«Ομολογία εκτέλεσης “μεταγγίσεων” πετρελαιοειδών (StS) μέσα στον Λακωνικό Κόλπο. Σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου το Υπ. Ναυτιλίας»

 

Κοινό Δ. Τύπου Στ. Αραχωβίτη - Ν. Σαντορινιού

«Ομολογία εκτέλεσης “μεταγγίσεων” πετρελαιοειδών (StS) μέσα στον Λακωνικό Κόλπο. Σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου το Υπ. Ναυτιλίας»

Την επίσημη παραδοχή του Υπουργείου Ναυτιλίας, ότι πράγματι εντός του Λακωνικού Κόλπου πραγματοποιούνται, παραπάνω από συχνά, «μεταγγίσεις» πετρελαιοειδών φορτίων από δεξαμενόπλοια, προκάλεσε η Ερώτηση του Σταύρου Αραχωβίτη και του Νεκτάριου Σαντορινιού που κατέθεσαν προς τον αρμόδιο Υπουργό στις 19 Μαΐου 2022, υπογραμμίζοντας τον περιβαλλοντικό κίνδυνο που διατρέχει η θαλάσσια περιοχή της Λακωνίας.

Συγκριμένα, οι δυο Τομεάρχες με την Ερώτησή τους ζητούσαν απαντήσεις για το τι είδους δραστηριότητες πραγματοποιούνται από τα δεξαμενόπλοια που εισέρχονται εντός του Λακωνικού Κόλπου, ποια Υπηρεσία ελέγχει το είδος, τη νομιμότητα και την ασφάλεια των δραστηριοτήτων αυτών και για το πόσο τελικά ασφαλείς για το οικοσύστημα του Λακωνικού Κόλπου είναι αυτές οι δραστηριότητες. Παράλληλα, μετέφεραν τις ανησυχίες της τοπικής κοινωνίας σχετικά με το γεγονός ότι, σύμφωνα με μαρτυρίες, τα εν λόγω δεξαμενόπλοια παρατηρούνται να κάνουν εργασίες μετάγγισης πολύ πιο κοντά από τα 6 ναυτικά μίλια.

Δυστυχώς, όμως, η απάντηση του Υπουργείου, εκτός από την παραδοχή της κατάστασης που όλοι μας υποψιαζόμασταν, δεν καθησυχάζει κανέναν. Αντίθετα δημιουργεί περισσότερα ερωτηματικά και φόβους.

Αναλυτικότερα, το Υπουργείο Ναυτιλίας παραδέχεται στην Απάντησή του (αριθ. Πρωτ.:1500.1/42085/2022/163 από 15-6-22) πως «η διενέργεια των εργασιών μεταφόρτωσης πετρελαιοειδών φορτίων μεταξύ δεξαμενόπλοιων (Ship Τo Ship/STS Transfer) αποτελεί συνήθη πρακτική διεθνώς» και πως στην θαλάσσια περιοχή της Λακωνίας αυτές λαμβάνουν χώρα πέραν των 6 ναυτικών μιλίων, δηλαδή σε διεθνή ύδατα. Αποφεύγει όμως να απαντήσει ευθέως για το αν οι πληροφορίες που οι κάτοικοι του Νομού δίνουν, για παρουσία δηλαδή των συγκεκριμένων πλοίων σε απόσταση μικρότερη των 6 ναυτικών μιλίων είναι ακριβείς και αν οι τοπικές Λιμενικές Αρχές έχουν καταγράψει τα παραπάνω περιγραφόμενα περιστατικά και σε ποιες τυχόν κυρώσεις έχουν προβεί.

Παράλληλα το Υπουργείο αφήνει αναπάντητα τα ερωτήματα για το ποιος θα έχει την τελική ευθύνη σε περίπτωση διαφυγής πετρελαιοειδών στην θαλάσσια περιοχή της Λακωνίας, πιθανότητα που δεν είναι καθόλου μικρή, δεδομένης της συχνότητας των μεταγγίσεων, του όγκου των φορτίων και της επικινδυνότητας που η διαδικασία αυτή ενέχει από τη φύση της.

Θα έπρεπε ο κ. Υπουργός να γνωρίζει πως η επίκληση στους περιγραφόμενους όρους και πρακτικές του ΙΜΟ, σύμφωνα με τους όποιους διεξάγονται στα διεθνή ύδατα οι διαδικασίες μετάγγισης, δεν καθησυχάζει την τοπική κοινωνία και δεν αποτελεί εγγύηση για την προστασία του περιβάλλοντος.

Το Λιμενικό Σώμα, όπως έχει αποδείξει κατά το παρελθόν, είναι ικανό επιχειρησιακά να αντιμετωπίσει περιβαλλοντικές κρίσεις και περιπτώσεις διαρροής πετρελαιοειδών στην θάλασσα. Γιατί λοιπόν οι τοπικές Λιμενικές Αρχές δεν έχουν λάβει εντολές για διαρκή και μόνιμη επιτήρηση των διαδικασιών εκ του σύνεγγυς, έτσι ώστε άμεσα να γίνει αντιληπτή οποιαδήποτε διαρροή και να αντιμετωπισθεί ταχύτατα;

Το γεγονός ότι το Υπουργείο αναφέρει στην απάντησή του πως το ΛΣ αρκείται στο να παρατηρεί τη διαδικασία μεταγγίσεων από το AIS, από ένα πρόγραμμα δηλαδή που καταγράφει τις κινήσεις των πλοίων (!), χωρίς να έχει πλήρη επιτόπια εικόνα, αποτελεί τρανή απόδειξη του πόσο χαμηλά στην ατζέντα της ΝΔ βρίσκεται η προστασία του περιβάλλοντος και η βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών και οικονομιών. Πόσο μάλλον όταν το πλησιέστερο κατάλληλο απορρυπαντικό σκάφος του ΛΣ για την αντιμετώπιση θαλάσσιας ρύπανσης διαρροών πετρελαιοειδών βρίσκεται εκατοντάδες μίλια μακριά, στο λιμάνι της Πάτρας ή τον Πειραιά.

Τέλος, η απάντηση του Υπουργείου Ναυτιλίας αφήνει την πικρή αίσθηση πως αυτή η Κυβέρνηση δεν έχει καμία πρόθεση για τον ελάχιστο, έστω, έλεγχο των δραστηριοτήτων που υπάρχει περίπτωση να απειλήσουν ευθέως τις θάλασσες και τις ακτές μας. Την ώρα που ο Λακωνικός κόλπος έχει γίνει η «πίσω αυλή» των δεξαμενοπλοίων για την μεταφόρτωση πετρελαιοειδών, το αρμόδιο Υπουργείο νίπτει τα χείρας του και παίρνει τη θέση του θεατή σε ένα ενδεχόμενο ατύχημα, με ολέθριες συνέπειες για το οικοσύστημα όλης της περιοχής.