Έσβησε ο θρυλικός «Λάκης ο Υπάρχω»

 

Η κηδεία του πρώτου "ραδιοπειρατή" των μεσαίων κυμάτων στο Ηράκλειο, θα γίνει την Τετάρτη 11 Αυγούστου

Έφυγε από τη ζωή στα 76 του χρόνια, ο θρυλικός "ραδιοπειρατής" Μιχάλης Μπινιχάκης, γνωστός ως "Λάκης ο Υπάρχω".  Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 11 Αυγούστου. Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί από τον Ι.Ν. του Αγίου Ιωάννη στην ομώνυμη συνοικία του Ηρακλείου, στις 11.00 το πρωί.

Ήταν ο πρώτος ραδιο-πειρατής των μεσαίων κυμάτων στο Ηράκλειο, τον οποίο λίγοι γνώριζαν ως Μιχάλη Μπινιχάκη, άπαντες όμως ήξεραν ως «Λάκη, τον υπάρχω». Λάτρης του Στέλιου Καζαντζίδη, με τις εκπομπές του να έχουν γράψει ιστορία, λαμβάνοντας ακόμη και 300 γράμματα τη μέρα από θαυμαστές αλλά και 1230 τηλεφωνικές κλήσεις κάθε φορά που έβγαινε στον "αέρα".

Σύμφωνα με το pirates.live-radio.gr:

Ο «Λάκης» ξεκίνησε την καριέρα του, το 1966, στα 1600. Είναι ο πρώτος ερασιτεχνικός σταθμός που εκπέμπει από το Ηράκλειο. Εκείνες τις εποχές «έπαιζαν» ο κρατικός των Χανίων και κάποιος Παπαγεωργίου στην Ιεράπετρα.

«Το ραδιόφωνο έπαιζε 16 ώρες το 24ωρο. Έγραφα τις εκπομπές στις μπομπίνες όταν έλειπα στη δουλειά. Είχα ποικίλο πρόγραμμα από παιδικά μέχρι αμανέδες από την Μ. Ασία, ρεμπέτικα λαϊκά, τα πάντα. Ακουγόμουν  στην Τρίπολη της Λιβύης, στο  Κάιρο, τη  Βουδαπέστη, τη  Σόφια. Τότε βάζανε ωραία τραγούδια οι ξενιτεμένοι Έλληνες. Άκουγα και ορισμένα τραγούδια, δεν τα είχα και τα λαχταρούσα».

Μετά τα απόκτησε όλα, αυτή ήταν και η τρέλα του. «Άλλες εποχές, κάθε βράδυ οι ερασιτέχνες είχαμε συνομιλίες «πάνω» στις συχνότητες, μιλούσα με Γιάννενα λες και ήταν δίπλα μου με Βελιγράδι, και άλλα σημεία , μέχρι τηλέφωνο από Αυστραλία έχω δεχτεί».

Μετά από κάποια χρόνια θα προμηθευτεί ένα μεγαλύτερο μηχάνημα από Αθήνα και θα κατέβει στα 1200 στα μεσαία. Όσο πιο «χαμηλά κατέβαινες» τόσο μεγαλύτερη εμβέλεια είχες.

«Αυτό ήταν άλλο πράγμα σε ακούγανε από παντού». Σιγά καθιερώνει και εκπομπές που άφησαν ιστορία. Η αμεσότητά του, οι γνώσεις του στην ελληνική μουσική, τον χαρακτήριζαν.

«Είχα την εκπομπή «‘Ώρα ακροατών» 15.00-17.00 και έπαιρνα 250-300 γράμματα την ημέρα!

Και το βράδυ έβαζα πάλι αφιερώσεις. Ο Κώστας ο ταχυδρόμος, ξεκίνησε την καριέρα του τότε από τη γειτονιά και μου κουβαλούσε κάθε πρωί μια σακούλα γράμματα. Αυτός συνταξιοδοτήθηκε και εγώ συνέχιζα να παίζω».

Για να διαβάζει και να αρχειοθετεί τα γράμματα προσλαμβάνει και δύο κοπέλες.

Είχε σύστημα, πολλά τετράδια και ανά τραγούδι οι αφιερώσεις.

«Εγώ δεν έβαζα με πολλή αγάπη ή πολλή καψούρα. Το έκανα σοβαρά, πάντα με ωραίο τρόπο με όνομα και επώνυμο αν αυτό αναγραφόταν, για να μην δημιουργούνται και  παρεξηγήσεις. Εσύ έπρεπε να έβλεπες τι έγραφαν τα γράμματα! Ιστορίες ζωής…» 

Πέρα από τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη, της Γιώτας Λύδια, της Καίτης Γκρέυ, του Ρουμελιώτη, Ρίτας Σακελαρίου, και πολλών άλλων, ένα μεγάλο σουξέ της εποχής ήταν και το «Ας είναι και έτσι» της Μαίρης Ουράνη. Η Μαίρη Ουράνη και η Μάρω Μπιζάνη είναι το ίδιο πρόσωπο. Με το πρώτο, το ψευδώνυμο, ήταν τραγουδίστρια και με το κανονικό όνομα συνθέτρια. Όλα τα δισκάκια της «Μόνιτορ» είχε, δισκάκια που αλλού δεν τα έβρισκες.

Άλλες θρυλικές εκπομπές είναι «Δίσκοι στο τηλέφωνο» και «Πες το και έγινε».

Έπαιρνε ο ακροατής τηλέφωνο και έλεγε ποιο τραγούδι ήθελε να ακούσει, το τραγούδι έπαιζε πριν κλείσει το τηλέφωνο. Σαν «τραπουλόχαρτα» τα δισκάκια στα χέρια, ήξερε μέσα σε αυτό το χαμό, τι είναι που, και το έπαιζε.

Μόνο μια φορά καθυστέρησε. Έψαχνε να βρει τη Ρίτα Σακελαρίου, και την είχε στο χέρι του. Καθυστέρησε ένα λεπτό έβαλε σήμα εκπομπής και ακόμα το θυμάται!

cretalive.gr