Τα καλικαντζαράκια του μεταμοντέρνου προοδευτισμού
Γράφει ο Λεωνίδας Παλαιοδήμος*
Η ντραγκ εκδήλωση σε παιδικό σταθμό της Θεσσαλονίκης δεν είχε ως αντικείμενο την απαγγελία χριστουγεννιάτικων παραμυθιών. Το πραγματικό αντικείμενο ήταν ο υποδυόμενος την ντραγκ-κουήν. Το προϊόν ήταν ο ψευτοπροοδευτισμός. Τα παιδάκια ήταν τα εργαλεία προβολής και το ιδεολογικό ιερατείο του μεταμοντερνισμού ήταν οι πωλητές. Μια εμπορική πράξη έλαβε χώρα.
Ποιος θα ασχολούνταν με μια ντραγκ εκδήλωση σε ένα μπαρ στο κέντρο της Αθήνας με κοινό εικοσάχρονους νέους; Κανείς. Ποιος ασχολήθηκε όταν το κοινό ήταν νήπια; Όλοι. Τα παιδιά είναι το κατάλληλο εργαλείο. Γνωρίζουν την ευαισθησία μας για τα παιδιά και τα χρησιμοποιούν. Οι υπεύθυνοι του παιδικού σταθμού «μικρόκοσμος» και οι γονείς ήταν απλά οι χρήσιμοι ηλίθιοι που δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά τους για να νιώσουν δήθεν προχωρημένοι, για να βιώσουν μια ψευδαίσθηση ανωτερότητας που έχουν ανάγκη.
Τα χριστουγεννιάτικα παραμύθια έχουν χιόνια και τζάκι, έλκηθρα και τάρανδους, δώρα και Αϊ Βασίλη. Συνήθως έχουν όμορφο τέλος και γεμίζουν το πρόσωπο των παιδιών με χαρά. Η πονεμένη ιστορία του κοριτσιού με τα σπίρτα είναι η εξαίρεση, αλλά ακόμη και αυτή τελειώνει στον παράδεισο. Κάποιες φορές τα χριστουγεννιάτικα παραμύθια έχουν και καλικαντζαράκια. Είναι μικρά και άσχημα πλάσματα που εμφανίζονται μεταξύ Χριστουγέννων και Θεοφανίων με σκοπό να κάνουν δύσκολη τη ζωή των ανθρώπων. Εκείνα όμως υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Αντίθετα, τα καλικαντζαράκια του μεταμοντέρνου προοδευτισμού είναι υπαρκτά, εμφανίστηκαν, τα είδαμε.
Τα χριστουγεννιάτικα παραμύθια τα διαβάζει η μαμά και ο μπαμπάς κοντά στο τζάκι, ξαπλωμένοι στη φλοκάτη ή σκεπασμένοι με κουβέρτα στον καναπέ. Είναι ακόμη καλύτερα όταν τα διαβάζει η γιαγιά και ο παππούς. Κανένας από αυτούς δε φοράει σούπερ-μίνι φούστα, δικτυωτό καλτσόν, ψεύτικα νύχια μήκους δέκα εκατοστών και δυο κιλά μέικ-απ διότι όλα αυτά είναι απλώς εκτός θέματος. Η διακόσμηση δεν είναι τεράστιες σημαίες και λάβαρα, πολύχρωμα ή όχι, με ρίγες ή χωρίς, διότι και αυτά είναι εκτός θέματος.
Τα Χριστούγεννα δεν έχουν καμία σχέση με τη σεξουαλικότητα. Ούτε τα παιδικά παραμύθια. Δεν είναι ο κατάλληλος χρόνος και το κατάλληλο μέσο για εκπαίδευση σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ερωτικών προτιμήσεων. Αυτή η εκπαίδευση είναι σημαντική και πρέπει να γίνεται με τρόπο προσαρμοσμένο στην ηλικία και τα χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού. Οι τηλεοπτικές κάμερες, οι συνεντεύξεις, οι αφίσες και η παρουσία βουλευτών δεν είναι προς όφελος των παιδιών. Είναι όμως ο κατάλληλος τρόπος ώστε κάποιοι να πουλήσουν τον ψευτοπροοδευτισμό τους και να τονώσουν το μεταμοντέρνο εγώ τους.
Τα νήπια και τα παιδιά του δημοτικού σχολείου πρέπει να διδάσκονται να αγαπούν τον εαυτό τους όπως είναι, όχι να εργαλοιοποιούνται από αυτούς που μισούν τα πυρηνικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού μας, δηλαδή τον δικό τους εαυτό.
Τα νήπια και τα παιδιά του δημοτικού πρέπει να διδάσκονται να αγαπούν όλους τους ανθρώπους και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Αυτή είναι η εκπαίδευση που χρειάζονται σε αυτήν την ηλικία, ώστε αργότερα, όταν πλησιάζουν στην έναρξης της εφηβείας, όταν είναι έτοιμα να κατανοήσουν ζητήματα σχετικά με τη σεξουαλικότητα, να δεχθούν το διαφορετικό. Το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να προστατεύσει τα νήπια και τα παιδιά του δημοτικού από την έκθεση σε ζητήματα που είναι δύσκολο να κατανοήσουν σε αυτήν την ηλικία. Η Πολιτεία οφείλει να προστατεύσει τα παιδιά από την ιδεολογική εργαλειοποίηση και να τιμωρήσει αυτούς που τα χρησιμοποιούν ως εργαλεία. Από τη μια πλευρά, η σιωπή του Υπουργείου Παιδείας είναι κατανοητή εφόσον έχει ως σκοπό να μη δοθεί περισσότερη δημοσιότητα στο ατυχές συμβάν. Από την άλλη πλευρά όμως, το Υπουργείο Παιδείας δεν μπορεί να είναι ο Πόντιος Πιλάτος σε ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το Υπουργείο πρέπει να αποσύρει κάθε χρηματοδότηση που λαμβάνει ο συγκεκριμένος παιδικός σταθμός.
Η Πολιτεία, όλοι μας, πρέπει να αποτρέψουμε τα καλικαντζαράκια του μεταμοντέρνου προοδευτισμού να παίζουν με την αθωότητα των παιδιών.
Λεωνίδας Παλαιοδήμος
Επίκουρος Καθηγητής Νοσοκομειακής Ιατρικής
*Η εικόνα είναι από το έργο «ευτυχισμένη αθωότητα» της Patti Bradeis
Δεν υπάρχουν σχόλια