ΟΔΕΥΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΥΓΑΜΙΑΣ;

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 1η Απριλίου 2024

ΟΔΕΥΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΥΓΑΜΙΑΣ;

Παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας του ορθοδόξου ελληνικού λαού ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο ο επαίσχυντος «γάμος» των ομοφυλόφιλων «ζευγαριών». Αλλά απ’ ότι φαίνεται, η λεγόμενη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, μαζί με άλλες μειονότητες δεν αρκούνται σ’ αυτό. Προβάλλουν και άλλες απαιτήσεις. Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών, σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή «άνοιξε» νέα συζήτηση για την θεσμοθέτηση και της πολυγαμίας! Η πρόεδρος του κινήματος «Ουράνιο Τόξο» αποκάλυψε στον βουλευτή Θεσσαλονίκης κ. Στράτο Σιμόπουλο, ότι «υπάρχει αίτημα» από «καταπιεσμένες μειονότητες» για την καθιέρωση πολυγαμικών γάμων.

Παραθέτουμε την είδηση, όπως την δημοσιοποίησε το δημοσιογραφικό ιστολόγιο «ekklisiaonline.gr»: «Θέλουν και πολυγαμία οι ΛΟΑΤΚΙ, η “ισότης” είναι μόνον η αρχή! Εδώ έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου. …Οι ΛΟΑΤΚΙ, (εντός και εκτός Μεγάρου Μαξίμου), θεωρούν ότι η συγκυρία τους ευνοεί και έρχονται να αποδομήσουν ό,τι μπορούν περισσότερο από τις σταθερές και τις αξίες της ελληνικής κοινωνίας. Απέναντι σε αυτήν την επερχομένη λαίλαπα, η Κυβέρνησις εξακολουθεί να αντιδρά επιπολαίως κινητοποιώντας αφελείς βουλευτές της πλειοψηφίας, οι οποίοι εκτίθενται στα ΜΜΕ προσπαθώντας να υπερασπισθούν το επερχόμενο νομοσχέδιο, χωρίς να γνωρίζουν, τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Σε τέτοια θέση ευρέθη ο βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Στράτος Σιμόπουλος, ο οποίος άκουσε εμβρόντητος την πρόεδρο του συλλόγου οικογενειών “Ουράνιο Τόξο” από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα Στέλλα Μπελιά να ομιλεί για… πολυγαμία και προοπτική θεσμοθετήσεώς της στην Ελλάδα!»1!

Στη συνέχεια του δημοσιεύματος αποκαλύφτηκε και η «ανάγκη» θεσμοθέτησης του πολυγαμικού γάμου: «Ο βουλευτής ευρέθη στην εκπομπή, “FAY’S TIME” του τηλεοπτικού σταθμού “Σκάι” όπου καταφανώς δεν περίμενε αυτό που θα αντιμετώπιζε. Παραθέτουμε απομαγνητοφώνηση αποσπάσματος της εκπομπής: “Στράτος Σιμόπουλος: Στο εξωτερικό υπάρχει και η πολυγαμία. Έτσι; Βέβαια, αυτό φαίνεται υπερβολικό από εμένα. Δημοσιογράφος: Ο προβληματισμός του κυρίου Σιμόπουλου πιθανότατα είναι ότι στη χώρα μας φιλοξενούμε πολίτες χωρών, που στη χώρα τους επιτρέπεται η πολυγαμία. Και σου λέει, αν απαιτηθεί να τους αναγνωριστεί και εδώ αυτό το δικαίωμα, τι θα γίνει; Αυτός είναι ο προβληματισμός. Στέλλα Μπελιά: Ναι, αυτό το δικαίωμα εδώ για αυτούς τους ανθρώπους που στην κουλτούρα τους είναι μέσα, δεν ξέρω γιατί θα έπρεπε να απαγορευτεί. Πως το λέω… Πως το εννοώ… Στράτος

Σιμόπουλος: Είστε σαφέστατη. Είναι καταπληκτική η κυρία Μπελιά. Εκφράζει τον δικαιωματισμό με τον οποίο εγώ στέκομαι απέναντι”»2!

