Τέμπη: Οι δημοσκοπήσεις στέλνουν τον Μητσοτάκη στην αποστρατεία

Η πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη ανέτρεψε αναφανδόν τους συσχετισμούς στο πολιτικό σκηνικό και έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων τον (προ)εκλογικό σχεδιασμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Το… τέως σχέδιο που είχαν καταρτίσει στο Μαξίμου προέβλεπε εκλογές στις 9 Απριλίου. Λόγω της απλής αναλογικής και των αριθμητικών δεδομένων, η νέα εκλογική διαδικασία θεωρούνταν κατά 99,9% σίγουρη. Οι δεύτερες κάλπες, με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, θα στήνονταν στις 14 ή στις 21 Μαΐου. Εκεί, ο στόχος του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν διττός.

Αφενός, μετά την ψήφο διαμαρτυρίας στις πρώτες κάλπες, την αύξουσα πόλωση μεταξύ κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ, την «αφαίμαξη» στελεχών από το ΠΑΣΟΚ με κατεύθυνση την Πειραιώς αλλά και τα μικρά κόμματα που θα έμεναν εκτός βουλή (κανονικά ή με διατάξεις όπως πχ του Κασιδιάρη) η ΝΔ θα κέρδιζε την αυτοδυναμία και θα προχωρούσε σε μια νέα τετραετία σκληρής, συγκεντρωτικής μητσοτακικής διακυβέρνησης.

Αφετέρου και παρά τις δημόσιες διακηρύξεις, στο εσωτερικό του Μαξίμου δεν πιστεύουν στις «καλές προθέσεις» και τις λάιτ «κορώνες» της Τουρκίας. Ως εκ τούτου επιθυμούσαν διακαώς στις 15 Μαιου, η Ελληνική Δημοκρατία να έχει σταθερή κυβέρνηση υπό τη ΝΔ και τοn Μητσοτάκη. Οι εκλογές στην Τουρκία διεξάγονται 14 Μαΐου, και οι επαναληπτικές δύο εβδομάδες μετά. Ως εκ τούτου, η Αθήνα δεν θα βρίσκονταν σε «κενό εξουσίας» το οποίο κατά το παρελθόν η Άγκυρα πολλάκις έχει εκμεταλλευτεί (πχ Ίμια κλπ).

Ωστόσο όλα αυτά είναι παρελθόν. Η τραγωδία στα Τέμπη όχι μόνο ανέτρεψε το πολιτικό – εκλογικό σκηνικό, αλλά το ενδεχόμενο ήττας της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι πιο ορατό/πιθανό από ποτέ. Σε αυτό, συντείνουν δύο αδιάψευστα στοιχεία.

Αυθεντική οργή λαού

Το πρώτο αφορά στις διαδηλώσεις εξ αφορμής της τραγωδίας των Τεμπών. Δημιουργήθηκε μια υπερκομματική οργή, μια λαϊκή έκρηξη για τις παραλείψεις και τις ευθύνες της πολιτείας. Προφανώς, δεν ευθύνεται μόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη για το χάλι των σιδηροδρόμων. Εντούτοις, ο κόσμος λογικά αντιλαμβάνεται πως πάντοτε την μεγαλύτερη ευθύνη την έχει αυτός που κυβερνά.

Πόσο μάλλον μια κυβέρνηση, που αρμόδιος για τις μεταφορές και τις υποδομές υπουργός, λίγες μέρες πριν τη φρικώδη τραγωδία των Τεμπών δεν σήκωνε «μύγα στο σπαθί του» για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων.

Οι μετρήσεις που «καίνε»

Το δεύτερο στοιχείο είναι οι δημοσκοπήσεις. Η δημοσκοπική κατάρρευση της ΝΔ και του προσωπικά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πρωτοφανής. Είναι ενδεικτικό ότι στις αρχές Μαρτίου του 2020, η ΝΔ λάμβανε 48% στην πρόθεση ψήφου.

Στην πρόσφατη δημοσκόπηση της Metron Analysis για λογαριασμού του MEGA, η ΝΔ λαμβάνει 26,3% στο ίδιο εύρημα. Ουσιαστικά πρόκειται για μια φαραωνική δημοσκοπική απώλεια της τάξης του 22%.

Ταυτόχρονα, ενισχύονται τα ποσοστά των μικρότερων κομμάτων. Το ΜέΡΑ25 παρουσιάζει αύξηση 0,6 ποσοστιαίων μονάδων, η Ελληνική Λύση 1,1 και το Εθνικό Κόμμα Έλληνες 1,8.

Εν τω μεταξύ, οι αναποφάσιστοι συγκεντρώνουν ποσοστό 8,5% ενώ η αδιευκρίνιστη ψήφος τοποθετείται στο 11,8%. Αναποφάσιστοι και αδιευκρίνιστη ψήφος συγκεντρώνουν ποσοστό 20,3%. Διαχρονικά, αυτές οι δύο ομάδες ψηφοφόρων είτε δεν κατευθύνονται στη κάλπη, είτε εάν ψηφίζουν το κάνουν επιλέγοντας μικρότερα κόμματα.

Μεγάλη οργή

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την εκτίμηση του διευθυντή της Metron Analysis, κ. Στράτου Φαναρά, ότι «επικρατεί μεγάλη οργή» και «ανασφάλεια» στους πολίτες, συνεπάγεται ότι είναι ένα 20,3% που δυνητικά μπορεί να επιλέξει τα πάντα στις κάλπες πλην… του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερη σημασία έχει και ένα ακόμα εύρημα που πληγώνει διττώς την κυβέρνηση της ΝΔ.

Το 51% τίθεται υπέρ της δημιουργίας κυβέρνησης συνεργασίας παρά μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης. Αυτό καταρρίπτει τόσο τους σχεδιασμούς του πρωθυπουργού όσο και τι αφήγημά του για «ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση». Αμφοτέρω, οι πολίτες τα κατέστησαν γράμματα κενά περιεχομένου.

Τέλος, ίσως το πιο ενδεικτικό εύρημα της ίδιας δημοσκόπησης είναι το εξής: Στο ερώτημα «κατά την γνώμη σας στις επόμενες εκλογές θα πρέπει να επιλέξουμε συνέχεια ή αλλαγή», το 63% απαντάει «αλλαγή»! Μόλις το 32% ζητά… «συνέχεια».

Ανεξαρτήτως του πόσες φορές θα στηθούν κάλπες, οι εκλογές του 2023 αποτελούν την πιο δύσκολη εξίσωση στην (πολιτική) καριέρα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είτε θα τον στείλουν στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως αρχηγού της είτε πιο… πίσω, ως απλό βουλευτή. Και τούτο, διότι μετά την ήττα του θα αμφισβητηθεί τουλάχιστον από τρεις διαφορετικές «τάσεις». Η μία, είναι αυτή που δίνει τον «νυν υπέρ πάντων αγώνα» υπέρ του αυτό το διάστημα.

.aftodioikisi.gr