Σαν σήμερα τρία γεγονότα που σημάδεψαν τους αγώνες της αριστεράς.

  

Σαν σήμερα τρία γεγονότα που σημάδεψαν τους αγώνες της αριστεράς. Ξέροντας πως δίνω χαρά σε πολλούς ανώνυμους και άγιους δεν μπορώ παρά να τα δημοσιοποιήσω.

Στις 12 Φλεβάρη του 1945 υπογράφηκε η Συμφωνία της Βάρκιζας θάφτηκε για δεκαετίες ο πόθος του ελληνικού λαού για μια Εθνική Ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια. Μπήκαν υπογραφές , όχι με μελάνι , αλλά με αίμα. Αίμα χιλιάδων ανθρώπων που χάθηκαν και θα συνέχιζαν να χάνονται. Η διάσκεψη αυτή, μετά από δέκα μέρες κατέληξε στην γνωστή «Συμφωνία της Βάρκιζας» το πρακτικό της οποίας υπογράφηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών

η ιστορική απόφαση του ΚΚΕ για έναρξη ένοπλου αγώνα

η απόφαση που πήρε η 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ η οποία συνήλθε σαν σήμερα 12/2/1946 και χάραξε την κατεύθυνση του κόμματος προς τον ένοπλο αγώνα για να γραφτεί στην συνέχεια η τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η απόφαση αυτή στηρίχθηκε στις διαπιστώσεις ότι, ένα χρόνο ύστερα από την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας, στην Ελλάδα δεν υπήρχε δημοκρατία ούτε εθνική ανεξαρτησία. Στο εσωτερικό επικρατούσε απόλυτα ο μοναρχοφασιστικός δωσιλογισμός, που πήρε την εξουσία αποκλειστικά και μόνο χάρη στη βίαιη ένοπλη επέμβαση. Το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο, που σχημάτισε κυβέρνηση με εντολή των Άγγλων, αρνήθηκε στην πράξη όλα όσα διακήρυχνε στα λόγια. Πρόδωσε ακόμα μια φορά τη δημοκρατία και πούλησε την εθνική λευτεριά και ανεξαρτησία. Με την ολόπλευρη εγγλέζικη υποστήριξη είχε επιβληθεί καθεστώς μονόπλευρου εμφύλιου πολέμου και φυσικής εξόντωσης των λαϊκών αγωνιστών, με σκοπό να στραγγαλιστεί η δημοκρατική θέληση του λαού και να στερεωθεί η κυριαρχία των ντόπιων και ξένων εκμεταλλευτών. Η δολοφονική δράση των συμμοριών της Δεξιάς ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο και κάθε όριο.

Μάχη της Φλώρινας (Εγινε σαν σήμερα το 1949):

Από τις κορυφαίες επιχειρήσεις που έκανε ο ΔΣΕ, η πιο δύσκολη και μεγαλύτερη  σε κατοικημένους χώρους, ήταν η μάχη  για την κατάληψη της Φλώρινας που ξεκίνησε σαν σήμερα 12 Φλεβάρη του 1949 και εν πολύς έκρινε και το αποτέλεσμα του εμφυλίου πολέμου.
Τη σημασία αυτής της επιχείρησης καθόριζε το γεγονός ότι η Φλώρινα αποτελούσε βασικό πολιτικό και στρατιωτικό κέντρο, ενώ, όντας σε άμεση επαφή με το Βίτσι, η κατάληψη της θα διευκόλυνε το γεωγραφικό χώρο όπου κυριαρχούσε ο ΔΣΕ. Η μάχη τής Φλώρινας (12 του Φλεβάρη 1949) ήταν συνέπεια της απόφασης της 5ης ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, που ανάμεσα στ’ άλλα έβαζε το καθήκον να στερεώσουμε και επεκτείνουμε τις λεύτερες περιοχές στη ΒΔ Ελλάδα καταχτώντας και αστικά κέντρα. Δηλαδή, η ολομέλεια χάραζε γραμμή περάσματος σε τακτική στρατηγικής επίθεσης, που σήμαινε, ότι ο ΔΣΕ είχε τη δύναμη και τα μέσα για κατάληψη και διατήρηση πεδινών περιοχών και πόλεων. Τα αποτελέσματα της επιχείρησης ήταν τραγικά.. οι απώλειες του ΔΣΕ: 1623 (νεκροί 334, τραυματίες 867, λιποτάχτες 14, αγνοούμενοι 199, ανάμεσα στους νεκρούς 194 στελέχη). Το αποτέλεσμα είναι, ότι με τις εγκληματικά ασυλλόγιστες αυτές επιχειρήσεις όχι μόνο δεν αυξήσαμε τις δυνάμεις με την επιστράτευση, αλλά και τις ελαττώσαμε σημαντικά. Το σπουδαιότερο όμως είναι, ότι οι δυνάμεις μας του Βίτσι μπροστά στη μεγάλη αναμέτρηση βρέθηκαν με μειωμένο ηθικό.

Βαγγέλης Σμαρδένκας

Αρωνιάδικα Μαστοριάνικα.