Οι υπέρμαχοι του δικαιωματισμού και προωθητές των «δικαιωμάτων των μειονοτήτων» επεκτείνουν τώρα την δραστηριότητά τους και στους αλλόθρησκους μουσουλμάνους, οι οποίοι εισήλθαν λαθραία στη χώρα μας, να τους δοθούν δικαιώματα, τα οποία απορρέουν από την πρωτόγονη θρησκεία τους, το Ισλάμ. Νομίζουμε όμως ότι η υπεράσπιση του «δικαιώματος» του πολυγαμικού γάμου των μουσουλμάνων είναι η αφορμή. Και τούτο διότι η ηθική κατάπτωση στον «πολιτισμένο» δυτικό κόσμο οδήγησε πλήθος δυτικών να αποζητούν την πολυγαμία. Και απ’ ότι φαίνεται, υποκινείται από σκοτεινά κέντρα, τα οποία στοχεύουν να πλήξουν τον ιερό θεσμό της παραδοσιακής οικογένειας, όπως θεσπίστηκε από τον ίδιο το Θεό Δημιουργό (Γέν.1,26) και όπως την βιώνει η ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Πρόσφατο δημοσίευμα αναφέρει: «Μια νέα μόδα εξαπλώνεται στην Αμερική, της πολυγαμίας. Ξεκινώντας από την… “απλή” διγαμία και στη συνέχεια όσες γυναίκες αντέχει ο καθένας. Στις ΗΠΑ, όπως και στον υπόλοιπο πολιτισμένο δυτικό κόσμο, η διγαμία, ή η πολυγαμία είναι παράνομη. Αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους δίγαμους, ή τους πολύγαμους να διαφημίζουν τα χαρέμια τους στο διαδίκτυο»3. Επίσης το έγκυρο περιοδικό The Economist Newspaper Limited αποκάλυψε πως: «Οι απόψεις αλλάζουν: Το 2020 το ένα πέμπτο των Αμερικανών είπε στην Gallup ότι η πολυγαμία ήταν ηθικά αποδεκτή, ποσοστό τετραπλάσιο από εκείνο του 2006. Αυτό αντανακλά μεγαλύτερη προβολή των μέσων ενημέρωσης και αυξανόμενη αποδοχή μη παραδοσιακών οικογενειακών σχημάτων. Οι Millennials τείνουν περισσότερο προς τη μη μονογαμία: δύο στους πέντε την προτιμούν, ίσως επειδή η εναλλακτική λύση δεν αποδίδει και τόσο καλά. Σε ανώνυμες έρευνες, το ένα πέμπτο των ατόμων σε μονογαμικές σχέσεις παραδέχονται ότι απατούν τους συντρόφους τους». Ήδη «το 2020, η Somerville, έξω από τη Βοστώνη, έγινε η πρώτη πόλη των ΗΠΑ που προσφέρει οικιακά πολυσυντροφικά συμφωνητικά συμβίωσης, ακολουθούμενη από τις παραπλήσιες πόλεις Arlington και το Cambridge. Οι δημοτικοί εργοδότες πρέπει να παρέχουν ασφάλιση υγείας και άλλες παροχές στους συντρόφους των εργαζομένων»4.

Έχει καθιερωθεί και ο όρος της σύγχρονης πολυγαμικής οικογένειας. Αποκαλείται «πολυσυντροφικότητα». Περί τίνος πρόκειται; «Τρεις ή περισσότεροι ενήλικοι που συζούν, μοιράζονται τα οικονομικά τους και μεγαλώνουν μαζί τα παιδιά τους. Ένα ζευγάρι που συζεί, ενώ παράλληλα διατηρεί σχέσεις με τρίτα άτομα. Ανεξάρτητη (solo) πολυσυντροφικότητα: ένα ανεξάρτητο άτομο διατηρεί ειλικρινείς πολλαπλές σχέσεις χωρίς να γίνεται μέλος ζευγαριού, τριάδας, κ.τ.λ. Σχεσιακή αναρχία (relationship anarchy): οι άνθρωποι που την ασκούν αποφεύγουν την ιεράρχηση των σχέσεων και την

κατηγοριοποίησή τους με βάση τις κοινωνικές νόρμες»5. Σύμφωνα με το ως άνω δημοσίευμα η ιδέα της πολυγαμίας εμφανίστηκε την δεκαετία του 1960 - 1970 στα κινήματα που αμφισβητούσαν το σύστημα και διεκδικούσαν περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες: “Make love not war”, αντιπολεμικό κίνημα. Εξεγέρσεις: Berkeley, Μάης ’68, Άνοιξη της Πράγας, Πολυτεχνείο κ.ά. Κίνημα για τα δικαιώματα των μαύρων. “Gay Power”, Stonewall, Σεξουαλική επανάσταση, Κοινόβια, εναλλακτικοί τρόποι ζωής, Το 2009 εκτιμάται ότι στις ΗΠΑ υπήρχαν μισό εκατομμύριο πολυσυντροφικές οικογένειες.6

Πρόσφατα ήρθε άλλη είδηση από τη Γερμανία, όπου καθιερώνεται η πολυγαμία συγκαλυμμένα, μέσω ενός διαφορετικού σχήματος οικογένειας, η οποία αποκαλείται «Κοινότητα Ευθύνης (Verantwortungsgemeinschaft)». Ο συγγραφέας και μελετητής κ. Θεόδωρος Ντρίνιας αποκάλυψε: «Στη Γερμανία, αυτές τις μέρες, συζητιέται το υπό διαμόρφωση σχέδιο νόμου για τη νομιμοποίηση των Κοινοτήτων Ευθύνης. Στην ουσία, πρόκειται για ένα διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης, με τη διαφορά ότι θα μπορεί να αφορά μια ομάδα ατόμων, από δύο έως έξι, (άγνωστο γιατί όχι οκτώ)!»7.

Περί τίνος πρόκειται; Εξηγεί ο κ. Θ. Ντρίνιας: «Το περίεργο είναι ότι ενώ στο κείμενο των βασικών σημείων αναφέρεται ότι προϋπόθεση για τη σύναψη του ομαδικού συμφωνητικού θα πρέπει να είναι η ύπαρξη μιας ‘πραγματικής προσωπικής σχέσης εγγύτητας’, πουθενά δεν ορίζεται η ακριβής φύση αυτής της σχέσης, παρά μόνο ότι δεν θα ελέγχεται από το κράτος! […] Δεν θα είναι μόνο οι ‘γριούλες’ που προστατεύονται και νομιμοποιούνται, αλλά και εραστές, φίλοι των εραστών, τα υιοθετημένα παιδιά τους που όλοι μαζί θα δίνουν νομική μορφή στην ‘επιλεγμένη οικογένειά’ τους, ζώντας σε μια κοινότητα ευθύνης»8.

Ειδικοί αναλυτές διευκρινίζουν ότι ο θεσμός της «Κοινότητας Ευθύνης», δεν είναι τίποτε άλλο από συγκαλυμμένη πολυγαμική οικογένεια. Και τούτο διότι, «ως γνωστόν, στη Γερμανία ανθεί η καλυμμένη πολυγαμία στους κόλπους των Μουσουλμάνων μεταναστών, (ιδιαίτερα των Αφγανών), με το 40% αυτών των περιπτώσεων να αφορά γάμους με ανήλικες, κατά την UNICEF. Με την επίκληση της ‘στενής σχέσης’ γιατί να μην νομιμοποιείται και αυτή η ‘πολιτισμική ιδιαιτερότητα’; Φαίνεται ότι για το γερμανικό κράτος, που ακολουθεί κατά γράμμα τις αρχές του Χαμπερμασιανού ‘συνταγματικού πατριωτισμού’, τίποτα δεν μπορεί να μη λυθεί ‘ορθολογικά’, ακόμα και οι πιο ανορθόλογες δοξασίες, οι πιο υβριδικές ερωτικές-φιλικές-οικονομικές (-εκμεταλλευτικές;) σχέσεις της μεταμοντέρνας κοινωνικής σούπας, αρκεί να τους δώσεις ένα όνομα, να επινοήσεις ένα θεσμό και να τις νομιμοποιήσεις»9.

Και καταλήγει, σχολιάζοντας ο κ. Θ. Ντρίνιας: «Αφού, λοιπόν, η πυρηνική οικογένεια στη Δύση διαλύεται υπό το βάρος των αλλαγών στις οικονομικές

σχέσεις και τις κυρίαρχες σημασίες του ατομισμού και της καταναλωτικής απόλαυσης της ώριμης νεωτερικότητας, τα μοναχικά άτομα καλούνται να ανασυνθέσουν διευρυμένες ‘επιλεγμένες οικογένειες’, ως κοινότητες γούστου πλέον. Ο κόσμος μας γίνεται θαυμαστός, αλλά καθόλου νέος»10.

