ΚΥΘΗΡΑ :«Επαναστάτες του σπρέι: Όταν το κόμπλεξ γίνεται μπογιά»
Πόσο θλιβερό πρέπει να είναι να νιώθεις «μάγκας» επειδή μουτζούρωσες μια ζωγραφισμένη σημαία στον βράχο. Δεν βρήκες να τα βάλεις με κανέναν που να απαντάει, δεν βρήκες να αναμετρηθείς με κάτι πραγματικό – είπες «ας ξεσπάσω στο σύμβολο». Αυτό δεν είναι ούτε πράξη, ούτε ιδεολογία. Είναι κόμπλεξ βαμμένο με σπρέι.
Η βραχογραφία στο Διακόφτι κουβαλάει πάνω της μια Ιστορία που δε θα τη φτάσεις ούτε σε δέκα ζωές. Εκεί που κάποιοι έδωσαν αίμα για να υπάρχει αυτή η σημαία, εσύ δίνεις απλώς μπογιά για να εξαφανίσεις ένα χρώμα από έναν βράχο. Ούτε καν να σταθείς όρθιος απέναντι σε κάτι ζωντανό δεν μπορείς. Ο ορισμός του «χτυπάω το κουφάρι γιατί φοβάμαι τον ζωντανό».
Είναι αστείο – η Σημαία βάφεται ξανά και στέκεται εκεί, περήφανη. Εσύ; Εσύ μένεις ίδιος: κολλημένος στην ανωνυμία, καταδικασμένος να είσαι μια περαστική μουτζούρα, που θα σβηστεί πιο γρήγορα απ’ όσο κράτησε ο κόπος σου.
Η Σημαία είναι ανθεκτική. Εσύ είσαι αναλώσιμος.
Η Αρχισυνταξία του ADELIN FM ΚΥΘΗΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια