Την Κυριακή 31 Ιουλίου το βράδυ στην εκπομπή του Σταθμού μας ¨ΛΑΪΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ¨ μαζί μας η υπέροχη Στιχουργός/Ποιήτρια κα Αννα Νικ. Κουρκούλη με καταγωγή την Νεάπολη Λακωνίας !

Συντονιστείτε στα FM 107,3

Και διαδικτυακά στον παρακάτω σύνδεσμο

http://live24.gr/radio/generic.jsp?sid=2565

Ακολουθεί το βιογραφικό σημείωμα της ποιήτριας: Η Άννα Νικ. Κουρκούλη είναι στιχουργός/ποιήτρια και ραδιοφωνική παραγωγός στον Art 90.6 Fm. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νεάπολη Λακωνίας αλλά ζει στην Αθήνα από 19 ετών. Σπούδασε Δημοσιογραφία σε ιδιωτική σχολή και κατόπιν απέκτησε Πτυχίο Επικοινωνίας και ΜΜΕ από το κολέγιο Campus Arts&Sciences όπου φοίτησε 4 χρόνια. Έχει εργαστεί ως booking agent στο μουσικό χώρο, ως ραδιοφωνική παραγωγός και ως δημοσιογράφος σε έντυπα μέσα. Τα τραγούδια σε δικό της στίχο που έχουν κυκλοφορήσει είναι το “Και θυσίασα”, "ΑΤΣΑΛΙΝΕΣ ΜΑΤΙΈΣ " Και "Γωνία εαυτού κ του άλλου" σε μουσική του Γιάννη Βογιατζή. Ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί στο “ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2017-ΑΝΟΙΞΗ 2018” στο “ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ-ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2018” και στο συλλογικό έργο "ΟΤΑΝ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ" των εκδόσεων Όστρια, καθώς και σε διάφορα λογοτεχνικά blogs. Έχει ολοκληρώσει επιτυχώς κύκλο Σεμιναρίων Ποίησης στον Ιανό με εισηγητή τον κο Στρατή Πασχάλη.

Τέσσερα ποιήματα της Άννας Νικ. Κουρκούλη

Τ’ Αρχικό σου

Χύνεται τ’ όνομά σου απ; τα χείλη μου.

Το κάθε γράμμα προσπαθεί από κάπου να πιαστεί, μα γκρεμίζεται.

Τα σύμφωνα κατρακύλησαν στον υπόνομο.
Τα φωνήεντα προσέκρουσαν με φόρα στο πεζοδρόμιο και θρυμματίστηκαν.

Το αρχικό σου μόνο δεν εννοεί να ξεκολήσει
απ’ το κορδόνι των παπουτσιών μου.
Τινάζω το πόδι μου με δύναμη μα δε
λέει να φύγει.

Αυτό το Λάμδα.
Το μόνο μετανιωμένο.

Τα έχω όλα

Επειδή έχω μαύρους κύκλους κάτω απ τα μάτια;
Ναι , τον σκέφτομαι.…

Μα δεν κατάφερε να ξεθωριάσει το μπλε της θάλασσας,
ούτε να αναχαιτίσει τα οργισμένα κύματα.

Δεν έκλεψε το πυκνότερο σύννεφο του ουρανού,
ούτε μπόρεσε να αναστρέψει την καταιγίδα.

Δε μπόλιασε το χώμα με δηλητήριο
κι όλα πρασίνισαν όπως πρώτα.

Δεν αποκαθήλωσε το φεγγάρι,
ούτε τον ήλιο.

Άρα, δεν μου πήρε τίποτα.

Τα έχω όλα.

Δυο διαδρομές

Δυο διαδρομές
η μια προς το μέλλον η άλλη στο χτες
διχάζουν τον κόσμο από τις αρχές

-Οντότητα κάποια!
“Τα πάντα εν σοφία” καυχώνται πως ποιείς
Για πες μου, να πιω το νερό ποιας πηγής;

Ποιος άραγε ξέρει ποιο είναι αυτό
της ευτυχίας το μυστικό;

Κι αν πίσω γυρίσω ποιος ξέρει να πει;
Θα είμαι σοφή ή θα μαι δειλή;

Δυο διαδρομές
η μία σε σένα που ανήκεις στο χτες
κι η άλλη για άγνωστες προοπτικές…

Ψεύτης

Δεν είναι ψεύτης ο Απρίλης αλλά εσύ.

Μα ακόμα και να είναι, 30 ψέμματα θα πει.

Έρχεται ο Μάης και τον αποστομώνει.

Μα εσύ.…

365 και όλα απ’ την καρδιά σου!

Γιατί δεν έχεις κανένα μύθο να συντηρήσεις .
Ούτε καμμιά παράδοση να σ’ εξαναγκάζει!
Με την καρδιά και το μυαλό σου.
Όλα!
Αυτοπροαίρετα.
Μελετημένα.

Αίματα

Τα χέρια μου έχουν αίματα και τα δικά σου επίσης.
Παράκληση στα βλέμματα “Άλλο μη με μισήσεις!

Στα χέρια μου τα αίματα δικά σου ή δικά μου;
Μια νύχτα που δεν θαύμασα την αστροφεγγιά μου

Μια νύχτα που δεν έκοψα του έρωτα το μίσχο
Τα αίματα ξεράθηκαν λίγο νερό δε βρίσκω

Να πλύνω εσένα νοιάζομαι, να σε γιατροπορεύσω
εγώ και με μισή καρδιά να ζήσω θα μπορέσω.…

Μακάρι αυτά τα αίματα δικά μου να ‘ναι μόνο
ούτε αμυχή στη σάρκα σου, έμαθα εγώ στον πόνο.