Όσο τους ψηφίζουμε σάβανα θα γεμίζει η πατρίδα

 

Όσο τους ψηφίζουμε σάβανα θα γεμίζει η πατρίδα

Όσο τους ψηφίζουμε σάβανα θα γεμίζει η πατρίδα

 Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

«Πάψετε πια να εκπέμπετε το σήμα του κινδύνου
τους γόους της υστερικής σειρήνας σταματήστε
κι αφήστε το πηδάλιο στης τρικυμίας τα χέρια:
το πιο φρικτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε»
(Κ.Ουράνης)

Το νεοελληνικό κράτος το ελευθέρωσαν οι Έλληνες, αλλά το έστησαν οι Βαυαροί και το κυβερνούν 10-15 οικογένειες, δυναστείες πολιτικών και μεγαλοκαρχαριών. Το κράτος αυτό, αντί να αναδείξει τις αρετές του λαού, την αντοχή, την καρτερία, το πνεύμα θυσίας και αυταπάρνησης, που το κράτησαν όρθιο στα χρόνια της πολυαίωνης σκλαβιάς, «φρόντισε» να εκλύσει τις χειρότερες ροπές του και να υποσκάψει τον εσώτερο χαρακτήρα του, το φιλότιμό του. Από την πρώτη ημέρα του ελεύθερου βίου του, οι δαίμονες της πατρίδας, οι πολιτικοί του, κατακερμάτισαν τον λαό σε κομματικά σουλτανάτα. «Οι πολιτικοί μας και οι ξένοι τρώγονταν και καθένας κοίταζε να περισκύση η δική του φατρία. Άλλος ήθελε Αγγλικόν, άλλος Ρούσικον, άλλος Γαλλικόν… τήραγαν να πάρουν κάνα λεπτό, ότι εις την Ελλάδα ηύραν αλώνι ν’ αλωνίσουν». (Μακρυγιάννης, «Απομνημονεύματα»). 

Το κράτος αυτό το ανέστησε το αίμα του λαού του, με τους πολέμους του ’12-’13, για να έρθουν να το βυθίσουν στο Διχασμό και να το οδηγήσουν στο μικρασιατικό σφαγείο.

Το κράτος αυτό είδε τον ανθό του να πολεμά με ηρωισμό στα βουνά της Ηπείρου και της Μακεδονίας αυτοκρατορίες ολάκερες, για να βρεθεί μετά από έξι χρόνια εμφυλίου αιματοκυλίσματος, ντροπιασμένο, ερειπωμένο «παλιόψαθα των εθνών». Γιατί; Για το ποια «φατρία θα περισκύση». «Α, ναι, πόσες ανόητες μάχες, ηρωισμοί και θυσίες και ήττες κι άλλες μάχες, για πράγματα που κιόλας ήταν από άλλους αποφασισμένα», θρηνεί ο Ρίτσος στην «Ελένη». 

Το κράτος αυτό έδιωξε τα καλύτερα παιδιά του στα ξένα και στοίβαξε τα υπόλοιπα σε τρισάθλιες τερατουπόλεις, μεταβάλλοντας τα σε κομματικά υποζύγια τυχοδιωκτών, προσκυνημένων απατεώνων. 

Το κράτος αυτό με εκφυλιστική απάθεια και δειλία ανέχτηκε ένα σφύζον και θαυμαστό κομμάτι του Ελληνισμού, Την Κύπρο, να ποδοπατείται και να λεηλατείται από τις ορδές του Αττίλα. Το κράτος αυτό, αντί να συνέλθει από την καταστροφή επανέφερε τους ίδιους εθνοσωτήρες και τα εκγονά τους για να συνεχίσουν απτόητοι το ψεύτισμα των ψυχών και την διάλυση της πατρίδας.  

Το κράτος αυτό ανέχθηκε μία δράκα σλαβολεβαντίνων, που έχει το αίμα δέκα εθνών και την ψυχή κανενός, τα Σκόπια, να μαγαρίζει το όνομα της Μακεδονίας. Και πρόδωσε την ψυχή μας, ξεπούλησε το όνομά μας. (Να έρθουν στην Μακεδονία μας, τα σαπρόφυτα του νεοραγιαδισμού, εδώ στο Κιλκίς, να ανεβούν στο ηρώον της μάχης και εκεί που κάποτε, το 1928, ο Παλαμάς, έψελνε «…στου Κιλκίς την εκκλησιά την πλάστρα/ πνοές κι αν πλανάστε σ’ άλλη ζωή, λείψανα κι αν κοιμάστε,/ σας λειτουργώ στη δόξα μου. Μακαρισμένοι να ίστε», να πουν στα 8.500 λαμπρά παλληκάρια, στον Καμπάνη και στον Παπακυριαζή, ότι έκαναν λάθος… μάταια θυσιάστηκαν.
Θα τρίξουν τα κόκκαλα τα ιερά και θα βροντοφωνάξουν: Προδότες!! «ό,τι κερδήθηκε με αίμα, δεν μπορεί να το ξεπουληθεί με το μελάνι μιας υπογραφής»).
Το κράτος αυτό επέτρεψε σε μία ολιγομελή άνομη ομάδα καλαναρχών, να μετατρέψει τη διασκέδαση και την ενημέρωσή του λαού, σε διδασκαλείο ηθικής παραλυσίας και διαφθοράς. Την Παιδεία σε παιδομάζωμα, αποκόπτοντας τα παιδιά από τις βρυσομάνες, τις αειθαλείς ρίζες του Γένους, που τόσους αιώνες έτρεφαν Ρωμιούς, με πίστη στον Χριστό και φιλοπατρία, που έφτιαχναν οικογένειες όπου έλαμπε το μυστήριον του γάμου. Και τώρα λύσσαξε να διαφημίζει φράγκικες διαστροφές και ερεβώδεις «διαφορετικότητες».

Το κράτος αυτό καταμόλυνε ακόμα και την Δικαιοσύνη- «πράγμα πολλών χρυσίων τιμιώτερον» κατά τον Πλάτωνα. Οι ανεπάγγελτοι, επαγγελματίες πολιτικοί, όταν κρίνονται για ατασθαλίες παράγοντες του αντίπαλου κόμματος, εκθειάζουν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Όταν λογοδοτούν οι ίδιοι προπηλακίζουν τη Δικαιοσύνη και διαπομπεύουν τους λειτουργούς της εκτοξεύοντας ύβρεις και ονειδισμούς. Το αποφώλιον τέρας της κομματοκρατίας ακόμη και για μια θέση υποδιεθυντή σε σχολείο απαιτεί πιστοποιητικά δουλοφροσύνης και κομματικής υποταγής.

Το κράτος αυτό κομματικοποίησε τις «ένστολες» δυνάμεις του τόπου, διαβρώνοντας την επαγγελματική τους συνείδηση.

Το κράτος αυτό ξεπούλησε σε αλλογενή «κοράκια» τα σπίτια των πολιτών του αντί πινακίου φακής, τα κόκκινα δάνεια, που θα στείλει στα ξένα χιλιάδες ακόμη Ελληνόπουλα. Και χαίρεται από πάνω γιατί μεταβαλλόμαστε σε πολυπολιτισμικό σουλτανάτο….

Το κράτος αυτό εμπορευματοποίησε τον έξοχο πολιτισμό μας. Η ελληνική μουσική παράδοση ψυχομαχεί. Την περιφρονούν οι ελληνόπαιδες, την μυκτηρίζουν υποτονθορίζοντας (=μουρμουρίζοντας) τις «μουσικές δημιουργίες» των ποικιλώνυμων ψυχανώμαλων τύπου τράπερ. Κατάντησε την νεολαία νευρόσπαστο, λικνιζόμενο στους ρυθμούς του κάθε μασκαρά, που υποδύεται τον καλλιτέχνη. 

Το ανίκανο κομματικό κράτος διέφθειρε την γλώσσα μας – «εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών» (Ελύτης). Από τον 19ο αι. ακόμη ο συγγραφέας Χουρμούζης διεκτραγωδεί και γράφει για τα εκτρώματα της γλωσσικής ξενομανίας των Ελλήνων: «Συμπεριφορά γελοιωδεστάτη… ξιπασμένων οψιπλούτων αηδεστάτη επίδειξις! Πτωχοαλαζονεία αξία οίκτου, γλώσσα παρδαλή!».

Το κομματικό αυτό κράτος νοικιάζει μισθοφόρους «ψευτοδιανοούμενους», για πνευματικό ευνουχισμό της κοινωνίας και άλωση των ψυχών. «Γνωρίζω μερικούς οπού σχεδόν εντρέπονται να λέγωσιν ότι είναι Έλληνες!», έγραφε ο Ανώνυμος της «Ελληνικής Νομαρχίας». Ντρέπονται για την καταγωγή τους, όμως δεν ντρέπονται που γίνονται σκουλήκια και ολετήρες της Πατρίδας. Τους περιγράφει εξαίσια ο Βάρναλης:

«Πέτα την ανθρωπιά σου
κι απ’ τον αφέντη πιάσου.
Κι άμα σε φτύσει αυτός
να κάθεσαι σκυφτός.
Και θα ‘χεις τα μεγαλεία
στη σάπια πολιτεία»

Χρόνια ολόκληρα κρατούν αιχμάλωτα τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα δηλητηριάζοντας και μαγαρίζοντας με τα εθνομηδενιστικά τους παραληρήματα γενιές Ελλήνων.

Το κράτος αυτό δολοφονεί με την ανικανότητά του τον λαό, στο Μάτι, στην Μάνδρα και τώρα και πάλι στα Τέμπη. Όσο τους ψηφίζουμε σάβανα θα γεμίζει η πατρίδα, σάβανα και στην ψυχή μας που την γέμισαν πληγές. «Ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι...».
Το κράτος αυτό, το ψευτορωμαίικο, καταρρέει. Καιρός να έρθει το ρωμαίικο, να κυβερνηθεί η Ελλάδα από Έλληνες. Γι’ αυτό το κράτος βροντοφωνάζει ο Κόντογλου: «Καθαρίστε από την πνευματική πανούκλα την δυστυχισμένη την Ελλάδα, για να μπορέσουνε να δουλέψουνε οι άξιοι δουλευταράδες. Τα σκουλήκια, για να σώσουνε την τιποτένια ύπαρξή τους, δεν αφήνουνε καμμιά ψυχή άξια να ορθοποδήσει, από συμφέρον κι από φθόνο. Όλοι οι πνευματικοί σαλταδόροι έχουνε πιάσει τα πόστα. Και είναι δεμένοι μεταξύ τους, όπως είναι οι κάμπιες κολλημένες η μια πάνω στην άλλη. Μόλις τις χωρίσει κανένας ψοφάνε. Έτσι πρέπει να γίνει και με τις ανθρωποκάμπιες που μαραζώνουνε το ολόδροσο πνευματικό δέντρο της φυλής μας. Τίμια αδέρφια μου, Έλληνες καθαρογεννημένοι, ξεριζώστε αυτά τα φαρμακερά βρωμοχόρταρα!».

aktines.blogspot.com