Μήπως μαζί με τους μητροπολίτες Κυθήρων και Αιτωλίας σχηματισθεί φάκελος…και για τον άγιο Γαβριήλ της Ιβηρίας;;;
Με αφορμή τα όσα λέγονται περί του σχηματισμού φακέλων για τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Κυθήρων και Αιτωλίας, καταθέτουμε εκείνα που αποδελτιώσαμε και σχολιάσαμε, πριν από μερικούς μήνες, δηλαδή τα λεγόμενα του επισκόπου Ρωγών, Φιλοθέου, βοηθού της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και πρώην Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας (1995-2002), περί της αγιότητας του ναού.
Μυρίπνοα τα λόγια του, ανάσα πνευματικής δροσιάς, μέσα στον «καύσωνα» της προδοσίας που ζούμε εκ μέρους προσώπων «εκκλησιαστικών». Μιλώντας στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου του ομώνυμου Δήμου των Αθηνών, τόνισε1:
«Τίποτα μέσα στον χώρο αυτό τον ιερό και άγιο δεν είναι δυνατό να μας μεταδώσει ιόν τινά, επιδημία ή πανδημία.
Γιατί;
Διότι, τα πάντα χαριτώνονται. Προσφέρεται ο Χριστός.
Ο χώρος αυτός είναι άγιος και ιερός και κυρίως όταν έχει εγκαινιασθεί.
Δεν είναι ένα εντευκτήριο.
Δεν είναι ένας χώρος κοινωνικής σύναξης.
Είναι ο τόπος όπου λατρεύεται, αλλά και θυσιάζεται ο Χριστός.
Και μας λέει ένας μεγάλος άγιος της Γεωργίας, της Ιβηρίας, σύγχρονος, τον οποίον πάρα πολύ αγαπούν οι Γεωργιανοί αδελφοί μας, οι οποίοι, οι περισσότεροι, είναι πολύ ευσεβείς, ο άγιος Γαβριήλ ο Ίβηρ […] ότι ακόμη και η σκόνη από τα πατώματα και τα αντικείμενα της Εκκλησίας […] όταν τελείται η Θεία και Ιερά Μυσταγωγία, προπαντώς, είναι και αυτή φέρουσα την άκτιστη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Επομένως, ο μόνος Υιός, ο οποίος μπορεί να μεταδοθεί εντός του Ναού είναι ο Υιός του Θεού, ο Μονογενής […] ‘‘σαν Κυριακή σήμερα και Άγιον Πάσχα’’, τον Οποίο ‘‘εορτάζουμε και […] αισθανόμαστε και ο καθένας ανάλογα με την καρδιά του […] βιώνει’’.
«Αυτά τα λόγια» λοιπόν, «ανήκουν στον επίσκοπο Φιλόθεο, κατά το κήρυγμά του […] την Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020 […]
Τα αυτονόητα, δηλαδή, Ορθοδόξως…
Αλήθεια, πόσο έλλειψαν […] τούτες οι φωνές εντός του εκκλησιαστικού χώρου;
Ποιος θα πίστευε, πέρσι τέτοιον καιρό, ότι μερικούς μήνες μετά, μια τέτοια τοποθέτηση, θα αποτελούσε ομολογία….;
Όταν πολλοί εκ των ‘‘εκκλησιαστικών’’ δεν ‘‘άνοιξαν’’ καν το στόμά τους, όλο αυτό το διάστημα…
Αφήνοντας τους μασκονόμους να αλωνίζουν…
Με συνέπεια, η μεταπατερική άποψη περί του Ορθοδόξου Ναού ως τόπου πιθανής μετάδοσης του ιού να έχει λάβει πλέον διαστάσεις ‘‘πανδημίας’’…
Ευρισκόμενη ακριβώς στην ίδια γραμμή με τα ‘‘μαχαιροπίρουνα’’ που χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας σε ‘‘Ορθόδοξες’’ Εκκλησίες του εξωτερικού…
Γεγονός που θέτει την Παναγία εκτός του μυστηρίου της σάρκωσης του Χριστού…
Γιατί η Αγία Λαβίδα την Αειπάρθενο φανερώνει…
Εκείνη μας δίνει τον Χριστό…
Για αυτό και είναι Μοναδική…
‘‘Η Λαβίς η μυστική, η τον άνθρακα Χριστόν, συλλαβούσα εν γαστρί, συ υπάρχεις Μαριάμ’’ (από την θ΄ωδή της Υπαπαντής)…
Γιατί, αμαρτωλοί είμαστε…
Ανευλαβείς όμως όχι..»2.
Κατόπιν, τούτων, αναρωτιόμαστε, αν μετά τους μητροτολίτες Κυθήρων και Αιτωλίας, ακολουθήσει ο σχηματισμός φακέλου (από τα αρμόδια εκκλησιαστικά όργανα) και για τον επίσκοπο Ρωγών, Φιλόθεο. Αφού ακολουθώντας τη διδαχή ενός Αγίου αποκαλεί το Ναό Άγιο και όχι τόπο μετάδοσης ασθενειών. Εκτός, αν υπάρξει και άλλος φάκελος, προ αυτού…για τον άγιο Γαβριήλ της Ιβηρίας! Γιατί σε λίγο και για τους αγίους θα σχηματίζονται φάκελοι! Εκεί φτάσαμε! Πιο κάτω και απ’ τον πάτο!
Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης
δρ pd Τομέα Δογματικής Θεολογίας ΑΠΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια