ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΓΑΘΟ Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ;;

ΟΣΕΣ ΗΜΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΚΡΑΤΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΠΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΝΕΡΑΚΙ.ΟΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΙ ΑΝ ΡΙΞΟΥΝ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤ' ΑΥΛΑΚΙ.ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΕΜΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ.

 Το 2021, εν μέσω μιας πανδημίας η οποία απαιτεί ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών υγιεινής, η Παγκόσμια Ημέρα Νερού βρίσκει δισεκατομμύρια ανθρώπους να στερούνται πρόσβασης σε ασφαλές νερό, ενώ ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες χώρες, δεκάδες εκατομμύρια νοικοκυριά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τις ανάγκες τους σε νερό. Συγχρόνως, εκατομμύρια άνθρωποι καταναλώνουν ακατάλληλο πόσιμο νερό μολυσμένο με τοξικά χημικά, ενώ η ποιότητα των υδάτων σε λίμνες, ποταμούς και θάλασσες, σε ολόκληρο τον πλανήτη, επιδεινώνεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Η εμπορευματοποίηση του νερού ήδη έχει δημιουργήσει μια αγορά που παγκόσμια υπερβαίνει τα 700 δις δολάρια ετησίως. Τα τεράστια κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων που ελέγχουν την ύδρευση, η επιχειρηματική λειτουργία των επιχειρήσεων ύδρευσης, είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν καλύπτονται οι λαϊκές ανάγκες για ύδρευση. Ο ίδιος λόγος κρύβεται πίσω απ’ την αυξανόμενη καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα, τη ρύπανση των υδάτων σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι καπιταλιστικές επενδύσεις έχοντας ως κριτήριο το κέρδος της κάθε ξεχωριστής επιχείρησης, οδηγούν νομοτελειακά σε καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.

Η κατεύθυνση των «πράσινων επενδύσεων» σε ολόκληρο τον κόσμο, το Green New Deal, η “Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία”, όχι απλά δεν αντιμετωπίζουν τα προαναφερθέντα προβλήματα, αλλά στην πραγματικότητα τα επιδεινώνουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως με πρόσχημα και τον δήθεν «περιορισμό της σπατάλης», η Οδηγία-Πλαίσιο της ΕΕ του 2000 για το νερό και οι μετέπειτα Οδηγίες που την εξειδικεύουν, εμπορευματοποιεί περαιτέρω το νερό, αυξάνει το κόστος του για το λαό και προωθεί καπιταλιστικές επενδύσεις στον κλάδο. Αυτή την πολιτική ακολουθεί σήμερα η ΝΔ όπως και όλες οι αστικές κυβερνήσεις παρά τις όποιες φραστικές αντεγκλήσεις ή και διαφορετικούς τρόπους εμπορευματοποίησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ενιαία τιμολόγηση των υδάτων που αποφάσισε ήδη απ’ το 2017 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η εφαρμογή της οποίας οδήγησε σε υπέρογκες αυξήσεις στις χρεώσεις νερού για τους λαϊκούς καταναλωτές.

Ειμαστε ενάντια στην πολιτική της ΕΕ για την πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού και τις ιδιωτικοποιήσεις, για τη διασφάλιση φθηνού, ελεγμένου, ποιοτικού νερού για το λαό, για την άμεση υλοποίηση των αναγκαίων έργων υποδομής, για την εξασφάλιση της επάρκειάς του χωρίς χαράτσια στην αγροτική παραγωγή. Φωτίζουν ότι η αξιοποίηση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Σ' αυτό το πλαίσιο ενός εργατικού - λαϊκού, όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, τα δίκτυα αποχέτευσης και τα κέντρα επεξεργασίας λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα αποτελούν κοινωνική κρατική ιδιοκτησία, ο κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες και σε νερό, με γνώμονα την κοινωνική ευημερία.

Η επικεφαλής της Λ.Σ Δήμου Μονεμβασίας

Αναγνωστοπούλου Ελένη