Πρωτ. π.Πέτρος Μαριᾶτος:ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ) 4-7-2021

 ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἀκροατές καί ποιητές

     Ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ, Χριστιανοί μου, νά παραθέσουμε στήν Νέα Ἑλληνική τό σημερινό Ἀνάγνωσμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἀπό τήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του. «Δόξα καί τιμή καί εἰρήνη περιμένουν ὅποιον κάνει τό ἀγαθό. Πρῶτα τόν Ἰουδαῖο καί ἔπειτα τόν ἐθνικό. Γιατί ὁ Θεός δέν κάνει διακρίσεις. Ἔτσι, λοιπόν, ὅσοι ἁμάρτησαν χωρίς νά ξέρουν τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, θά καταδικαστοῦν ὄχι μέ κριτήριο τόν νόμο. Θά δικαστοῦν μέ κριτήριο τόν νόμο, πού παρέβλεψαν. Ἐπειδή, στήν κρίση τοῦ Θεοῦ δέν δικαιώνονται ὅσοι ἄκουσαν ἁπλῶς τόν θεῖο νόμο, ἀλλά ὅσοι ἐφάρμοσαν καί τήρησαν τόν νόμο στήν πράξη.

     

Ὅσο γιά τά ἄλλα ἔθνη, πού δέν γνωρίζουν τόν νόμο, πολλές φορές κάνουν ἀπό μόνοι τους αὐτά πού ὁ νόμος ἀπαιτεῖ. Εἶναι, λοιπόν, φανερό πώς ἄν καί δέν τούς δόθηκε ὁ νόμος, μέσα τους ὑπάρχει νόμος. Ἡ διαγωγή τους δείχνει, πώς οἱ ἐντολές τοῦ νόμου εἶναι γραμμένες στίς καρδιές τους. Καί σ’ αὐτό συμφωνεῖ καί ἡ συνείδησή τους, πού ἡ φωνή της πότε τούς τύπτει -πότε τούς ἐπαινεῖ, ἀνάλογα μέ τήν διαγωγή τους.
     Αὐτά θά ὁλοκληρωθοῦν ἐκείνη τήν ἡμέρα, πού ὁ Θεός θά κρίνει διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τίς κρυφές σκέψεις καί τίς κρυφές πράξεις τῶν ἀνθρώπων, σύμφωνα μέ τό χαρούμενο μήνυμα τῆς σωτηρίας, πού σᾶς στέλνω».
    Εἶναι ἐγερτήριο τό νόημα τῆς σημερινῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς, ἀδελφοί μου… Μᾶς ξυπνάει ἀπό τήν πνευματική ὀκνηρία. Μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τά δεσμά τῆς αὐταρέσκειας. Διαλύει κάθε ἔννοια «καθήκοντος», πού συνεπάγεται ἀπουσία τῆς καρδιακῆς προαιρέσεως. Ἀντίθετα, ὁ Θεός μᾶς θέλει ἐλεύθερους πιστούς Του, πού Τόν ἀκολουθοῦν μέ ἀγάπη, μέ ἀνιδιοτέλεια, μέ προσπάθεια νά βαδίζουν στά ἴχνη Του, πού πασχίζουν πάντα νά ἐλέγχουν «τί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό ἀγαθόν καί εὐάρεστον καί τέλειον».
     Ἔχουμε -διαβεβαιώνει ὁ Παῦλος- ἀψευδῆ μάρτυρα γιά τόν τρόπο τῆς ζωῆς μας: Εἶναι ἡ συνείδηση, πού, ὅσο κι ἄν τήν πιέζουμε, μᾶς ἐλέγχει καί μαρτυρεῖ, σάν πυξίδα, γιά τήν πνευματική μας πορεία. Ἡ συνείδηση αὐτό τό στοιχεῖο τοῦ «εἶναι» μας, πού κανόνα ἁδρό καί κριτήριο ἀλάνθαστο ἔχει τά ἔργα μας. Ὄχι τά λόγια, τίς γνώσεις ἤ τήν ἐξωτερική ἐμφάνιση καί συμπεριφορά μας. Ἀλλά τήν πραγμάτωση τῆς ἀγάπης στά πρόσωπα τῶν ἀδελφῶν μας.
     Μακάρι ὁ Δοτήρ πάντων τῶν ἀγαθῶν νά μᾶς ἀξιώνει νά εἴμαστε ποιηταί (καί ὄχι ἀκροαταί) τοῦ δικοῦ Του νόμου.

Πρωτ. π.Πέτρος Μαριᾶτος