Σερρών Θεολόγος: «Ανάγκη συγκλήσεως της Ιεραρχίας το συντομότερον!»
-Συνοδικά, συντεταγμένα και όχι αποσπασματικά απαντά η Εκκλησία στις προκλήσεις-
Στον πανηγυρικό Εσπερινό, που τελέσθηκε στον εορτάζοντα ιερό Προσκυνηματικό Ναό Αγίου Αντωνίου Στρυμονικού, χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, σήμερα, Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024.
Συγκινητική υπήρξε η αθρόα συμμετοχή των ευλαβών χριστιανών, οι οποίοι κατέκλυσαν τον ως είρηται ιερό Προσκυνηματικό Ναό για να συμπροσευχηθούν και να συμπανηγυρίσουν στην χάρη του μεγάλου ασκητού Αγίου Αντωνίου.
Συμπροσευχητικώς παρέστησαν μεταξύ άλλων και ο Βουλευτής Σερρών κ. Θ. Λεονταρίδης, ο Δήμαρχος Ηρακλείας κ. Κλ. Κοτσακιαχίδης, η Δήμαρχος Βισαλτίας κ. Ε. Πλιάκου και πλήθος λαού του Θεού.
Προ της απολύσεως της ιεράς ακολουθίας, ο Σεβ. Ποιμενάρχης της Σερραϊκής Εκκλησίας κ. Θεολόγος, ομίλησε με δυνατό, αφυπνιστικό και πύρινο τρόπο στο πυκνότατο εκκλησίασμα, εμπνεόμενος από τον πάντοτε επίκαιρο λόγο του μεγάλου ασκητού της ερήμου, Αγ. Αντωνίου, όπως τον διέσωσε ο βιογράφος και μαθητής του Άγ. Αθανάσιος, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Τα μηνύματα τα οποία εκπέμπονται από την θαυμαστή βιοτή του Αγ. Αντωνίου είναι τόσο δυνατά και με έναν συγκλονιστικό τρόπο επίκαιρα για τη ζωή και την πορεία του πνευματικού αγώνος όλων μας. Ο μέγας στην αρετή, την πίστη και την υπομονή, ασκητής Αντώνιος απεμακρύνθη από τον κόσμο από αγάπη μεγάλη διά τον Χριστόν και τους ανθρώπους. Αφιερώθηκε αποκλειστικά στον Θεό και διά της ενθέρμου προσευχής του και των θαυμαστών ασκητικών του αγώνων στην αφιλόξενη έρημο. Υπομένοντας μάλιστα με θαυμαστή καρτερία, ογδόντα και πλέον έτη, το ψύχος της νυκτός, τον καύσωνα της ημέρας, κυρίως δε την σφοδρότητα των επιθέσεων του μισόκαλου και μισάνθρωπου πονηρού, εστήριξε και στηρίζει ολόκληρον τον κόσμον.
Έλεγε, ο από σήμερον εορτάζομενος άγιος της Εκκλησίας μας, ο μέγιστος Αντώνιος, ότι θα έλθει εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι θα φέρονται με έναν τρόπον ακατανόητον, μανιακόν και όταν θα βλέπουν κάποιον λογικόν θα του λέγουν, ‘’εσύ είσαι μανιακός’’. Για τον λόγο ότι δεν είναι όμοιος με αυτούς. Η συστροφή των πονηρευομένων με θρασεία τη φωνή πάντοτε έλεγε και λέγει για τους ανθρώπους του Θεού ‘’ούτος μαίνει’’.
Το ερώτημα το οποίο ανακύπτει και σήμερον είναι, μήπως άραγε βαδίζομεν σ’ αυτήν την εποχή για την οποία ομίλησε ο Μέγας Αντώνιος;
Την εποχή δηλαδή κατά την οποία ο νους των ανθρώπων τόσο πολύ θα σκοτισθεί, τόσο πολύ θα αλλοιωθεί, ώστε το σκότος θα ονομάζουν φως, τον ψεύδος αλήθεια, την αποστασία τους από τον Θεόν αλλά και από την ιδίαν ακόμη την λογική ως εκσυγχρονισμό, ελευθερία και πρόοδο.
Ο νουνεχής άνθρωπος καλείται να αξιοποιεί το θείο δώρο που ονομάζεται λογική και να πορεύεται στην ζωή του με βάση τους ακατάλυτους και αιώνιους πνευματικούς νόμους που διασφαλίζουν την ευταξία και την ευστάθεια του κόσμου, με θεοσέβεια και αγάπη για τον άνθρωπο.
Η αγία μητέρα μας Εκκλησία, δεν ημπορεί να σιωπήσει, δεν ημπορεί να μείνει απαθής στην όποια προσπάθεια αλλοιώσεως ή περιθωριοποιήσεως του Νόμου του Θεού, των νόμων της φύσεως, της αποιεροποιήσεως εν τέλει του ιδίου του ανθρώπου.
Καλείται από τις σύγχρονες όμως προκλήσεις να εκφρασθεί συντεταγμένα, συνοδικά, νηφάλια και αποφασιστικά, με οδηγό τον αναλλοίωτο θείο Νόμο, την ευθύνη που έχουμε έναντι του Θεού και του λαού Του και ασφαλώς την πραγματική αγάπη στον άνθρωπο. Γι’ αυτό είναι ανάγκη το συντομότερον να συνέλθει η Ιεραρχία μας για να εκφρασθεί με τρόπο ξεκάθαρο, σαφή και ενιαίο η θέση της Εκκλησίας μας.
Λυπούμεθα γι’ αυτά τα οποία θρυλλούνται και επιχειρούνται επ’ εσχάτων και στην Πατρίδα μας στο όνομα μάλιστα ενός μονομερούς δικαιωματισμού ή ως προσπάθεια θρησκευτικού αποχρωματισμού και ουδετεροποιήσεως της Πατρίδος μας, που δυνατόν να πλήξουν βάναυσα την ιερότητα και την ομορφιά του βασικού κυττάρου της ανθρώπινης ζωής και κοινωνίας, της οικογένειας δηλαδή, της μητρότητος, των παιδιών, που τυγχάνουν μάλιστα, κατά την πρόβλεψη του Ελληνικού Συντάγματος, ιδιαιτέρας προστασίας, αλλά εν τέλει και το μέλλον του ευλογημένου τόπου μας, που είναι τόπος αγίων και ηρώων.
Απολύτως αυτονόητο είναι ότι σε μία ευνομούμενη χώρα όπως την Πατρίδα μας, η δημοκρατικώς εκλεγμένη Βουλή νομοθετεί και αποφασίζει. Όχι όμως σε αναντιστοιχία προς την βούληση, την θέληση και τις παραδόσεις του λαού μας.
Είθε ο Θεός να φωτίζει όλους μας να πορευόμεθα με γνώμονα το θείο θέλημα, τον αναλλοίωτο Ευαγγελικό Νόμο, την αλήθεια που ελευθερώνει και θεραπεύει τον άνθρωπο, και την πραγματική και θυσιαστική αγάπη, η οποία στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου βλέπει την εικόνα του Θεού».
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος απένειμε το οφφίκιο του Σταυροφόρου Οικονόμου στον καλό εφημέριο του ιερού Ναού Αγ. Αντωνίου Στρυμονικού, π. Αντώνιο Παπαγερίδη, επαινώντας με αυτό τον τρόπο την καρποφόρο ιερατική του διακονία στην Εκκλησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια