ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΥΘΗΡΑ:Η δημοκρατία χάνει το νόημά της όταν η δημόσια διοίκηση δεν αναγνωρίζει ως υπέρτατο εξουσιαστικό όργανο τον ίδιο τον λαό, όπως ρητά ορίζει το Σύνταγμα.

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΥΘΗΡΑ

ΚΥΘΗΡΑ 17/09/2025

Η δημοκρατία χάνει το νόημά της όταν η δημόσια διοίκηση δεν αναγνωρίζει ως υπέρτατο εξουσιαστικό όργανο τον ίδιο τον λαό, όπως ρητά ορίζει το Σύνταγμα.

Σήμερα, τα Κύθηρα βίωσαν για ακόμη μία φορά το ρήγμα μεταξύ αιρετών της αυτοδιοίκησης και δημοτών. Και το ερώτημα είναι αναπόφευκτο: ποιος είναι ο ρόλος των δήμων; Να λειτουργούν ως μικρογραφία της κεντρικής διοίκησης ή να αποτελούν γνήσιο θεσμό τοπικής αυτοδιοίκησης; Αν το καθήκον τους είναι το δεύτερο, γιατί πράττουν σαν το πρώτο;

Πώς είναι δυνατόν ένας δήμαρχος 2.500 κατοίκων να αρνείται να συναντηθεί με ένα ολόκληρο χωριό που ζητά διάλογο; Είναι επικίνδυνο το μονοπάτι που επιλέγεται. Οι κάτοικοι ζήτησαν το αυτονόητο: μια μελέτη που να αποδεικνύει πως η νέα γεώτρηση δεν θα επηρεάσει τη ρεματιά τους. Τι πιο εύλογο, όταν ήδη έχουμε δει τη ρεματιά της Φόνισσας να στερεύει, χάνοντας τους καταρράκτες της;

Τι πιο εύλογο, όταν το ίδιο το Σχέδιο Υδατικών Πόρων του Δήμου Κυθήρων –εκπονημένο επί της τρέχουσας δημαρχίας– προειδοποιεί ξεκάθαρα για την ανάγκη περιορισμού της αλόγιστης υπεράντλησης;

Κι όμως, αντί για διάλογο, οι ευθύνες μετακυλίονται στους δημότες: «έπρεπε να κινηθείτε νομικά νωρίτερα».

Ένα μοντέλο διοίκησης που αντί να προστατεύει το συλλογικό συμφέρον, αφήνει τον καθένα μόνο του, απέναντι σε μια διοίκηση που μιλά με γενικόλογες αναφορές σε «μελέτες» και «άδειες», για να καταλήξει στο αβέβαιο «είτε βρούμε νερό είτε όχι».

Αυτό δεν είναι διοίκηση, ούτε καν πρόχειρη διαχείριση· είναι τζόγος σε βάρος των πολιτών και του περιβάλλοντος (όπως παραδέχτηκε δημόσια ο ίδιος ο αντιδήμαρχος ύδρευσης)

Αγαπητοί συμπολίτες, αυτό το μοντέλο πρέπει να αλλάξει. Δεν χρειαζόμαστε εξαρτημένους δημάρχους που λειτουργούν αποκομμένοι από την κοινωνία, αλλά δημοτικές αρχές που αφουγκράζονται τις ανάγκες της. Διότι όταν μια δημοτική αρχή δεν θέτει σε προτεραιότητα τη συζήτηση με τους δημότες της, πώς μπορεί να βρεθεί λύση; Σήμερα είναι το θέμα της γεώτρησης, αύριο θα είναι ο τουρισμός, μεθαύριο οι σχολικές μονάδες.

Μόνο αν αλλάξει το μοντέλο διοίκησης, ο διάλογος δεν θα αντιμετωπίζεται ως απειλή, αλλά ως ευκαιρία για δημιουργικές και ουσιαστικές λύσεις.

Μόνο τότε η καθημερινότητα κάθε δημότη –με καλύτερους δρόμους, φωτισμό, συγκοινωνία, κοινωνικές παροχές, πολιτισμό, υγεία και παιδεία– θα γίνει πραγματική προτεραιότητα. Μόνο τότε η οικονομία του νησιού θα αναπτυχθεί στοχευμένα και βιώσιμα.

Το ζητούμενο είναι ξεκάθαρο: μια τοπική αυτοδιοίκηση που ανήκει στους δημότες της και υπηρετεί το συμφέρον τους, όχι το μικροπρεπές Εγώ, σύγχρονων δικτατορίσκων που διοικούν κρυμμένοι από τους πολίτες μιλώντας μόνο με το δικηγόρο τους.