Η Μονεμβασιά του Γιάννη Ρίτσου

«Ο βράχος. Τίποτ’ άλλο. Η αγριοσυκιά κι η σιδηρόπετρα. Πάνοπλη θάλασσα. Καθόλου χώρος για γονυκλισία. Έξω απ’ την πύλη του Ελκομένου πορφυρό πορφυρό μέσα στο μαύρο. Οι γριές με τα καζάνια τους λευκαίνοντας το πιο μακρύ φαντό της ιστορίας περασμένο σε κρίκους απ’ τις σαράντα τέσσερις βυζαντινές καμάρες. Ο ήλιος αμείλιχτος φίλος με το δόρυ το κατάντικρυ στα τείχη κι ο θάνατος απόκληρος μέσα σ’ αυτή την τεράστια φωταψία όπου οι νεκροί διακόπτουν κάθε τόσο τον ύπνο τους με κανονιές και σκουριασμένους φανοστάτες, ανεβοκατεβαίνοντας σκαλιά και σκαλιά σκαλισμένα στην πέτρα. Τα τσακμάκια τους κροτούν στην κόψη της παλάμης τους· σπιθοβολούν. Εγώ – είπε – θ’ ανέβω πιο ψηλά, πάνω απ’ τη μαλακή συνέχεια, πατώντας στον τρούλο της μεγάλης υποβρύχιας εκκλησιάς με τ’ αναμμένα μανουάλια. Εγώ με το γαλάζιο κόκαλο, το κόκκινο φτερό και τα κάτασπρα δόντια».

Από την ποιητική συλλογή του ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ. ¨ ΜΟΝΟΒΑΣΙΑ ¨ 

( Φωτογραφίες , πηγή monemvasia society 

Φωτογραφία 2 : Ο Γιάννης Ρίτσος στην πλατεία Χρυσαφίτισσας , μπροστά από το σπίτι που γεννήθηκε ( ΚΕΛΛΙΑ) , έτος 1974 

Φωτογραφία 3 : στο κεντρικό καλντερίμι του Κάστρου , έτος 1967 

Φωτογραφία 4 : στο νότιο τείχος , έτος 1980 

Φωτογραφία 5 : Ο Γιάννης Ρίτσος την ημέρα της συναυλίας προς τιμη του που διοργάνωσε ο Μονεμβασιώτικος Όμιλος το 1984 , με την συμμετοχή του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ , του ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ  και του ΜΑΝΟΥ ΚΑΤΡΑΚΗ  )