομμυρίων νομίμων και παρανόμων μεταναστών. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι στη Μεγάλη Βρετανία ο Χριστιανισμός είναι μειοψηφία. Στη Γαλλία οι μουσουλμάνοι υπερβαίνουν το 20% του πληθυσμού. Χριστιανικοί ναοί κλείνουν από έλλειψη πιστών, ενώ τα τζαμιά εμφανίζονται σαν τα μανιτάρια σε κάθε γειτονιά. Στις «ανοικτές και ανεκτικές» σκανδιναβικές κοινωνίες η κατάσταση είναι χειρότερη, όπου το έγκλημα από μέρους των αλλοθρήσκων μεταναστών κατάντησε μάστιγα για τους σκανδιναβούς. Ακόμη εξ’ αιτίας της υπογεννητικότητας των ευρωπαίων και της πληθώρας των γεννήσεων των μουσουλμάνων, οι δεύτεροι θα υπερτερούν σε ελάχιστα χρόνια.
Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας και με τη επισήμανσή μας για το οριακό σημείο, στο οποίο έφθασε η ισλαμική κατάληψη της Ευρώπης. Κατά την ταπεινή μας γνώμη την κύρια ευθύνη γι’ αυτή την τραγική και μη αναστρέψιμη πορεία φέρει ο αιρετικός Δυτικός Χριστιανισμός και τα φρικτά διαχρονικά εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας. Όπως επίσης και η δράση των σκοτεινών ηγητόρων της «Νέας Τάξεως Πραγμάτων», οι οποίοι επιδιώκουν την εξαφάνιση των εθνικών και θρησκευτικών ιδιαιτεροτήτων, με την αθρόα μετανάστευση, δια της πολυπολιτισμικότητας. Ανησυχούμε διότι και η χώρα μας βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα» της μετανάστευσης των αλλοθρήσκων, καθ’ όσον μάλιστα αποτελούμε την «πύλη της Ευρώπης». Όπως η Ευρώπη, έτσι και η πατρίδα μας καταλαμβάνεται από αλλοθρήσκους και κύρια μουσουλμάνους, με ορατές πλέον τις επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα. Οφείλουμε, χωρίς να υποτιμούμε κανένα ανθρώπινο πρόσωπο, να αφυπνιστούμε, πριν είναι πολύ αργά και βρεθούμε ξαφνικά ως εθνική και θρησκευτική μειονότητα στην πατρίδα μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια