Ο ΥΠΑΚΟΥΟΣ:ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ !

Φίλες και φίλοι, καλό μεσημέρι.

Σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να αναφερθούμε στην Κίνηση Πολιτών Μυλοποτάμου, η οποία χθες, Σάββατο, διοργάνωσε μια λαϊκή συνέλευση στην πλατεία του χωριού με τους κατοίκους και τους φορείς του νησιού, με στόχο και σκοπό την «επόμενη μέρα», ύστερα από την καταστροφική πυρκαγιά του καλοκαιριού.

Ο κόσμος ήταν εκεί, όπως και σχεδόν όλοι οι φορείς του νησιού.

Παρότι ακούστηκαν πολλά από πολλούς, και παρότι όλοι είχαν κάτι να πουν, δεν μπορώ να μην κάνω ιδιαίτερη μνεία σε τρία πρόσωπα που, κατά τη γνώμη μου, ξεχώρισαν στη χθεσινή συζήτηση.

Φυσικά θεωρώ δεδομένη την καλή πρόθεση όλων όσων παραβρέθηκαν.

Θα ξεκινήσω με τον συντονιστή της συζήτησης, του οποίου η επάρκεια και η καθαρότητα της σκέψης οριοθέτησαν τον διάλογο σε υψηλό, για τις περιστάσεις, επίπεδο.
Κύριε Στρατηγέ — αν δεν κάνω λάθος — συγχαρητήρια!

Θα σταθώ, επίσης, στις φωνές δύο μόνιμων κατοίκων του χωριού. Μίλησαν με την ψυχή και την καρδιά τους, γιατί τα συναισθήματά τους παραμένουν έντονα και νωπά από τη φωτιά του καλοκαιριού.

Πρώτα, ο φίλος Ρούλης, του οποίου την αγανάκτηση και τον θυμό δεν μπορούν να υπερνικήσουν ούτε οι μελέτες, ούτε τα έργα, ούτε τα «θα» κανενός φορέα και κανενός Υπουργείου.

Τέλος, θα αναφερθώ στην οικοδέσποινα Καλλόπη Καρύδη, που εξέφρασε το αυτονόητο:
«Είμαστε εδώ. Είμαστε πολλοί. Θέλουμε να βοηθήσουμε. Πείτε μας, αναθέστε μας, υποδείξτε μας!»

Λόγια καθαρά και ξεκάθαρα, βγαλμένα από μέσα τους, χωρίς μισόλογα, χωρίς «δήθεν» και «ίσως».

Ήταν η καρδιά του Μυλοποταμίτη και της Μυλοποταμίτισσας, που θέλουν το χωριό τους να φύγει γρήγορα από το γκρίζο της στάχτης και να ξαναγίνει το καταπράσινο στολίδι των Κυθήρων.

Κλείνοντας, να πω ότι πρώτος είχα γράψει πως πρέπει να κοιτάξουμε το αύριο. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι στον παρελθόντα χρόνο «όλα ήταν καλά».

Αρκετά για σήμερα.

Καλό μεσημέρι