Ποια Μοίρα κακούργα σε μοίρανε Βασίλη και σου όρισε να διαβείς τόσο νωρίς τη στράτα του κάτου κόσμου;

Είχες όνειρα για τη ζωή και ένα χαμόγελο στα χείλη, και κανείς δεν μπορεί να χωνέψει ότι τόσο γρήγορα πέταξες σαν το πουλάκι από κοντά μας για να φωλιάσεις στην αγκαλιά της μανούλας σου που θα σε καρτερεί στην πόρτα.

Όχι, δεν ζήλεψες τον κάτου κόσμο, δυστυχώς η Μοίρα σου φέρθηκε σκληρά αφού σε έβαλε νωρίς να παλέψεις στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια, εκεί όπου δεν κατάφερες να τον κερδίσεις.

Ευχάριστος και χρήσιμος, περιζήτητος στις παρέες, συνεπής στις χαρές, στις λύπες, στη δουλειά, αλλά και στην πρώτη γραμμή όταν σε καλούσε το καθήκον του εθελοντή και του εποχικού πυροσβέστη στο «Τσιρίγο» όπου υπηρετούσες τελευταία.

Όμως δεν είναι μόνο αυτοί που φεύγουν, είναι και αυτοί που μένουν πίσω, που πρέπει να θυμούνται και να ζουν με τον πόνο και με ό,τι άλλο μπορεί να τους βασανίζει για τον πρόωρο χαμό σου, και όσοι μέχρι τελευταία στάθηκαν στο πλευρό σου. Λένε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.

Πράγματι τα δάκρυα κάποια στιγμή στερεύουν, όμως ο πόνος δεν είναι μόνο τα δάκρυα, και ο χρόνος μπορεί να μας κάνει να ξεχνιόμαστε για λίγο αλλά δεν μπορεί να μας κάνει να λησμονούμε.

Ο Θεός να δίνει δύναμη και κουράγιο στον φαρμακωμένο πατέρα σου, χρέος δικό μας είναι να κάνουμε το παν για να απαλύνουμε τον πόνο του, συλλυπητήρια και σε όλους τους συγγενείς.

Επειδή αυτή την ώρα τα λόγια γίνονται κόμπος στον λαιμό, σε αποχαιρετώ με αυτές τις λίγες λέξεις, και στίχους από ένα τραγούδι.

Στον άλλο κόσμο που θα πας
κοίτα μη γίνεις σύννεφο,
κοίτα μη γίνεις σύννεφο,
κι άστρο πικρό της χαραυγής,
και σε γνωρίσει η μάνα σου
που καρτερεί στην πόρτα …

Πάρε μια βέργα λυγαριά

μια ρίζα δεντρολίβανο,

και γίνε φεγγαροδροσιά,

να πέσεις τα μεσάνυχτα

στη διψασμένη αυλή σου…

Σε πότισα ροδόσταμο,

Με ποτίσει φαρμάκι,

Της αγωνιάς αητόπουλο,

Της ερημιάς γεράκι».

Θα είμαστε για τελευταία φορά μαζί σου αύριο Σάββατο 23 Νοέμβρη στις 3 το μεσημέρι στον νεκροταφειακό ναό των Αγίων Θεοδώρων στις Κροκεές για τον τελευταίο ασπασμός.

Αναπαύσου εν ειρήνη στην αγκάλη της μάνας σου, θα σε θυμόμαστε για πάντα! Καλό κατευόδιο της παγωνιάς αητόπουλο, της ερημιάς γεράκι!

Ο θείος σου Λουης Γ Σερεμετης.

krokeai.gr