ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ’ ΛΟΥΚΑ (ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ) 11-12-2022

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
megalos deipnos 1

Στό σημερινό Εὐαγγέλιο, μέ τήν παραβολή τοῦ μεγάλου Δείπνου ὁ Χριστός μας, δηλώνει μιά βαθειά πραγματικότητα πού ἔχει δημιουργήσει ἰσχυρή ἐντύπωση σέ κάθε ἐποχή. Διότι ἡ συγκεκριμένη παραβολή ἔχει ἱστορική ἀφορμή καί ἐκφράζει βαθύτατα τήν ἀλήθεια καί τήν κοινωνικότητα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἡ παραβολή εἶναι ἀπάντηση σέ μιά συγκεκριμένη πρόσκληση πού ἔγινε στόν Χριστό. Βρισκόταν στό σπίτι κάποιου φαρισαίου, ὅταν ἕνας άπό τούς παρακαθημένους φαρισαίους εἶπε ἐγωϊστικά, μέ ὕφος ὑπεροπτικό: «μακάριος ὅς φάγεται ἄρτον ἐν τῇ Βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ». Μ’ αὐτό ἐννοοῦσε καί μακάριζε τόν ἑαυτό του καί τούς ὁμοίους του φαρισαίους. Γιά τούς ἄλλους, καί μάλιστα γιά τούς ἀδύνατους, τούς φτωχούς καί ἄσημους, οὕτε λόγος. Αὐτοί ἦσαν παρακατιανοί. Ὄχλος. Τό Δεῖπνο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, κατά τή γνώμη του, ἦταν μόνο γιά τή φαρισαϊκή ἀριστοκρατία. Τέτοια ἦταν ἡ τύφλωση τῶν φαρισαίων.

Μέ τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο ἀποκαλύπτεται ἡ ἀλήθεια καί παρατίθεται σέ κάθε ἄνθρωπο «Δεῖπνο μέγα», στό ὁποῖο καλεῖται βέβαια ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα, ἀλλά καί πρῶτος ὁ ἑβραϊκός λαός. Τό Δεῖπνο ὅμως, εἶναι «μέγα», γιατί σ’ αὐτό δέν προσφέρεται τροφή συνηθισμένη, ἀλλά «ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς».

Ἡ πρόσκληση γίνεται τήν ὥρα πού ὅλα εἶναι ἕτοιμα. Ὅταν ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ σαρκώθηκε, «ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» καί προσέφερε τόν Ἑαυτό Του, τόν λόγο Του, τήν Ἀλήθειά Του στήν πεινασμένη γιά ἀλήθεια καί δικαιοσύνη, γιά ἀνθρωπιά καί ἀγάπη ἀνθρωπότητα. Ὁ ἑβραϊκός λαός, ἐνῶ αἰώνες πρίν εἶχε προετοιμαστεῖ γιά τό Δεῖπνο αὐτό ἀπό τούς προφήτες του, ἀπέρριψε ὀμόφωνα τήν πρόσκληση αὐτή μέ τραγική συνέπεια νά μείνει ἔξω ἀπό τό Δεῖπνο. Γιατί, δέν θέλησε νά ἀναγνωρίσει στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ τήν τράπεζα τῆς Οὐράνιας Βασιλείας.

Καί ἔτσι, συνέβη τό περίεργο, «ἐκλεκτοί» νά γίνονται οἱ πτωχοί, καί ἀνάπηροι, οἱ χωλοί, καί τυφλοί καί ἄσημοι, ὅσοι δηλαδή ἦταν γιά τούς φαρισαίους ἀνάξιοι τῆς Θείας άγάπης. Ὁ περιφρονημένος ἐθνικός κόσμος «ἀναγκάζεται», ἐνθαρρύνεται καί προτρέπεται νά προσέλθη στό Δεῖπνο. Νά δεχθῆ τόν Χριστό καί νά ἐνταχθῆ στή Βασιλεία Του.

Ἡ κλήση στό Δεῖπνο τῆς Βασιλείας εἶναι κλήση στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Διότι, Αὐτός εἶναι ὄχι μόνον ὁ προσφέρων τό Δεῖπνον, ἀλλά καί τό φαγητό καί ποτό τοῦ Δείπνου, ὡς προσφερόμενος Ἄρτος καί Οἶνος τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία ἔχοντας στό κεντρικότερο μυστήριο της τόν «Οὐράνιο ἄρτον» καλεῖ συνεχῶς στό Μέγα Δεῖπνο τόν κάθε ἀνθρωπο. Ἡ κλήση της δέν σταματᾶ ποτέ… Εἶναι αἰώνια.

π.Φρ. Δημ