Είναι αλήθεια ότι ο θεσμός της πολυγαμίας συναντάται και στην Παλαιά Διαθήκη και ως εκ τούτου κάποιοι θέλουν να την στηρίξουν «θεολογικά». Αλλά θέλουν να λησμονούν ότι αφότου δόθηκε ο μωσαϊκός Νόμος στους Ισραηλίτες, οι συζυγικές σχέσεις αρχίζουν πλέον να οριοθετούνται και να τοποθετούνται από τον Θεό σε ορισμένα συγκεκριμένα πλαίσια. Εισάγεται κατ’ αρχήν η έννοια της μοιχείας: «Ου μοιχεύσεις…ουκ επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου», (Εξοδ. 20,13,17). Επίσης εισάγεται η έννοια του διαζυγίου, το οποίο μπορεί να δοθεί από τον άνδρα στη γυναίκα κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις: «Εάν δε τις λάβη γυναίκα και συνοικήση αυτή, και έσται εάν μη εύρη χάριν εναντίον αυτού, ότι εύρεν εν αυτή άσχημον πράγμα, και γράψει αυτή βιβλίον αποστασίου και δώσει εις τας χείρας αυτής και εξαποστελεί αυτήν εκ της οικίας αυτού», (Δευτ.24,1). Ο δεύτερος γάμος επιτρέπεται μεν, αλλά κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις: «και απελθούσα γένηται ανδρί ετέρω, και μισήση αυτήν ο ανήρ ο έσχατος και γράψει αυτή βιβλίον αποστασίου και δώσει εις τας χείρας αυτής και εξαποστελεί αυτήν εκ της οικίας αυτού, ή αποθάνη ο ανήρ ο έσχατος, ος έλαβεν αυτήν εαυτώ γυναίκα, ου δυνήσεται ο ανήρ ο πρότερος ο εξαποστείλας αυτήν επαναστρέψας λαβείν αυτήν εαυτώ γυναίκα, μετά το μιανθήναι αυτήν, ότι βδέλυγμά εστιν εναντίον Κυρίου του Θεού σου· και ου μιανείτε την γην, ην Κυριος ο Θεός σου δίδωσί σοι εν κλήρω», (Δευτ.24,2-4). Στην εποχή της Καινής Διαθήκης ο Κύριος μας παραδίδει τον τέλειο ηθικό νόμο περί γάμου: «ουκ ανέγνωτε ότι ο ποιήσας απ ἀρχῆς άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς και είπεν, ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και κολληθήσεται τη γυναικί αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν; ώστε ουκέτι εισί δύο, αλλά σαρξ μία. ο ουν ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω», (Ματθ.4-6). Επίσης ο Ίδιος Κύριος ο ευλογεί τον γάμο του ανδρογύνου στην Κανά, (Ιωάν. 2ο κεφ.). Ο απόστολος Παύλος γράφει: «έκαστος την εαυτού γυναίκα εχέτω, και εκάστη τον ίδιον άνδρα εχέτω» (Α΄Κορ.7,2), καταδικάζοντας ως μεγάλη αμαρτία οποιαδήποτε γαμική σχέση εκτός του γάμου. Το ίδιο και η Εκκλησία αποδέχεται μια μόνο μορφή οικογένειας, αυτή του ανδρογύνου την οποία ευλογεί, με το Μυστήριο του Γάμου.

Ιστορικά την πολυγαμία συναντούμε ήδη από τα αρχαιότατα χρόνια. Η υποδούλωση του ανθρώπου στη φθορά και στο θάνατο, τον οδήγησε στην αναζήτηση της ηδονής σε κάθε μορφή σεξουαλικών σχέσεων και στην επινόηση κάθε άλλης μορφής «γάμου», που εξυπηρετεί την ηδονιστική απόλαυση σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό. Την συναντούμε στη γνωστική αίρεση του Νικολαϊτισμού. Αργότερα καθιερώνεται στο Ισλάμ, στην αίρεση των Μορμόνων στις Η.Π.Α και σε άλλες θρησκευτικές και αιρετικές ομάδες. Στις μέρες μας, στην εποχή της μεγάλης, ίσως της τελευταίας μεγάλης αποστασίας των εσχάτων, όπου

κυριαρχεί ο δικαιωματισμός, ως αποκορύφωμα του ατομισμού, η ηδονοθηρία έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση και την σχεδόν εξαφάνιση της παραδοσιακής οικογένειας και την αναβάθμιση του απολίτιστου, βάρβαρου και μισάνθρωπου θεσμού της πολυγαμίας. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι και η χώρα μας θα ακολουθήσει την αποστατημένη Δύση και θα θεσμοθετήσει τον μιαρό πολυγαμικό γάμο. Εξ’ άλλου το σύμβολο «+» στην επωνυμία της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αυτό ακριβώς υποδηλώνει. Την «ικανοποίηση» των απαιτήσεών και άλλων ομάδων «δικαιωματιστών».

Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας με την επισήμανση στους αγαπητούς αναγνώστες μας, ότι είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε την καταστροφική κατιούσα πορεία του σύγχρονου κόσμου στην απώλεια. Προφανώς και δεν μπορούμε να αντιστρέψουμε την εφιαλτική κατάσταση. Μπορούμε όμως να μείνουμε εδραίοι στην πίστη και στις αξίες, που μας κληροδότησε η ελληνορθόδοξη παράδοσή μας. Μπορούμε να στηρίξουμε τις οικογένειές μας και να δίνουμε την μαρτυρία μας, όπου μπορούμε και να εκδηλώνουμε λεκτικά και έμπρακτα την διαμαρτυρία μας. Τέλος να εντείνουμε την προσευχή μας στο Θεό, να κάμει έλεος στην αποστατημένη ανθρωπότητα.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών