Αφού ήξερες… Γιατί δεν μίλησες;
Αφού ήξερες… Γιατί δεν μίλησες;
Επιτέλους μίλα!
Με όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, στην γειτονιά, στην πολυκατοικία, μέσα στο σπίτι μας, αισθάνομαι ότι νοσούμε βαριά. Δεν μας πιάνει καμιά πανδημία. Η απανθρωπιά έχει θρονιαστεί στην ψυχή, στο πετσί, στο μυαλό μας! Έχουν βιάσει την διάνοια μας τα νούμερα, οι αριθμοί, το χρήμα και έχουμε σπρώξει τον άνθρωπο στην άκρη. Μιλήστε για να επαναφέρουμε στο επίκεντρο τον άνθρωπο! Δεν είχες υποψιαστεί εσύ πατέρα, μάνα, αδερφέ, αδερφή, συγγενή, γείτονα, συγχωριανέ, φίλε, δάσκαλε, εφημέριε, αστυνόμε, δήμαρχε, πρόεδρε ότι ίσως, πιθανότατα, 1 στο εκατομμύριο το κορίτσι, το αγόρι, η ανιψιά, ο ανιψιός, η ξαδέρφη, ο ξάδερφος, ο μαθητής, η μαθήτρια, το γειτονόπουλο, η γειτονοπούλα, κακοποιείται κατ' εξακολούθηση.
Ας ομολογήσουμε την αλήθεια!
Ήξερες και τώρα ξέρεις και τον θύτη μάλιστα!
Έχεις οσμιστεί την δυσωδία που αναδύεται από την αρρωστημένη σχέση. Είσαι σχεδόν βέβαιος ότι το θύμα βιάζεται, δέρνεται, βασανίζεται, δέχεται έστω λεκτική βία μέχρι ο θύτης να περάσει στην επόμενη «πίστα» της άσκησης και σωματικής βίας.
Γιατί δεν μίλησες; Γιατί δεν μιλάς σήμερα;
Δεν έχεις προσέξει ότι το θύμα υποσιτίζεται, είναι κακοντυμένο, φορά βρώμικά ρούχα, έχει ένα τρόμο μέσα στο βλέμμα, ότι το μάτι, το ύφος, η στάση σώματος προδίδει πρόβλημα; Δεν είδες τα σημάδια στο κορμί; Τα καψίματα, τις εκδορές, τις μελανιές, τα κομμένα χείλη, τα σπασμένα δόντια;
Γιατί δεν μίλησες; Περιμένεις να μιλήσει το ή τα πτώματα;
Κατόπιν "εορτής" παρακολουθώντας το δράμα στην τηλεόραση θα εξομολογηθείς στον ίδιο σου τον εαυτό "το 'χα καταλάβει γαμώτο αλλά… Δεν είπες τίποτα όμως!
Το θύμα σπάνια μιλά. Ο φόβος κουρνιάζει στο είναι του. Εσύ όμως γιατί δεν μίλησες; Γιατί δεν μιλάς τώρα που διαβάζεις αυτές τις αράδες που κατέγραψα πιέζοντας δυνατά το πληκτρολόγιο, σε μια αυθόρμητη εκδήλωση της ανάγκης να σε πείσω να μιλήσεις. Έχω θυμό το παραδέχομαι! Δεν δύναται να συλλάβει ο μικρός μου εγκέφαλος αυτή την φρίκη που ζούμε!
Μίλα! Επιτέλους μίλα!
Μίλα για όσα ξέρεις ότι συμβαίνουν μέσα στο σπίτι σου, ή έστω έχεις μια υποψία ότι συμβαίνουν στο σπίτι του γείτονα, του ξάδερφου, του φίλου.
Μίλα Για όσα υποφέρεις ως θύμα!
Μπορούμε να σε βοηθήσουμε!
Υπάρχουν τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας.
Γυναίκες και άνδρες, καλέστε ανώνυμα όλο το 24ωρο να ζητήσετε βοήθεια και να λάβετε οδηγίες. Σου δίνω ορισμένα νούμερα που μπορείς να καλέσεις:
Α. 15900.
Β. Τμήμα ενδοοικογενειακής βίας της ελληνικής αστυνομίας - 2131520903 και 2131520904.
Γ. Γραμμή άμεσης κοινωνικής βοήθειας - 197.
Δ. Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης περιφέρειας Αττικής - 10306.
Κάλεσε ακόμη και στο νούμερο του κινητού τηλεφώνου μου. Έλα να φτιάξουμε και ένα σύνθημα.
Τηλεφώνησε μου και πες:
"Η παραγγελία με τις 7 οδοντόκρεμες έχει φτάσει στον προορισμό της. Είναι κάποιος στο σπίτι για να παραλάβει;
Αν δεν μπορείς να μιλήσεις στείλε το ως γραπτό μήνυμα.
Μόλις το λάβω είτε ως γραπτό μήνυμα ή ως τηλεφωνική κλήση θα ξέρω. Έχεις τεράστιο πρόβλημα. Κινδυνεύεις!
Θα απευθυνθώ στις αρμόδιες αρχές, στις αρμόδιες υπηρεσίες και θα ανοίξει ο δρόμος της διάσωσής σου.
Θα παρακολουθώ, στο υπόσχομαι, την πορεία της διερεύνησης.
Θα προσπαθήσω να πείσω και άλλους να αναλάβουν δράση για να σώσουμε εσένα και άλλους ανθρώπους.
Κλείνοντας θα παραθέσω το ποίημα Σώπα μη μιλάς! του Αζίζ Νεσίν, με ένα τεράστιο νόημα, με ένα εκκωφαντικό μήνυμα κατά της φίμωσης, μια κραυγή σωτηρίας!
Μίλα!
Ο Αζίζ Νεσίν (φιλολογικό ψευδώνυμο του Μεχμέτ Νουσρέτ Νεσίν, 20 Δεκεμβρίου 1915 - 6 Ιουλίου 1995) ήταν Τούρκος λογοτέχνης και ευθυμογράφος, ο οποίος έγραψε περισσότερα από εκατό βιβλία.
Το ποίημα του «Σώπα, μη μιλάς» είναι από τα πιο γνωστά του έργα.
Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή κόψ’ τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους κι αν ο λόγος είναι αργυρός η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε: «σώπα».
Στο σχολείο μου κρύψαν την αλήθεια τη μισή, μου λέγανε : «εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!»
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε: «κοίτα μην πεις τίποτα, σσσσ….σώπα!»
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσι μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο, «Τι σε νοιάζει εσένα;», μου λέγανε, «θα βρεις το μπελά σου, σώπα».
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι «Μη χώνεις τη μύτη σου παντού, κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα»
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά, η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε «Σώπα».
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε : «Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα»
Μπορεί να μην είχαμε με δ’αύτους γνωριμίες ζηλευτές, με τους γείτονες, μας ένωνε, όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω, σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «Σώπα». και μαζευτήκαμε πολλοί μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα, τα πάντα κι όλα πολύ.
Εύκολα, μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το «Σώπα».
Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσα σου και κάν’ την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα. Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις από το βραχνά να μιλάς, χωρίς να μιλάς να λες «έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς»
Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς,
και δεν θα μιλάς, θα γίνεις φαφλατάς, θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ’ την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια. Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις.
Κόψε τη γλώσσα σου.
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα’ ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο, με έναν ψίθυρο,
με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει: ΜΙΛΑ!
Πληροφορίες: 6992269969
Δεν υπάρχουν σχόλια